lari tompson, tragedija jedne mladosti

UPRAV NI CA: Do bro, Be li. Do bro. Do zvo li mi da za vr {im... Uz mo je ve li ko iz -
vi nje nje, zbog sve ga {to ste ve ~e ras do `i ve li, za mo li la bih vas da se str pi te
jo{ sa mo ma lo. Ujed no, za hva lju jem na pa `nji i raz u me va nju za pro ble me
ko ji su nas ve ~e ras za de si li. Hva la vam... Hva la vam... Ja }u sad oti }i da te -
le fo ni ram, da pi tam {ta se do ga |a sa na {im glum cem. Od mah }u vas oba -
ve sti ti da li je sve u re du. Na dam se da je ste, i da }e te u`i va ti u pred sta vi
„Si ra na” ko ju to li ko vo li te... Hva la vam jo{ jed nom... Hva la vam...
BE LI: Hva la vam, po {to va ni gle da o ci. Hva la vam...
(Za hva lju ju }i se i ne okre }u }i le |a „po {to va noj pu bli ci”, Uprav ni ca i glu mac
su se po vu kli iz me |u kra je va za ve se. I dok su se ~u li nji ho vi ko ra ci ka ko se
uda lja va ju, i ne raz go vet ni {a pat – ve ro vat no su se na br zi nu do go vo ri li {ta
im va lja da lje ~i ni ti – od jek nuo je pro do ran zvuk si re ne po li cij skih ko la. Po -
sle bom ba {kog na pa da i puc nja ve in `e nje ra Man di }a, po li ci ja je do {la na
me sto „do ga |a ja” da oba vi svoj po sao. Ni je pro {lo ni mi nut-dva po sle do -
la ska po li cij skih ko la, a iza za ve se su se za ~u li ko ra ci ne kog ~o ve ka ko ji je
tr ~ao ta mo-va mo, ve ro vat no po ku {a va ju }i da se ne gde sa kri je ili po beg ne.
A kad su se za ~u li jo{ ne ki ko ra ci i po vi ci: STOJ! STA NI! PRE DAJ SE! STA NI!
PU CA ]U!... kroz za ve su je iz le teo ne ki ~o vek /ve ro vat no Ma li Aca/ u rad -
ni~ kom kom bi ne zo nu, te gle }i po ve }u me tal nu {ip ku; bi }e da je to bio onaj
paj ser, ko ji je Be li po mi njao. Sko ~iv {i sa bi ne, pro tr ~ao je kroz sa lu i ne stao
na dru gom kra ju, za lu piv {i jed na od ula znih /ili iz la znih/ vra ta. Sa tre skom
vra ta, iz me |u za ve sa, ba nuo je pri pad nik spe ci jal nih je di ni ca po li ci je; kru -
pan mo mak u `e sto koj uni for mi, sa „he kle rom” u de snoj ru ci i pla vim sa -
ko om gor njeg de la kom bi ne zo na u le voj – jer je, ve ro vat no, ve} bio uhva -
tio be gun ca, ali se ovaj is tr gao osta vlja ju }i mu sa mo blu zu – za stao je na
„ram pi” po sma tra ju }i sa lu i pra zan pro laz iza po be glog rad ni ka. Kad je
ugle dao mno go broj ne o~i gle da la ca, Spe ci ja lac se ma lo opu stio, kao da mu
je bi lo ne pri jat no {to igra „ulo gu” ko ju ni je „na u ~io”. Osmeh nuv {i se, obra -
tio se pu bli ci, ma da ni je pla ni rao, jer, bi lo je o~i gled no, ni je mo gao da ode
tek ta ko kao da se ni {ta ni je de si lo i kao da ga ni ko ni je vi deo.)
SPE CI JA LAC: Iz vi ni te... Na ula zu u po zo ri {te, ta~ ni je, na bla gaj ni, do go dio
se oru `a ni pre pad sa po ku {a jem plja~ ka nja dru {tve ne imo vi ne i is pa lji va -
njem me ta ka iz pi {to lja, „CZ-7,62” u ci lju za {ti te ku }e i `i vo ta oso blja, od -
no sno, bla gaj ni ce. In ter ve ni sa li smo {to je bi lo br `e mo gu }e, u re kord nom
ro ku, ali su se na pa da ~i uda lji li po be gav {i u ne po zna tom prav cu, osta vlja -
ju }i za so bom do volj no tra go va da ih ve} to kom no }i pro na |e mo, uhap si -
mo i pri ve de mo is tra `nom su di ji, ko ji }e ih, zbog go re na ve de nih raz lo ga,
upu ti ti u pri tvor do ko na~ ne pre su de, ta~ ni je, do do no {e nja pra vo sna `ne
ka zne od re |e ne za ko nom za ve} po me nu ta de la, a u skla du sa us po sta vlja -
(21)