Przegląd Techniczny
Przegląd Techniczny
Przegląd Techniczny
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Na 50 PRZEGLĄD TECHNICZNY ,1067<br />
jaką stanowią żerdzie w większej głębokości, pozostają<br />
one w spoczynku. Ruch nadaje dłutu silnik,<br />
otrzymujący przez żerdzie (rurki) wodę z pom-<br />
Rys. 10.<br />
„Gryzak" do wiercenia otworów metodą 11 ; „Rotary",<br />
py, ustawionej na nawierzchni. Woda, opłókawszy<br />
dno, wychodzi następnie z otworu, jako płóczka<br />
z uir otokiem,<br />
W Polsce wprowadzono<br />
na próbę jeszcze jeden system<br />
wiercenia, a to „Rotary",<br />
wykonywająctużprzed<br />
wojną dwa płytsze, a w<br />
ostatnich latach dwa głębokie<br />
otwory. „Rotary" jest<br />
wierceniem obrotowem, świder<br />
pozostaje w fazie wiercenia<br />
w ciągiem zetknięciu<br />
z dnem otworu, skrawając<br />
skałę. Dla skał miękkich,<br />
używa się świdra płaskiego<br />
w kształcie ogona ryby<br />
(rys. 9), dla twardych zaś<br />
— stożków-gryzaków (rys.<br />
10) z nadzwyczaj twardej<br />
stali, obracalnych koło<br />
swych nachylonych osi,<br />
skutkiem obrotu przewodu,<br />
który stanowią silne rury.<br />
Rotary stosuje płóczkę normalną<br />
z gęstego iłu. Działanie tej płóezki na ściany<br />
otworu jest nadzwyczaj doidatnie, bo z jednej<br />
stnony ił zalepia szczeliny, z drugiej gęsty płyn<br />
wywiera na ściany silmy nacisik, przez co powstrzymlujie<br />
Uisyipy. Dlatego możliwe jest odwiercanie<br />
wielkich partyj, po kilkaset metrów, bez rurowania,<br />
wobec czego odpada poitrzeba używania rozszerżaczy,<br />
Po odwierceniu talkiej więlkszej partji,<br />
ruruje się ją rurami pewnych wymiarów, poozem<br />
odwlerca następną taką partiję dla najbliższej kolumny.<br />
System Rotary daje wprost znakomite wyniki<br />
co do czasu odwieircania nawet bardzo głębokich<br />
otlworów w Texa>s i Kalif orruj i, wcale dobre<br />
w Rurnunji; u nas warunki geologiczne widocznie<br />
były dłlań za ciężkie. Nie spełnił nadziei oidnośmie<br />
do czasu, w jakim spodziewano się odiwiercić otwór,<br />
a -w dodatku wiercenia wypadły, przynajmniej<br />
trzy pierwsze, zbyt krzywo. Rotary wymaga<br />
kotmlbmacji z jakimkolwiek systemem udarowym,<br />
bto nie wszystkie p&rtje przewiercanego terenu<br />
nadają się do wiercenia obrotowego; zwykle<br />
koimlbinujie się go z metodą linową.<br />
Żuraw Rotary (rys. 11 a i b) jest dość prosty.<br />
Na ramie osadzone są dwa wały. Na górnym mieśici<br />
się pięć kół łańcuchowych, na dolnym — bęben<br />
linowy z dwoma kołami łańcuehowemi, dwoma<br />
sprzęgłami i drwoma tarczami hamiułcoweini.<br />
Wał górny otrzymuje napęjd z maszyny iprzez łańcuch.<br />
Przez odpowiednie łączenie łańcuchami kół<br />
bębna z -odaiośnemu kołami górnego wału, otrzymuje<br />
się dwie różne prędkości obrotowa bębna.<br />
CM jednego z kół górnego wału przenosi się łańcuchem<br />
ruch na stół obrotowy, ustawiony nad otworem.<br />
Aparat jest w fazie wiercenia zawieszony<br />
na linie "wielcikrążika; pi&rwsza żerdź (rucra) od<br />
góry, kwadrartowa, przechoidizi przaz takież wycięcie<br />
w stole i w ten sposób ruch stotu (dwie płyty,<br />
jedna na drugiej, międizy niami wałki) wywołuje<br />
ruch obrotowy aparatu, Opuszczanie aparatu, w<br />
miarę zwi€tcania dna, mało czułe, dokonywa się<br />
przez odwijainie liny z bęibna.<br />
Rys. 11-a.<br />
Żuraw systemu „Rotary".<br />
Z opisanych powyżej .metod wiercenia ani<br />
luźnospad, ani kanadyjiska, ani też niemieckie<br />
płóezki, jak i Rotary, nie dały tak dobrych wyni-