Strona domowa Autora : http://popko.pl/ SKANOWAŁ DLA DOBRA ...

42
Już pierwsze dwa tygodnie głodówki, kiedy organizm zaczął się oczyszczać z
duchowych trucizn, stanowiły dla Andrzeja wstrząs. Po drugim przełomie kwasicznym,
czyli po trzecim tygodniu trwania głodówki, zaczęły się w nim otwierać kanały
energetyczne, a umysł odzyskiwać władzę nad samym sobą. Po czwartym tygodniu
pojawiły się widzenia. Andrzej potrafił nie tylko wyczuć obecność demona, ale i go
ujrzeć. A że widok był obrzydliwy, bo demon był karykaturą ewolucji człowieka, nie będę
nikogo przekonywać ani epatować zasłyszanym opisem. Dość dodać, że Andrzej
ograniczył jego wpływ na własną osobę. Nie przypuszczał jednak, że pozostająca pod
jego wpływem połowica już od dawna prowadzi podwójną grę. Zapomniała się do tego
stopnia, że przesiadywała z akwizytorem w ich wspólnym domu całymi godzinami,
przygotowując posiłki dla niego i asekurującej mu towarzyszki. Takie zachowanie było
już dla niej normalne i nie widziała w tym nic niestosownego. Nie podjęła tez żadnych
prób ratowania związku z mężem, a nawet szukała pretekstu, usprawiedliwienia dla
podjętej już decyzji o rozejściu się.
Powód znalazł się szybciej aniżeliby tego chciała. Kiedy Andrzej przygarnął do domu
potrzebującego pomocy syna (z pierwszego małżeństwa) - zarzuciła mężowi, że ten nie
liczy się absolutnie z jej zdaniem. Nagle nabrało to kosmicznego znaczenia. Przez
następne półtora miesiąca ani słowem nie odezwała się do pasierba, choć to ona swego
czasu nie tylko troszczyła się o niego lepiej od rodzonej matki, ale to właśnie ona swoim
postępowaniem ukazała, jak Andrzej powinien kochać dzieci. Była wręcz biblijnym
przykładem miłości. Teraz przeciwnie - uczepiwszy się błędu, jaki pasierb popełnił kilka
lat wcześniej, zarzuciła im zmowę w celu przejęcia majątku i powiedziała, że odchodzi.
Jej przeczucia nie okazały się zupełnie bezpodstawne, gdyż kilka miesięcy później
pasierb okradł ojca i sprzeniewierzył pieniądze przekazane mu na rozkręcenie interesu.
To jednak w niczym nie usprawiedliwia postępowania Oliwii.
Aż pewnego kwietniowego popołudnia powiedziała wprost, że odchodzi, i pełna
radości zeszła na dół do czekającego na nią akwizytora-Tadeusza. Dwie godziny później
wespół z siostrą wywoziła z domu wszystkie osobiste rzeczy. Mogła sobie na to
pozwolić, gdyż to ona przejęła oficjalnie firmę, jaką wspólnie z mężem prowadzili, i
mogła wywierać na nim presję wedle własnego widzimisię. Słowo miłość i rodzina
zastąpiła słowami Tadek i majątek. Niesiona falami miłosnych uniesień, oficjalnie zaczęła
ukazywać się z Tadkiem i usilnie zdążała do zbratania go z dziećmi.
Andrzej wpadł w rozpacz. Podejmowane wielokrotnie próby porozumienia się z żoną
pogarszały tylko sytuację. Za każdym razem, kiedy jechał do sąsiedniej wsi (Ogrodowa),
gdzie mieszkała teraz i prowadziła interesy jego ukochana żona, dochodziło do kłótni i
awantur. Leciały wzajemne oszczerstwa i dochodziło do rękoczynów. Aż Andrzej zdał
sobie sprawę z tego, że po odejściu żony nagle stracił zdrowy rozsądek, że coś tu nie
gra, że jadąc do Oliwii z miłością w sercu, tuż po przekroczeniu progu sklepu czy
mieszkania - widząc ubóstwianą osobę - stawał się raptownie wulkanem nienawiści i
bólu. A przecież chciał tylko prosić o pojednanie, o „ratowanie w dzieciach domu". Ale
Oliwia, co go niepomiernie dziwiło, nie