2. Njësia e Gjyqtarëve të EULEX-it

Krasniqin, ka qenë pronar i ngastrës së kontestuar të tokës. Martin Krasniqi ka paraqitur ankesë kundër
aktgjykimit të gjykatës së shkallës së parë në Gjykatën e Qarkut të Pejës. Kjo ankesë është mbështetur në
vërtetimin e gabuar të fakteve dhe në zbatimin e gabuar të ligjit material.
Kolegji i Gjykatës së Qarkut ka qenë i përbërë nga dy gjyqtarë civilë të EULEX-it dhe një gjyqtar civil kosovar;
ky ka qenë kolegji i parë i përzier i gjyqtarëve civilë. Gjatë rrjedhës së procedurës është bërë e qartë se
kontrata në fakt është lidhur në mes të të paditurve dhe vëllait të paditësit; përderisa vetë paditësi nuk ka
qenë kurrë i përfshirë në tërë këtë. Për më tepër, një vëlla tjetër i paditësit ka dëshmuar se në të vërtetë
ai është pronari i tanishëm i ngastrës së tokës në fjalë dhe në posedim të saj qe 20 vjet me radhë. Në këtë
mënyrë, Gjykata e Qarkut ka konstatuar se paditësi nuk kishte fituar pronësinë dhe rrjedhimisht nuk do
të kishte mundësi që të kërkonte pronësinë mbi atë pronë. Lënda është përfunduar brenda një seance,
ndërsa aktgjykimi është lëshuar më 18 mars 2009. Ankesa e të paditurit është miratuar, ndërsa aktgjykimi i
gjykatës së shkallës së parë është ndryshuar. Gjykimi i kësaj lënde në shkallën e dytë ka treguar se gjykata
e shkallës së dytë është në pozitë që të vendosë lëndën në mënyrë meritore në vend se ta kthejë të njëjtën
për rigjykim në gjykatën komunale.
Gjatë kryerjes së funksioneve të tyre të MUK-ut, gjyqtarët e EULEX-it gjithashtu kanë vërejtur se gjyqtarët
vendorë përballen me vështirësi gjatë trajtimit të ekzekutimit të vendimeve gjyqësore. Kjo mungesë
shpie në rritjen e numrit të lëndëve të pazgjidhura që presin ekzekutimin në gjykatat komunale. Më poshtë
është një shembull i një lënde pronësore që pret zgjidhjen në Gjykatën Komunale të Vitisë, e cila është
marrë përsipër nga EULEX-i me qëllim të sigurimit të zbatimit të shpejtë dhe efikas të vendimit gjyqësor.
“Drenusha” kundër Komunës së Vitisë
Në vjeshtën e vitit 2008, Komuna e Vitisë ka uzurpuar objektin i cili ka qenë duke u shfrytëzuar nga shoqata
e gjuetarëve “Drenusha”. Më 19 maj 2009, pas kërkesës së bërë nga Kryetarët përkatës së Gjykatës së Qarkut
të Gjilanit dhe të Gjykatës Komunale të Vitisë, EULEX-i ka marrë përsipër lëndën, e cila tashmë gjendej në
fazën e përmbarimit, që d.m.th. gjykata tashmë kishte sjellë vendimin e saj. Gjykatat e shkallës së parë
dhe të dytë kanë konstatuar se shoqata e gjuetarëve kishte të drejtën e posedimit të ngastrës dhe të
objektit të pretenduar. Kjo lëndë, në të dy shkallët, ishte vendosur nga ana e gjyqtarëve vendorë. Pasi që
të gjitha mjetet e mundshme juridike për këtë lëndë tashmë ishin shterur, vendimi i shkallës së dytë ishte i
formës së prerë dhe si i tillë duhej që të zbatohej, prandaj ishte caktuar gjyqtari i EULEX-it për procedurën
e përmbarimit. Me qëllim të sigurimit të përmbarimit të vendimit të gjyqtarëve vendorë, gjyqtari i EULEXit
ka urdhëruar Komunën e Vitisë që ta lirojë objektin dhe të mos pengojë më përdorimin e tij nga ana e
shoqatës “Drenusha”.
43