imzot rrok mirdita në 70 vjetorin e lindjes së tij - kishadhejeta.com

More documents

Recommendations

Info

shtator 2009 Kisha dhe jeta 4 Një njeri, të cilit kisha i ka besuar shërbesën baritore, siç jam unë, duhet të kujtojë çdo ditë se vetëm një është Bariu ynë: Krishti. Sa më shumë kalojnë vitet e jetës sime, aq më shumë shikimi im fiksohet tek Bariu i amshuar. Aq më shumë më kujtohen fjalët e tij: “Një është mësuesi juaj: Krishti” (Mt 23,8). Edhe pse vitet e jetës sime të mbledhura së bashku janë shumë, edhe pse Kisha më ka besuar shërbesën e rëndësishme ipeshkvore si mësues dhe bari, ndjej një gëzim të thellë kur mendoj se ende jam e gjithmonë do të jem nxënës i shkollës së jetës, ku mësuesi i vetëm është Biri i Hyjit i bërë njeri për shpëtimin tonë. Në këtë shkollë mësoj çdo ditë një të vërtetë të madhe: “Hyji është dashuri” (1Gj 4,7). Kjo dashuri, e zbuluar në misterin e kryqit dhe të ringjalljes së Krishtit, ka frymëzuar dhe frymëzon çdo ditë të jetës sime. Këtë dashuri e kam përjetuar që në orët e para të jetës sime, por e kam ndjerë si një thirrje të veçantë për të marrë pjesë në shërbesën e Krishtit, kur Ati i Shenjtë, Papa Gjon Pali II, më ka thirrur për të qenë Arqipeshkëv i Durrës-Tiranës. Edhe në takimet me Atin e Shenjtë, Benediktin XVI kam ndjerë bukurinë dhe peshën e përgjegjësisë së kësaj dashurie, që është dhuratë dhe detyrë. Duke filluar këtë kremtim eukaristik, dëshiroj të shpreh mirënjohjen time për praninë e përfaqësuesit të Atit të Shenjtë, Shkëlqesisë së Tij Imzot Ingles në këtë moment lutjeje. Jam mirënjohës ndaj vëllezërve ipeshkvinj dhe meshtarë, që qëndrojnë sot përkrah meje për ta bërë më të fortë lutjen e falënderimit. Falënderoj nga zemra rregulltarët dhe besimtarët laikë që kanë dashur të marrin pjesë në këtë kremtim, me të cilët ndaj rritjen në besim, shpresë dhe dashuri. Disa nga ambasadorët dhe ambasadat e akredituara në Tiranë, kanë pasur mirësinë t’i përgjigjen ftesës sime dhe janë të pranishëm në këtë liturgji. Duke ju falënderuar pët vëmendjen dhe respektin tuaj, të nderuar diplomatë, ju siguroj se lutem dhe do të vazhdoj të lutem, që Zoti të rrisë miqësinë ndërmjet popujve tanë e të dhurojë pambarim paqe e besim. Duke ia besuar tërë jetën time Hyjit dhe duke i kërkuar atij që t’ju bekojë të gjithë ju, vëllezër e motra, kërkoj falje me përvujtëri për mangësitë e mia dhe të gjithë së bashku le t’i porositemi mëshirës dhe dashurisë së tij: Po i rrëfehem... Predikimi i Ipeshkvit Ndihmës Imzot Rrok Mirdita në meshën e falënderimit me rastin e 70-vjetorit Kur një prift kremton meshë, në fillim të meshës ai i uron besimtarët me fjalët: “Zoti qoftë me ju”. Të njëjtin mesazh përmbajnë fjalët e urimit, kur meshën e kremton ipeshkvi, dhe thotë: “Paqja qoftë me ju”, sepse shën Pali ka thënë: “Krishti është paqja jonë”. Me fjalë të tjera, kur ipeshkvi thotë: “Paqja qoftë me ju”, ai thotë: “Krishti, Zoti ynë, që është paqja jonë, qoftë