GWS NR 01/2007 - GorzÃ³w

More documents

Recommendations

Info

GORZOWSKIE WIADOMOŚCI SAMORZĄDOWE nr 1 (101) STYCZEŃ 2007 r. dokończenie ze str. 19 Ochab ze Szkoły Podstawowej nr 5 w Żarach (nauczycielka Małgorzata Malewska), Ernestynie Heider z Gimnazjum nr 21 w Gorzowie (nauczyciel Ryszard Marcinkiewicz) i Weronice Ganowskiej z Publicznego Gimnazjum w Strzelcach Kraj. (nauczy- 20 Krasomówcy z tytułami cielka Irena Mańkowska). Laureatki konkursu wezmą udział w ogólnopolskim finale w Legnicy. Organizatorami wojewódzkich eliminacji byli: Wojewódzki Ośrodek Metodyczny i Grodzki Dom Kultury. (hc) O sabatach i Atlantydzie Eliminacje wojewódzkie XXXV Międzynarodowego Konkursu Krasomówczego dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych odbyły się 28 października w Oddziale PTTK Ziemia Gorzowska przy Wale Okrężnym. Celem konkursu jest rozbudzanie zamiłowań krajoznawczych i zachęcanie do poznawania własnego regionu, jego historii i dorobku, do wyszukiwania ciekawych postaci i tematów, a następnie prezentowania ich piękną polszczyzną. Organizatorami są Oddział PTTK Ziemia Gorzowska, Wojewódzki Ośrodek Metodyczny, a patronat przyjął Lubuski Kurator Oświaty. W eliminacjach wojewódzkich wzięło 10 uczestników (8 uczniów z Gorzowa i dwóch z Żar). Zaprezentowali oni m.in. takie tematy: Dominika Walczak Oddział Miejski PTTK na jubileusz miasta zaktualizował dawną Regionalną Odznakę Ziemi Gorzowskiej. Oto jej regulamin: 1. Odznakę przyznaje Zarząd Oddziału PTTK “Ziemi Gorzowskiej” 2. Odznaka przyznawana jest w 3 stopniach w kolejności: III - brązowa, II - srebrna, I - złota. 3. Warunkiem przyznania każdego ze stopni odznaki jest uzyskanie odpowiedniej ilości punktów za poznanie obiektów z wykazu dołączonego do regulaminu. 4. Za każdy z obiektów (czasami grupy) uzyskuje się 1 punkt i nie wolno zaliczać po raz drugi tego samego obiektu. Punktów zdobytych na niższy stopień odznaki nie zalicza się do punktacji na stopień wyższy. 5. Aby zdobyć kolejne stopnie odznak należy: - uzyskać 10 pkt na odznakę w stopniu brązowym (w tym nie więcej jak 3 z Gorzowa Wlkp) - uzyskać 15 pkt na odznakę w stopniu srebrnym (w tym nie więcej jak 3 z Gorzowa Wlkp) - uzyskać 25 pkt na odznakę w stopniu złotym (w tym nie więcej jak 3 z Gorzowa Wlkp) 6. Podstawą do potwierdzenia Fot. DARIUSZ SAPKOWSKI Laureatki konkursu (od lewej): Weronika Ganowska, Anna Ochab i Ernestyna Heider Miejsce magiczne, „Spraw byśmy mogli błogosławić pożar, co zniszczył nasz dobytek”, Atlantyda... w okolicach Gorzowa, Mała ojczyzna – środek świata, O sabatach tradycyjnych i mniej tradycyjnych, O gorzowskiej Wieży Babel, W moim sennym miasteczku, gdzie życie toczy się tak powoli... Jury w składzie: Anna Makowska – Cieleń – przewodnicząca (polonistka, działaczka ruchu regionalnego), Zbigniew Rudziński (prezes Oddziału PTTK Ziemia Gorzowska), Elżbieta Kisiel (nauczyciel regionalista), Hanna Rudzińska (nauczyciel regionalista) – najwyżej oceniło wypowiedzi Dominiki Walczak (III LO w Gorzowie - O sabatach tradycyjnych i mniej tradycyjnych) i Martyny Grzankowskiej (II LO w Gorzowie - Atlantyda... w okolicach Gorzowa). Będą one reprezentowały nasze województwo w Golubiu-Dobrzyniu na etapie ogólnopolskim i międzynarodowym. Nauczycielami laureatek są Aneta Gizińska-Hwozdyk (II LO) i Janusz Hwozdyk (III LO). Wyróżnienia otrzymali: Dominik Hamerla (Żary), Anna Michniuk i Paulina Stefanów (obie II LO). Wszyscy uczestnicy otrzymali polary z logo Gorzowa ufundowane przez Wydział Promocji i Rozwoju Miasta, nagrody książkowe i dyplomy. Martyna Grzankowska REGIONALNA ODZNAKA TURYSTYCZNA PTTK „ZIEMI GORZOWSKIEJ” poznania obiektu jest wpis (zawierający datę i krótki opis obiektu) potwierdzony pieczęcią z nazwą miejscowości lub wykonanym zdjęciem zamieszczonym w samodzielnie wykonanej kronice wycieczek. Potwierdzeniem może być też podpis w kronice kierownika wycieczki PTTK jeśli obiekt został poznany w trakcie wycieczki PTTK. 7. Odznaka może być również nadawana honorowo przez Zarząd Oddziału PTTK “Ziemi Gorzowskiej”. 