GWS NR 01/2007 - Gorzów

GORZOWSKIE WIADOMOŚCI SAMORZĄDOWE 1 (101) STYCZEŃ 2007 r.
DZIECI APELUJĄ
Wydział Gospodarki Komu
nalnej Urzędu Miasta i
Agencja Skok z ul. Nadbrzeżnej
zorganizowały konkurs dla dzieci
pt. „Mój pies i czysty Gorzów”.
Najwyżej oceniony został wiersz
napisany przez uczniów klasy
IVe ze Szkoły Podstawowej nr 10
przy ul. Towarowej, który publikujemy
poniżej, natomiast II miejsce
zajęły Agata Liśkiewicz i Ania
Zając z kl. III f z SP 13, III miejsce
Pamela Lasoń i Alicja Antropik z
kl. III f z SP 13, a wyróżnienia
Konrad Kołodziej kl. I c SP 10,
Bartek Człapka kl. I c SP 10 i
Klaudia Dragon kl. I d SP 10.
Listy do redakcji
Szanowna Redakcjo !
Ponieważ w październikowym
wydaniu Wiadomości Samorządowych
ukazał się mój list, w
którym napisałam między innymi
o mającym się odbyć zjeździe
absolwentów Zespołu Szkół Ekonomicznych,
czuję się w obowiązku
napisania paru zdań o
tym spotkaniu, które odbyło się 7
października. Mieliśmy ogromną
przyjemność być zaproszonymi
na inaugurację tego spotkania
do teatru. Już na schodach przy
wejściu spotkałam dawno nie widzianych
kolegów szkolnych. Później
spotkałam bliższych i dalszych
znajomych, w tym rozpoznała
nas po 10 latach obecna
Pani Dyrektor. Nade wszystko bardzo
sobie cenię spotkanie po
bardzo wielu latach z Panią Prof.
Stanisławą Zdanowicz, która
przez kilka lat uczyła nas historii,
a której „znakiem szczególnym”
było to, że zamiast dwój stawiała...
kropeczki w dzienniku. O ile
sobie przypominam, nigdy nikogo
nie skrzywdziła na koniec roku.
W teatrze było mnóstwo wystąpień
gorzowskich notabli i byłych
uczniów.
NASZE MIASTO – GORZÓW WLKP.
Gorzów na Wartą – gród to
wspaniały,
Stolica lubuskiej ziemi
Na siedmiu wzgórzach jest
położony
Pośrodku rzeka srebrem się mieni.
Gorzów to piękne miasto – każdy o
tym wie,
mamy Katedrę i Spichlerz i tym
szczycimy się.
Jest teatr i zabytki oraz bardzo
stare mury.
Gorzów, Gorzów nasz kochany ma
już basen doskonały,
drogi bulwar i most nowy,
jest więc wielki, rozwojowy.
A tuż za miastem łąki pachnące,
jeziora i lasy zielone,
wśród parków przyrody i rezerwatów
to miasto jest położone.
Gorzów, Gorzów to miasto piękne
rośnie w siłę i potęgę.
Każdy zakątek Gorzowa znamy –
bo przecież w nim mieszkamy.
Nad naszym miastem czuwa
czerwony orzeł.
Dba o mieszkańców, uliczki i ..... o
co jeszcze może?
O Rynek Stary, Katedrę, stare
cmentarze,
bo przecież wszystko to
pozostawiono nam w darze!
I tu pojawia się problem
Dla jednych rzecz błaha, dla innych
Pani Dyrektor otrzymała bardzo
dużo kwiatów i usłyszała wiele
ciepłych słów pod swoim i
szkoły adresem. Wystąpienia nie
były męczące, gdyż były... krótkie.
Jeden z naszych kolegów,
Zdzisio Czubakowski, wspominał
pierwsze lata szkoły, pierwszą
dyrektorkę p. Felicję Pernak, profesorów
uczących od początku,
czyli od 1946 r. Kiedy skończył
„wyliczankę”, zauważyłam, że nie
wymienił mojej – naszej wychowawczyni
od 1947 r. do 1951r. p.
prof. Zofii Fibakowej. Oczywiście
nie omieszkałam krzyknąć Jej nazwiska.