me ju”. Prandaj kur në fillimin e kësaj meshe Arqipeshkvi na ka thënë këto fjalë, ai na ka kujtuar se prania jonë këtu, në këtë çast, është një takim me Krishtin. Por në rastin e sotëm, prania jonë këtu ka edhe një domethënie të veçantë. Sot Arqipeshkvi ka mbushur 70 vjet, dhe ne jemi bashkuar me të në kremtimin e misterit të eukaristisë, për t’i thënë se i jemi mirënjohës për shërbimin e tij si bari i kësaj dioqeze, për të dëshmuar bashkimin tonë si një grigje e vetme e udhëhequr nga ipeshkvi dioqezan, dhe për t’iu lutur Zotit që ta ruajë, të ndriçojë, e ta forcojë gjithmonë atë, që vetë Ai, e ka vendosur në krye të arkidioqezës sonë. Kjo është, pra, domethënie e këtij kremtimi për ne. Po për vetë Arqipeshkvin, çfarë domethënie ka ky kremtim Edhe për të ka një domethënie të veçantë. Pse FALËNDERIM Së pari, është një falenderim. Imzot Rroku sot po falenderon Zotin që i ka “dhuruar”, deri të SH.T. Imzot Rrok Mirdita tash, 70 vjet. Ndoshta pak, shumë pak, vemë re se koha është dhuratë nga Zoti, dhe, si çdo dhuratë tjetër që pranojmë nga ai, duhet të përdoret me shumë përgjegjësi nga ana jonë. Në leximin e parë kemi dëgjuar fjalët e shën Palit: “Mos të lodhemi kurrë duke bërë mirë”, sepse “atë që njeriu mbjell, atë edhe do të korrë”. Janë fjalë që na sjellin ndërmend përgjegjësinë tonë për të përdorur dhuratën e kohës duke u përpjekur të bëjmë mirë, duke i shërbyer Zotit dhe popullit të Zotit. Prandaj, në fund të atij leximi, shën Pali tha: “derisa të kemi kohë, t’i bëjmë mirë gjithkujt, sidomos vëllezërve në fe”. Atëherë sot Arqipeshkvi po e falenderon Zotin jo vetëm për 70 vjet që i ka dhuruar, por edhe sepse gjatë kësaj kohe Perëndia i është zbuluar si Zoti i historisë së tij, i ka qëndruar gjithmonë shumë afër, dhe ka qenë shumë bujar ndaj atij. Pas leximit nga letra e shën Palit, kemi dëgjuar psalmin, dhe të gjithë së bashku jemi përgjigjur: “Dashurinë e Zotit gjithmonë do
shtator 2009 Kisha dhe jeta 5 të këndoj”. Pikërisht këtë po bën Imzot Rrok Mirdita sot: po këndon dashurinë e Zotit. Psalmisti i thotë Zotit: Ti më ke endur në kraharorin e nënës! Të lavdëroj sepse më krijove kaq mrekullisht, të mrekullueshme janë veprat e tua”. Ditëlindja e sotme i jep Imzot Rrokut një rast të volitshëm për t’u përqendruar mbi këto mrekulli që Perëndia ia ka dëftuar gjatë jetës së tij në çdo fazë të jetës së tij. Jeta e Imzot Rrokut mund të dallohet në tri faza kryesore. Faza e parë përmban jetën tek familja Mirdita në Ulqin, para se të bëhej prift. Faza e dytë përmban terë jetën e tij si prift, para shugurimit si ipeshkëv. Ndërsa faza e tretë përmban këto 16 vitet e fundit, domethënë jeta dhe shërbimi i tij si ipeshkëv. Nuk është qëllimi im, në këtë homeli, t’i bëj një elegji Arqipeshkvit, sepse e dimë mirë se çdo gjë që kemi e kemi pranuar prej Zotit, është dhuratë e Zotit, për të cilën duhet t’i jemi gjithmonë mirënjohës. Dua vetëm që të bashkohemi me Arqipeshkvin duke