paÅºdziernik 2010 - Kompania WÄglowa S.A.

More documents

Recommendations

Info

Wystawiono stróżówkę do pilnowania obiektów w pobliżu cechowni i prawdopodobnie tylko dlatego przetrwały one napór złomiarzy i poszukiwaczy dobrze wypalonych cegieł Ocalić od zapomnienia Cechownia szybu „Bończyk” byłej kopalni „Rozbark” jest cennym zabytkiem techniki Ponadto w skład zabytkowego zespołu zabudowy kopalni wchodzą, między innymi, maszynownia szybu „Bończyk”, kotłownia oraz budynki dyrekcji. Cechownie należą na ogół do najbardziej reprezentacyjnych budowli górniczych. Były one nierzadko budowane z łaźnią i pomieszczeniami socjalno-biurowymi. To w nich znajdują się często ołtarze św. Barbary, a górnicy modlą się przed rozpoczęciem pracy. To one są świadkiem górniczych rozmów, czasami tragicznych zdarzeń, odświętnej fety i barbórkowych spotkań. Jedną z piękniejszych na Śląsku jest wspomniana cechownia byłej kopalni „Rozbark”. Wzniesiona na wzór świątyni, w tzw. układzie bazylikowym, z elementami secesyjnego wystroju, cechownia z 1911 roku ma środkową nawę wyższą i symetrycznie usytuowane nawy niższe. Cechownię zaprojektował 26 | słynący z wielu budynków przemysłowych na Górnym Śląsku duet architektów – Emil i Georg Zilmannowie z Charlottenburga. W sali zbornej cechowni, z zachowanym oryginalnym wystrojem wnętrza, znajdował się ołtarz z obrazem św. Barbary. Mimo, że minęło 6 lat od momentu, gdy „Rozbark” po ponad 180 latach skończył wydobycie, to jednak nadal oczy jego byłych pracowników i mieszkańców dzielnicy zwrócone są na byłą „grubę”. Zrozumiała jest też troska o przyszłość terenów i obiektów związanych z byłą kopalnią. Rzecz jasna, miejsce szczególne zajmuje w tych wspomnieniach wspaniała cechownia. W pierwszym okresie po zaprzestaniu wydobycia, obiekty kopalni, w tym także budynek cechowni, ulegały stałej dewastacji. Dobrze się jednak stało, że po przejęciu obiektów i terenu „Rozbarku” przez władze Bytomia uznano cechownię za zabytek techniki. Ołtarz św. Barbary uroczyście przeniesiono do kościoła św. Jacka. Wystawiono stróżówkę do pilnowania obiektów w pobliżu cechowni i prawdopodobnie tylko dlatego przetrwały one napór złomiarzy i poszukiwaczy dobrze wypalonych cegieł. Już w pierwszych chwilach po przejęciu przez miasto, pojawiły się projekty zagospodarowania terenów i zabytkowych budowli. I z radością trzeba stwierdzić, że po latach coraz bardziej realna staje się wizja architekta krajobrazu Jeana-Paula Ganema, o którym mówią, że „maluje przyrodę”. Z grupą przyjaciół z Ameryki zaproponował on stworzenie kwitnącego ogrodu z odwzorowaniem na powierzchni – w przenośni– – tego, co znajdowało się pod ziemią. Po udanych i cenionych realizacjach w okolicach Paryża, Montrealu czy – obecnie – San Paulo, Ganem bierze zniszczony teren (wysypiska
Ołtarz św. Barbary uroczyście przeniesiono do kościoła św. Jacka KWK „Rozbark” Cechownia została wzniesiona na wzór świątyni, w tzw. układzie bazylikowym, z elementami secesyjnego wystroju. Ma środkową nawę wyższą i symetrycznie usytuowane nawy niższe śmieci, slumsy), a oddaje ludziom kwitnący ogród. Rekultywacja terenu, zagospodarowanie pozostałych obiektów, połączenie historii z wymogami współczesnymi i oczekiwaniami mieszkańców oraz dodatkowe miejsca pracy to kusząca perspektywa. W budynku cechowni zatańczą bytomscy tancerze, a ośrodek tętnił będzie kulturą. Uzbrojeni w cierpliwość rozbarczanie, czekając na realizację projektu – rozbarskiego parku kultury i wypoczynku – wybaczą niedogodności minionego czasu, a Rozbark sławić będzie zawsze piękny Bytom. Jerzy Raducki Zdjęcia: Krzysztof Wieczorek Początki kopalni to nadanie pola górniczego „Heinitz” 4 lutego 1856 roku. W 1864 Otton Friedlander nabył rozbarskie pola górnicze i rozpoczęto głębienie szybów „Stalmach” i „Bończyk”. Kopalnia rozpoczęła pracę w 1868 roku, aby po kilku latach osiągnąć pełne wydobycie. W tym czasie zbudowano sortownię. W 1883 do kopalni dołączono następne pola górnicze: „Rossberg” (nadanie 23 VI 1855), „Nanny” (nadanie 30 I 1872) i „Moritz” (nadanie 16 VIII 1872). W tym samym roku kopalnia została zlicytowana za długi. W 1890 zakupił ją wrocławski koncern Georg von Giesches Erben. Do tego momentu produkcja kopalni była niewielka. Nowi właściciele zbudowali nowe poziomy wydobywcze na głębokości 450 m i 540 m. Dzięki temu produkcja w 1898 wynosiła ponad 0,5 mln t węgla rocznie. Koncern Giesche dołączył do kopalni dwa pola: „Hoffnung” (nadanie 19 IX 1870) i „Heinitz Erweiterung” (nadanie 17 II 1904). W latach 1909–13 zbudowano peryferyjny szyb „Lompy” („Romhild”), a w latach 20. XX wieku szyb wentylacyjny „Barbara”. Po roku 1922 z części pola po stronie polskiej utworzono odrębne pola górnicze. Przemianowana po II wojnie światowej na „Rozbark”, kopalnia pracowała do 2004 roku. | 27
Page 1 and 2: G A Z E T A F I R M O W A n r 8 ( 2
Page 3 and 4: W K O M PA N I I Kopalnia „Knuró
Page 5 and 6: Przyszłość „Halemby-Wirek” L
Page 7 and 8: Mamy Radę W Kompanii Węglowej odb
Page 9 and 10: Urządzenie analizuje rytm serca po
Page 11 and 12: Konstytucja RP - fragment preambuł
Page 13 and 14: W C E N T R U M U WA G I Oddział U
Page 15 and 16: Wojciech Dubiel, kierownik zespołu
Page 17 and 18: | 17
Page 19 and 20: Markasyt Kwarc berłowy z inkluzją
Page 21 and 22: Tadeusz Bartoszek na tle swego witr
Page 23 and 24: Pomoc dla uzdolnionych dzieci Wzore
Page 25: Praca Patryka Popielarza Praca Mark
Page 29 and 30: Głównym zadaniem jest przedstawie
Page 31 and 32: podziałów. Gra pozwala zapomnieć

paÅºdziernik 2010 - Kompania WÄglowa S.A.

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?

paÅºdziernik 2010 - Kompania WÄglowa S.A.