8. Odznakę po nadaniu odbiera się w biurze oddziału PTTK Zdobywca gór Na rynku wydawniczym ukazała się niedawno książka poświęcona Tadeuszowi Kudelskiemu, znanemu gorzowskiemu wspinaczowi. Autorami są Zdzisław Szafkowski, wieloletni nauczyciel AWF oraz Ewa Kudelska, żona Tadeusza. Książka przedstawia życie himalaisty, jego sukcesy i osiągnięcia aż do tragicznej śmierci podczas zejścia z największej góry świata. Są tutaj także opinie bliskich i przyjaciół na temat Tadeusza Kudelskiego oraz publikacje wywiadów z nim przeprowadzonych. Oprócz tego można tu znaleźć rozdział opisujący całą historię wspinaczki wysokogórskiej oraz światowe osiągnięcia w tej ryzykownej dziedzinie sportu. Książka jest bogato ilustrowana, przedstawia m. in. widoki z górskich podróży gorzowskiego himalaisty. Wszystkie informacje o nim i o jego działalności pochodzą z albumów rodzinnych i prywatnej kroniki oraz z relacji pani Ewy Kudelskiej, ich synów i ludzi znających go osobiście. Całość napisana jest w sposób zwięzły i treściwy. Książka przybliża czytelnikom postać niezwykłego gorzowianina, zauroczonego tajemniczym pięknem gór, którym poświęcił część swojego życia. To historia o pierwszym mieszkańcu Gorzowa, który postawił nogę na „dachu świata”, wjechał rowerem na Kilimandżaro i pokonał wiele innych szczytów, pozostawiając na nich swój ślad. Książkę można kupić na AWF-ie. TOMASZ KORBANEK
GORZOWSKIE WIADOMOŚCI SAMORZĄDOWE 1 (101) STYCZEŃ 2007 r. Fot. archiwum Historia dla przedszkolaków Dzieci z Przedszkola Miejskiego nr 22 ,,Tęczowe Przedszkole” wyruszyły w niezwykłą podróż do Biskupina i Gniezna. Dzieci swoją przygodę rozpoczęły w Biskupinie od lekcji muzealnej. Była to aktywna forma zwiedzania, która cieszyła się dużym zainteresowaniem. W trakcie tych zajęć dowiedziały się o tajemnicach gliny, o tym co i jak można z niej stworzyć. Efektem zajęć były ciekawe i oryginalnie wykonane naczynia z gliny, które dzieci zabrały na pamiątkę do przedszkola. Następnie przedszkolaki skierowały swoje kroki do pawilonu wystawowego. Tam obejrzały stałą wystawę poświęconą osadzie w Biskupinie. Szczególnie zainteresowała je ekspozycja pt. ,,Świt historii nad jeziorem Biskupińskim”. Zwiedzając osadę na półwyspie, poznały warunki życia ludzi za czasów Piastów. Jedną z wielu atrakcji był przejazd kolejką wąskotorową od stacji w Wenecji przez Biskupin do Gąsawy z pięknymi i malowniczymi krajobrazami. W Gnieźnie dzieci zwiedziły przepiękną Katedrę Gnieźnieńską i Stare Miasto. Pobyt w pierwszej stolicy Polski był ogromnym przeżyciem dla nich, jak również wspaniałą okazją do rozwijania i rozbudzania patriotyzmu. W trakcie spaceru dzieci przypomniały legendę pt. ,,Orle Gniazdo, czyli jak Lech założył Gniezno”. Dla naszych wychowanków była to pierwsza lekcja historii, która na długo pozostawi ślad w ich sercach i pamięci, co niewątpliwie zaowocuje w najbliższej przyszłości. MARIOLA ZDROJEWSKA POCZET ZNAMIENITYCH GORZOWIAN Stanisława Janicka Jak bardzo może wciągnąć historia w swój wir? Doskonale wiedzą o tym Johann Wolfgang Goethe, który stwierdził „Komu tysiące lat nie mówią nic, niech w ciemności niewiedzy żyje z dnia na dzień”, ale wie to również pani Stanisława Janicka, która od wielu, wielu lat pracuje w Archiwum Państwowym w Gorzowie. Urodziła się 1 stycznia 1928 roku w Korcu na Wołyniu w rodzinie kupieckiej. Miała bardzo szczęśliwe dzieciństwo. Koleżanki ze szkoły zazdrościły jej tego, że rodzice posiadają karczmę na przedmieściu. - Zawsze miałam przy sobie jakieś