Farmakologia dla Ratowników Medycznych - Wyższa Szkoła ...

Leki stosowane przez Ratowników Medycznych
żenie leku pojawia się po ok. 30 min. Z białkami osocza wiąże się w 50%, a t 1/2 = 2-5
godz. Lek jest metabolizowany w wątrobie i wydalany przez nerki z moczem w ok.
50% w postaci niezmienionej. Najsilniejszy wpływ na pracę mięśnia sercowego obserwuje
się u osób młodych, z dużym napięciem nerwu błędnego. Małe dzieci i osoby
starsze słabiej reagują na działanie atropiny. Ponadto atropina działa słabo miejscowo
znieczulająco, rozszerza oskrzela, ma działanie przeciwwymiotne i nasila podstawową
przemianę materii. Lek poza podaniem dożylnym i domięśniowym można stosować
w inhalacji, dotchawiczo, podskórnie i doszpikowo.
Wskazania.
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa, bradykardia zatokowa, arytmia, premedykacja,
zatrucie substancjami fosforoorganicznymi, grzybami zawierającymi muskarynę
i lekami cholinomimetycznymi, w stanach spastycznych mięśniówki gładkiej jamy
brzusznej oraz w celu długotrwałego rozszerzenia źrenicy i porażenia akomodacji oka.
Przeciwwskazania.
Nadwrażliwość na lek, jaskra, zaburzenia drożności dróg moczowych i przewodu
pokarmowego oraz ciąża.
Uwagi.
Przeciwwskazania nie odnoszą się do przypadków zagrożenia życia.
Działania niepożądane.
Przy mniejszych dawkach leku zmniejsza się wydzielanie śliny, potu i wydzieliny
oskrzelowej, może pojawić się bradykardia; stosując większe dawki pojawia się rozszerzenie
źrenic, zaburzenie akomodacji oka, zahamowanie nadmiernej stymulacji nerwu
błędnego i w następstwie pojawienie się tachykardii z możliwością wystąpienia migotania
i trzepotania przedsionków, a także dodatkowych skurczów komorowych. Poza
tym mogą pojawić się omamy, bóle i zawroty głowy, zaburzenia smaku, nerwowość,
senność i zmęczenie, nudności, wymioty, wzdęcia oraz zatrzymanie moczu.
Interakcje.
Działanie atropiny wzrasta pod wpływem leków przeciwdepresyjnych z grupy trójpierścieniowych,
leków neuroleptycznych pochodnych fenotiazyny, leków przeciwhistaminowych,
benzodiazepin i inhibitorów MAO. Atropina działa antagonistycznie
wobec Metoklopramidu i inhibitorów cholinoesterazy, a także wobec glikozydów nasercowych,
które osłabiają jej działanie.
Dawkowanie.
Pozajelitowo lek podaje się dożylnie, domięśniowo, podskórnie, dotchawiczo i doszpikowo.
Dorośli i dzieci powyżej 12 roku życia w bradykardii zatokowej i w arytmii:
0,3-0,6 mg co 4-6 godz. do uzyskania dawki 2,0 mg. W reanimacji 0,5 mg w odstępach
5 min., aż do ustabilizowania rytmu serca. W przypadku zatrzymania akcji
serca – dawka jednorazowa 3,0 mg dożylnie. Jeśli podanie tą drogą jest niemożliwe
– lek można podawać dotchawiczo przez rurkę w dawce 2-3 razy wyższej niż dożylna.
© Wyższa Szkoła Medyczna w Legnicy 2012 17