RYB KRAJOWYCH

. Drobiące, o koronie wąziutkiej lub zupełnie ściśnionćj
w ostrze; wierzchołek nie jest zakończony haczykiem; zawsze
j ednoszerego we.
3. Zęby gnypowate lub radełkowate (d. scalpriformes) bardzo
słabe, na cieniutkiej podstawie, korona mianowicie zębów
tylnych bardzo ściśniona, a zarazem rozszerzona na boki, zakończona
ostrzem łukowato wypukłem (gnypowem). Na tylnej
ścianie zęba, obok krawędzi wierzchołkowej, wklęsłość łukowata,
na młodych zębach widoczna, wkrótce zaciera się przez
zużycie:—tylko Karaś.
i. Zęby rylcowate, nożykowate (d. cultriformes, raczej
subfalciforines), nasada obła, korona ściśniona w wąziutką, rynienkowatą
listewkę wklęsłą, t. j. w przeciwną stronę niż u poprzednich
wygiętą (kosowato); wierzchołek śpiczasty, lecz bez
żadnego haczyka:—Świnka, Różanka.
c. Gniotące: mniej więcćj grube, wierzchołek tępo zakończony,
częstokroć opatrzony dziobkiem zagiętym, przysadzistym:
—tylko jednoszeregowe.
5. Zęby tłuczkowate (d. contusorii submolares), bardzo
grube i silne, z podstawą obłą, koroną zgrubiałą, o powierzchni
żującej wypukłej, w obwodzie zaokrąglonej (nie ograniczonej
krawędzią, nie pooranej brózdkami), niekiedy niewyraźnie
dołkowanej, bez żadnego dziobka przy wierzchołku: — tylko
Wyrozub.
(J. Zęby gniotące (d. contusorii subcompressi) mniej grube
od poprzednich, podstawa obła, korona tylko przodowych tępo
zaokrąglona, tylnych coraz mocniej pościskana, nie tworzy jednak
ostrza, lecz podłużną powierzchnię żującą wazką, tępą,
z mniej więcej wyraźną brózdą i tępym dziobkiem przy wierzchołku;
zwrócenie powierzchni żującej ku górze (ku podniebieniu),
zagięcie dziobka podobnież ku górze;—Płoć, Leszcz.
7. Zęby maczugowate (d. clavati), podstawa obła, korona
zgrubiała, powierzchnia żująca krótka, szeroka, brózdą przedzielona,
wierzchołek z dziobkiem; od poprzednich różnią się
prócz zgrubiałości korony, zwróceniem powierzchni żującej i za-
http://rcin.org.pl