drobniaki – wspomina - i słodkości. Dawałam dziewczynkom cukierki i lizaki, a one za to bardzo mnie lubiły! Tuż po wojnie przybyli całą rodziną do Wałcza, gdzie ukończyła szkołę średnią i następnie w 1957 roku studia pierwszego stopnia romanistyki ze specjalizacją bibliotekarską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. - Mój starszy brat, Edward, ożenił się i osiedlił w Gorzowie, dokąd i ja wraz z rodzicami przyjechałam w 1954 roku. Wcześniej krótko pracowałam w Sądzie Powiatowym i Zespole Adwokackim jako pracownik kancelaryjny. Po przybyciu do Gorzowa długo nie mogła znaleźć pracy. W Miejskiej Bibliotece Publicznej pani kierowniczka ze względu na wysokie wykształcenie i to zdobyte na KUL-u, pani Janickiej, nie przyjęła jej, ponieważ obawiała się utraty przez partyjnego męża stanowiska kierowniczego oraz tego, że dzieci nie ukończą studiów. Dopiero, gdy jedna z pracownic zaproponowała jej konsultację w tejże sprawie w sekretariacie do spraw kultury w Miejskim Komitecie Powiatowym PZPR-u, pan Żywicki przyjął ją z powrotem. Skarcił panią kierownik biblioteki, że dziewczyna po studiach „nie będzie ulic zamiatać”. To były jego słowa, dzięki którym pani Janicka przeżyła pierwsze lata w Gorzowie. We wrześniu 1959 roku otrzymała propozycję pracy w Oddziale Gorzowskim Archiwum Państwowego przy ul. Obotryckiej. Wkrótce ukończyła Fot. (x2) archiwum domowe na UMK w Toruniu studia podyplomowe w zakresie archiwistyki. - Praca w archiwum okazała się moją pasją, którą udało mi się w pełni rozwinąć dopiero po objęciu kierownictwa przez dyrektora, dr Dariusza Rymara. Dzięki ukazującemu się „Nadwarciańskiemu Rocznikowi Historyczno-Archiwalnemu”, miejscowi historycy i pracownicy archiwum mają szansę publikować prace dotyczące naszego miasta i ziemi gorzowskiej, przybliżyć mieszkańcom wciąż jeszcze mało znane fakty sprzed 1945 roku i sięgające korzeniami XVII wieku. Przez długie lata należała do Związku Esperantystów w Gorzowie, prowadziła korespondencję z esperantystami, m.in. z Syberii, Afryki Północnej, Portugalii. Obecnie ma tylko jednego korespondenta z Ukrainy. Będąc na emeryturze pani Stenia, jak ją pieszczotliwie nazywają pracownicy archiwum, cały swój wolny czas poświęca właśnie poszukiwaniom ciekawostek historycznych. Taka praca możliwa jest dzięki umiejętności odczytania gotyckiego pisma niemieckiego, oczywiście ręcznego. - Obcowanie z aktami wymaga wiele czasu i cierpliwości, które akurat dzięki emeryturze posiadam – uśmiecha się pani Stanisława. Za artykuły wydane drukiem w „Roczniku Historyczno-Archiwalnym”, „Ziemi Gorzowskiej” i „Gazecie Lubuskiej – Głosie Gorzowa” Stanisława Janicka otrzymała w 2000 roku bardzo cenne dla niej wyróżnienie od Rady Miejskiej - Odznakę Honorową Miasta Gorzowa Wlkp. Pani Stanisława jest osobą samotną. Jej najbliżsi to rodzina jedynego i nieżyjącego już brata Edwarda; drugi brat, Józef, zginął na wojnie w wieku 19 lat. Gdy doskwiera samotność, pani Stenia gra na swym keyboardzie, który kupiła po przejściu na emeryturę. Jak twierdzi, uwielbia muzykę zarówno lekką, jak i symfoniczną, a w szczególności kocha koncerty skrzypcowe Vivaldiego. Pani Stanisława Janicka jest niesamowicie pogodną i wesołą osobą. Posiada ogromną wiedzę historyczną, którą mogłaby z powodzeniem zaciekawić niejednego młodego człowieka. Czy zakopując się w archiwach ma świadomość, że tworzy własną, indywidualną... niesamowitą i niepowtarzalną historię MAŁGOSIA BIK 21
Page 1 and 2: Nr 1/101 STYCZEŃ 2007 ISSN 1425-73
Page 3 and 4: II sesja Rady Miasta N ajważniejsz
Page 5 and 6: GORZOWSKIE WIADOMOŚCI SAMORZĄDOWE
Page 19: GORZOWSKIE WIADOMOŚCI SAMORZĄDOWE
Page 27 and 28: !!! ! GORZOWSKIE WIADOMOŚCI SAMORZ

GWS NR 01/2007 - GorzÃ³w

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?