Okazało się, że p. prof.
jeszcze w 46 r. w naszej szkole
nie uczyła, ale mimo to cieszę
się, że Ją wspomniałam. Przypominam
sobie, że p. prof. Zdanowicz
i p. prof. Fibakowa się przyjaźniły.
Kiedy skończyła się część oficjalna,
kolega Zdzisław Czubakowski
zaproponował mi odwiedzenie
Jego żony, Lilki, ciężko
chorej, leżącej od wielu miesięcy.
Oczywiście się zgodziłam. Nie
wiem czy Lilka mnie rozpoznała,
ale ja byłam i jeszcze jestem
bardzo poruszona. Jej mąż i ja
mamy nadzieję, że będzie się
jeszcze cieszyć zdrowiem.
Po powrocie do teatru, w pobliżu
szwedzkiego stołu, znowu
spotkałam wielu dawnych znajomych.
Niektórzy mnie, a innych ja
rozpoznałam. Jednak 40 lat nie
mieszkam w Gorzowie, a w czasie
krótszych lub dłuższych pobytów
nie wszystkich spotykałam.
Do szkoły na spotkanie klasowe
pojechałam z fajnym kolegą,
Januszem N., który mi bardzo
pomógł, gdyż miałam trochę problemów
z chodzeniem. Ucieszyłam
się, kiedy zobaczyłam w auli
szkolnej na wystawie prawie
wszystkie fotografie, które przesłałam
na zjazd, a których 10 lat
temu, na półwiecze szkoły, nie
mogłam przesłać, gdyż nie było
możliwości zrobienia reprodukcji.
W drugiej salce zdjęcia te
były odtwarzane rzutnikiem. W
momencie, kiedy do tej klasy
weszłam, właśnie było pokazywane
zdjęcie z 47r., na którym z
grupą koleżanek siedzimy w oknie
głupia
Z każdego zakątka Gorzowa
wyłania się – PSIA KUPA!
Cóż z tego, że Gorzów piękny,
kiedy go nie widzimy, bo ze
spuszczoną głową między kupami
kluczymy.
Kupa jest na chodniku.
Kupa jest na trawniku.
I w piaskownicy.
I na ulicy.
Jesteśmy już zmęczeni!
Chcemy czystej zieleni!
Mieszkańcu Gorzowa naszego
Pięknego i jedynego!
Jeżeli masz psa:
Małego lub dużego
Rasowego bądź nierasowego.
Apelujemy do Ciebie!
Sprzątaj po swoim pupilu
Wiosną
Jesienią
Latem
I zimą
My dzieci o to prosimy
O miasto dbać wszyscy musimy
I tak jak o psa swojego dbacie
O swoim mieście nie zapominajcie!
Odpowiedniej postawy oczekujemy
Za wysłuchanie dziękujemy.
klasy. Z wrażenia nie omieszkałam
o tym fakcie głośno powiedzieć,
a młodziutkie dziewczę
obsługujące rzutnik prosiło, bym
pokazała, która to ja jestem. W
tym momencie zrobiono mi zdjęcie.
Będzie mi miło, kiedy je
otrzymam.
Niestety, w szkole nasz rocznik
nie miał się gdzie podziać...
Wspaniały
budynek
musiałby
być z
gumy,
aby pomieścić
całe 60
roczników.
Wobec
tego koleżanki
i
koledzy
mieszkający
w Gorzowie
wybrali kawiarnię (róg Borowskiego
i Chrobrego) i wszyscy
z wyjątkiem jednego kolegi
udaliśmy się tam. Po jakimś czasie
jakaś klasa chciała się z nami
połączyć, ale okazało się, że prawie
mogliby być naszymi dziećmi.
Niestety z trzech klas na zjazd
przybyło bodaj 13 osób. Bardzo
dokończenie na str. 24
23