on üçüncü fəsil - Azərbaycan Tarixi Portalı

Onların çoxu orada özlərini həlak etdi və müqəddəs dinin xəzinəsini
əldəyməz saxlayaraq ölməzliyin yerinə ölümü qəbul etdilər.
Xoşbəxtlik Şapuh Arsruni ilə başqa bir seçkin əyan ölümü lüzumsuz
həyatdan üstün tutub həyatlarını şəhid kimi bitirdilər. Ərəblərin
hökmdarı əmr etdi ki, onları zəncirləyib diri – diri Fərat çayına
atsınlar. Elə o andan onları suya atdıqları yerdən çay üzərində məşələ
bənzər işıq saçılmağa başladı. Bundan qəzəblənən xəlifə əmr etdi ki,
bir neçə adam çayın dibinə baş vursun və orada batırılanların
sümüklərini çıxarıb yandırsınlar. Amma adamlar suya girən kimi
işıq yox olurdu, sudan çıxandan sonra işıq yenə saçırdı. Belə halda
xəlifə aysorlar yepiskopu Cəfəri çağırıb ona əmr etdi ki, o, sümükləri
tapsın. Yepiskop çayın sahilinə gəlib öz adamlarını suya saldı. Onlar
sümükləri tapıb yepiskopa verdilər, o da sümükləri öz kilsəsinə
aparıb basdırdı və basdırdığı günün tarixini qeydə aldı.
Həmin ildə Böyük Arran vilayətində arası kəsilməyən
yağəşlar başlandı və sel gəlib iki çayın birləşdiyi yerdə olan
Dəstəkert kəndini basdı, sürülərini Qafqaz yaylaqlarına gətirən
çobanların səkkiz yüz çadırını apardı.
Elə həmin ildə Vay – Vay dərədsində ( Zəngəzurda) knyaz
Supan vəfat etdi. 86
Ertəsi ildə 87 Qafqaza Buğa əl – Kəbir gəldi və Tiflis şəhərində
İshaq İsmailini 88 öldürdü. Üç ilə qədər Buğa Erməniyyəni əlində
saxlayıb axırda knyazları və arvadlarını yığıb Bağdada apardı.
Dördüncü ildə Məhəmməd ibn Xalid gəldi 89 və knyaz Vasaq Qəbur
328