on üçüncü fəsil - Azərbaycan Tarixi Portalı

olsun, istər oğlan, istər xəstə, istər taqətsiz – hamını öldürür, hamını
məhv edirdilər, şikəsti də, qocanı da. Öldürülmüş anaların süd yerinə
döşlərindən qab əmən körpələrə belə rəhmləri gəlmirdi. Sanki od
tutmuş saman kimi onlar bir qapıdan girir o birisindən çıxırdılar vı
olduğu yerlərdə vəhşi heyvanlara və quşlara bol yem qoyub
gedirdilər.
Yavaş – yavaş bu ləpələr bizim tərəfə yeridi. Bu xəbər Bərdə
şəhərinə sahib olan və onu idarə edən bizim ağamız knyaza çatanda
o, yaxınlaşan böyük təhlükədən çixiş yolu axtarmaq üçün şəhərin İç
qalasına qorxudan sığınan qoşunlarla məsləhətləşmək istədi. Amma
danışmaq üçün onun ağzını açmaq istəyən anda onu elə dəhşət
bürüdü ki, dizləri bir – birinə dəyib elə əsdi ki, o, tək bir sözü də
ağzından çıxara bilmədi. Orada yığılan camaat onu belə qorxuda
görərək hay – küy qaldırıb çığırdı:” Bəs niyə sən bizi indiyəcən
burada saxladın? Bizim özümüzü arvad – uşaqlarımızla birlikdə bu
qaniçən vəhşilərin əllərinə vermək üçünmü? Belə böyük və nizamsız
camaatla bizdən cəmi üç mil 1 uzaqlıqda olan amansız düşmənin
əlindən necə çıxa bilərik?” Sonra da bir – birinə dedilər: “ Biz niyə
ləngiyirik? Nəyi gözləyirik? Bu şəhərdə özümüzə gor tapmalıyıq?
Gəlin şeylərimizi, var – dövlətimizi atıb qaçaq. Bəlkə, canımızı
qurtara bildik!”Bunu deyib camaat şəhərin dörd qapısı tərəfə cumdu
ki, şəhərdən çıxıb Arsax vilayətinin dağlarında gizlənsin.
Bunu bilən düşmənlər qaçanların ardınca yönəlib bir qismini
1 M i l – 7420 metr.
156