Abstrakty wystÄ pieÅ - Instytut Botaniki PAN
Abstrakty wystÄ pieÅ - Instytut Botaniki PAN
Abstrakty wystÄ pieÅ - Instytut Botaniki PAN
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Sesja plakatowa 75<br />
ZRÓŻNICOWANIE FLORY TRAW WYŻYNY ŚLĄSKIEJ<br />
I WYŻYNY KRAKOWSKO-CZĘSTOCHOWSKIEJ<br />
Alina Urbisz, Andrzej Urbisz<br />
Zakład <strong>Botaniki</strong> Systematycznej, Uniwersytet Śląski, ul. Jagiellońska 28,<br />
40-032 Katowice, e-mail: alina.urbisz@us.edu.pl, andrzej.urbisz@us.edu.pl<br />
Rodzina Poaceae zajmuje we florze Polski drugie miejsce pod względem liczby gatunków<br />
występujących w naszym kraju (Kornaś, Medwecka-Kornaś 2002). Należą do niej zarówno<br />
gatunki pospolite jak i bardzo rzadkie, posiadające jedynie nieliczne stanowiska.<br />
Celem opracowania jest porównanie składu flory traw dwóch makroregionów południowej<br />
Polski (Kondracki 1988): Wyżyny Śląskiej oraz Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej.<br />
Szczególną uwagę zwrócono na gatunki, które występują wyłącznie w jednym z tych<br />
regionów.<br />
Do sporządzenia wykazów gatunków traw dla badanych obszarów wykorzystano<br />
dostępne źródła publikowane, niepublikowane oraz zielnikowe. Nazwy taksonów przyjęto<br />
za Mirkiem i in. (2002), grupy geograficzno-historyczne wg Korniaka i Urbisz (2007)<br />
a przynależność fitosocjologiczną za Matuszkiewiczem (2001).<br />
Flora traw obu analizowanych makroregionów liczy ogółem 135 gatunków trwale zadomowionych<br />
oraz 23 diafity (10 ergazjofigofitów i 13 efemerofitów). Przeważają gatunki<br />
z klas Molinio-Arrhenatheretea (25) i Stellarietea mediae (24). Na Wyżynie Śląskiej<br />
odnotowano 127 gatunków trwale zadomowionych (w tym 14, których nie stwierdzono<br />
na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej), natomiast na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej<br />
– 120 gatunków (8 z nich nie występuje na Wyżynie Śląskiej). Rozpatrując niezadomowione<br />
trwale gatunki traw stwierdzono, że na Wyżynie Śląskiej odnotowano ich aż 23,<br />
podczas gdy na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej tylko 10.<br />
Kondracki J. 1988. Geografia fizyczna Polski. PWN, Warszawa.<br />
Kornaś J., Medwecka-Kornaś A. 2002. Geografia roślin. PWN, Warszawa.<br />
Korniak T., Urbisz A. 2007. Trawy synantropijne. W: L. Frey (red.), Księga polskich traw. <strong>Instytut</strong> <strong>Botaniki</strong><br />
im. W. Szafera. <strong>PAN</strong>, Kraków, s. 317–342.<br />
Matuszkiewicz W. 2001. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Vademecum Geobotanicum,<br />
3. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.<br />
Mirek Z., Piękoś-Mirek H., Zając A., Zając M. et al. 2002. Flowering plants and pteridophytes of Poland<br />
– a checklist. Biodiversity of Poland, 1. W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences,<br />
Cracow.
Change language