Strategia Powiatu ElblÄ skiego 2007-2015 - Starostwo Powiatowe w ...

Synteza diagnozy
Strategia Rozwoju Powiatu Elbląskiego na lata 2007-2015
ROZDZIAŁ 7
ROLNICTWO
7.1. Warunki agroprzyrodnicze
7.1.1. Agroklimat
Cechy agroklimatu korzystne i średniokorzystne dla rozwoju rolnictwa:
2 długa i ciepła jesień oraz chłodniejsze lato sprzyjają plonowaniu roślin trawiastych,
motylkowych, krzyżowych, krzewów jagodowych;
2 wydłużona jesień i łagodna zima oraz opóźniona i chłodna wiosna wymuszają uprawę
roślin ozimych.
Cechy agroklimatu mało korzystne dla rozwoju rolnictwa:
2 opóźnione i chłodne wiosny, późne przymrozki wiosenne, a wczesne jesienne;
2 częste występowanie wiatrów przesuszających glebę;
2 wysoka wilgotność względna powietrza i zwiększone opady w okresie jesieni.
Czynniki te wymuszają uprawę roślin o krótszych okresach wegetacji i utrudniają uprawę
wsiewek i poplonów oraz wykonywanie prac agrotechnicznych.
7.1.2. Rzeźba terenu
Występujący typ rzeźby terenu, duża ilość dolin, kanałów i rowów melioracyjnych
przeszkadzają w racjonalnym wykorzystaniu maszyn i urządzeń rolniczych. Wymuszają
wysoki poziom uzbrojenia technicznego.
7.1.3. Gleby
Gleby powiatu wykazują duże zróżnicowanie pod względem pochodzenia, składu
mechanicznego i wartości produkcyjnej. Gleby brunatne zajmują ok. 60% UR, w tym gleby
brunatne właściwe, stanowiące głównie kompleks pszenny dobry i bardzo dobry, zajmują ok.
30% UR, a gleby brunatne wyługowane i kwaśne zaliczane do kompleksu żytniego
i pszenno-żytniego występują głównie na Wysoczyźnie Elbląskiej i Równinie Warmińskiej.
Mady żuławskie zajmują 25% UR powiatu i zaliczane są do kompleksu pszennego bardzo
dobrego i dobrego. W obniżeniach terenowych występują gleby hydrogeniczne (torfowe,
mułowo – torfowe i murszowo - glejowe) zajmujące ok. 8% UR.
Gleby nadające się do uprawy roślin o wysokich wymaganiach zajmują ok. 70% UR, gleby
średnio trudne do uprawy stanowią ok. 20% UR, a trudne 10% użytków rolnych.
Gleby klas I-III stanowią ok. 48% UR i ok. 30% ogólnej powierzchni gruntów rolnych.
Wskaźnik bonitacji gleb wynosi 1,0 i plasuje powiat na wysokiej pozycji w skali kraju.
Badania Okręgowej Stacji Chemiczno-Rolniczej w Gdańsku wskazują, że gleby kwaśne
i bardzo kwaśne zajmują 50% UR. Koniecznego wapnowania wymaga ok. 50% gleb,
potrzebnego ok. 20%, na 15% gleb należy ograniczyć, na pozostałych 15% gleb jest zbędne.
Bardzo niską i niską zasobność w fosfor wykazuje 30% gleb, średnią – 20%, wysoką
i bardzo wysoką – 50% gleb. Bardzo niską i niską zasobność w potas wykazuje 20% gleb,
średnią – 35%, wysoką i bardzo wysoką – 45%. Gleby o wysokiej i bardzo wysokiej
zasobności magnezu stanowią 70% gleb, średnią wykazuje 20%, niską i bardzo niską 10%.
Wskaźnik waloryzacji rolniczej przestrzeni produkcyjnej obszaru powiatu wynosi 1,19.
Powiat elbląski zajmuje czołowe miejsce pod względem jakości gleb i waloryzacji rolniczej
przestrzeni produkcyjnej, tak w województwie jak i kraju.
7.1.4. Użytkowanie gruntów rolnych w powiecie elbląskim
Na ogólną powierzchnię gruntów wynoszącą 143.055 ha, użytki rolne zajmują 87.207 ha,
w tym grunty orne – 60.203 ha, sady – 668 ha, łąki trwałe – 11.066 ha, pastwiska trwałe
15.270 ha, lasy i grunty leśne 26.191 ha, pozostałe grunty 29.657 ha.
40