Przegląd Techniczny

1068 PRZEGLĄD TECHNICZNY 1927
ków, aby zasługiwały u nas na prawo obywatelstwa.
Natcrriast całtkiem dobrze zachowały się:
taran Wolskiego, który jednak należałoby w szczegółach
poprawić, i metoda linowa przy zastosowaniu
żurawia kombinowanego' dla liny i żerdzi.
Metoda linowa wykazała już, że czas wiercenia
głębdkich otworów możtna w porównaniu z kanadyjską
skrócić do połowy, a nawet do 1
/ 3, a tem
samem obniżyć (bardzo znacznie koszty, pod któremi
ugina się przemysłowiec. Nie należy wycze-
kiwać wynalazku jakiejś innej cudownej metody
wiercenia, prawdopodobnie takiej nie będzie, lecz
wziąć serjo pod rozwagę zupełnie odpowiadające
celowi czy to taran, czy metodę linową i rozstać
się bez żalu ze starą kanadyjską, dobrą zresztą dla
płytkich wierceń.
Obok zmiany metody,
trzech jeszcze
rzeczy nie
należy spuszczać
z oka, a to:
należytego zorganizowaniapracy,
dla unikania
niepotrzebnych
a kosztownych
strat czasu przy
wierceniu, wyeliminowania
na
korzyść innej siły
napędowej
przestarzałej maszyny
parowej,
pożerającej ogromny
procent
kosztów napędu,
a wreszcie zro-
Rys. 11-b.
Żuraw do obrotowego syst. wiercenia
(„Rotory"),
zumienia potrze-
by badania i kontroli
materjałów
t wiertniczych,
chlubnie już zapoczątkowanych
przez mechaniczną stację doświadczalną Politechniki
Lwowskiej, co znowu znacznie obniży
koszta wiercenia i w wielkim stopniu ograniczy
wypadiki gwożdżeń. To wszystko znalazło już,
choć późno, zrozumienie u części przemysłowców
i niewątpliwie pchnie polskie wiertnictwo na nowe
tory, zwiększając jego zasługę, na polu rozwoju
tecłiiniłd wiertniczej.
Przemysł rafineryjny naftowy w Polsce^
Napisał Dr. Stefan Bartoszewicz.
Mimo, że źródła naftowe znajdowały się
w Małopolsce, rafineryjny przemysł naftowy
przed wojną nie był skoncentrowany na terytorjum
Małopolski, lecz liczne rafinerje naftowe
zostały pobudowane na Węgrzech, w Czechach
i Ąustrji i innych krajach koronnych dawnej Austrji,
jakkolwiek transport surowca, t. j, ropy naftowej,
w okolice oddalone od źródeł naftowych nie
był z punktu widzenia ekon&miez.nego racjonalny.
Przy przeróbce ropy w rafinerjach, około 10—12%
surowca traci się, wskutek ulotnienia się lżejszych
węglowodorów przy destylacji lub przez ubytek
pnzy rafinacji; również są pewne straty wskutek
ulotnienia przy transporcie ropy, szczególnie w porze
letniej, racjonalniejszą jest więc przeróbka ropy
w pobliżu kopalń i wywóz już gotowych produktów,
których otrzymuje się tylko 88 — 90% ze
*) ' Z referatu wygłoszonego na Zjeździe Polskich Zrzeszeń
Technicznych.
100 kg ropy, zamiast transportowania całych 100%
ropy.
Jeżeli jednak mi'mo tej racjonalnej zasady
.powstawały w dawnej AuMrjł rafinerje położone
bardzo daleko od kopalń naftowych galicyjskich,
to tłomaczy się to> tem, żte gdy kopalnictwo naftowe
w Galicji było. jeszcze słabo rozwinięte, budowano
w innych krajach austrjackich rafinerje,
które sprowadzały i przerabiały ropę kaukaską, a
raczej falsyfikat ropy, t. j, dystylat naftowy, zabarwiony
kilkoma procentami mazi ponaftowej,
by nadać mu zewnętrzny wygląd ropy. Rafinerje
(Sprowadzające falsyfikat otrzymywały z niego
przeszło 90%> nafty, gdy prawdziwa ropa kaukaska,
jak i nasza, zawierała tylko mniej więcej
30% nafty; oczywiście nafta z fabrykatu kaukaskiego
była w ten Siposób tańsza od naszej nafty,
i ten proces przywozu fabrykatu za cłem ropnem
(1 gul'd„ 10 cent. za 100 kg), który trwał kilka lat,
groził zabiciem nie tylko rafineryjnemu przemy-