falenderuar Zotin për këto dhurata. Falenderimi i parë që Imzot Rroku i bën sot Zotit është patjetër, për ambientin familjar në të cilin ka lindur dhe është rritur. Mësuesit e parë të tij kanë qenë, pa dyshim, prindërit e tij. Ishin ata të parët që e kanë shoqëruar në njohjen e Jezu Krishtit. Nëse është e vërtetë, si kishte thënë Papa Piu XII, që një thirrje për jetën priftërore është një dhuratë e Zotit për një familje të mirë, atëhere ka shumë arsye për Imzot Rrokun të falenderojë Zotin për familjen e tij. Falenderimi i tij i dytë është për thirrjen në jetën priftërore. Këtë vit përkujtojmë përvjetorin e 150-të të vdekjes së shën Gjon Maria Vianejt, prift shëmbullor për jetën e tij të lutjes dhe për zellin e tij në apostullim. Me rastin e këtij përvjetori Papa Benedikti e ka shpallur këtë vit si “Viti priftëror”. Ditëlindja e sotme, pra, bie në vitin priftëror. Në këtë vit priftëror Imzot Mirdita po falenderon Zotin sepse që nga viti 1965, kur ai është shuguruar prift, gjithmonë ka pasur rast të shpallë dhe të dëshmojë hirin dhe dashurinë e Zotit. Si një prift shumë i ri, Dom Rroku ka shërbyer në dioqezen e Tivarit, në Mal të Zi, si administrator dhe famullitar. Më vonë nga Arqipeshkvi i Tivarit dërgohet në New York për t’i shërbyer diasporës katolike shqiptare në Bronx. Atje ka shërbyer pranë Qendrës “Zoja e Këshillit të Mirë” dhe ka themeluar radio-programin fetar “Zëri i Kishës Katolike Zoja e Shkodrës” për New York e rrethe. Të kujtojmë fjalët e Isaisë profet: “Sa të bukura janë mbi male këmbët e kasnecit që sjell lajmin e mirë të paqes, që sjell lajm të mirë, që shpall shëlbimin”. Sa mirënjohës duhet të jetë Dom Rroku për ata 28 vjet që i ka shërbyer Zotit dhe popullit të Zotit në Mal të Zi dhe në New York! Faza e tretë e jetës së Imzot Mirditës përfshin këto 16 vitet e fundit gjatë të cilave ka shërbyer si ipeshkëv. I shuguruar ipeshkëv nga Papa Gjon Pali II gjatë vizitës së këtij në Shqipëri në prill 1993, menjëherë u angazhua për ndërtimin e bashkësisë katolike në dioqezën që i ishte besuar. Na fakt, para ndërtimit të Kuries arqipeshkvnore dhe para ndërtimit të Kishës Katedrale, ishte e domosdoshme të rindërtohej kisha e gjallë që ishte e shkatërruar gjatë gati një gjysmë shekulli komunizmi anti-teist që u përpoq, por më kot, të bëhej një religjon i ri duke vrarë Zotin dhe Kishën e Zotit. Më pas u angazhua për ndërtimin e Kuries arqipeshkvnore dhe të kësaj katedraleje, që janë bërë shenja të dukshme të bashkimit të familjes së Zotit në fe dhe në dashuri në këtë dioqezë. Mund të themi se Imzot Mirdita ka qenë një vegël e dobishme në duart e Zotit për rilindjen e Kishës në këtë dioqezë. E sot i duhet të përsërisë ato fjalë të Psalmit: “Si do t’ia shpërblej Zotit për të gjitha të mirat që më ka dhënë” Apo fjalët e Davidit: “Kush jam unë, o Zot Hyj, dhe ç’është shtëpia ime, që ti më bëre të arrij deri këtu” LINDJA DHE RILINDJA Në Ungjill kemi dëgjuar një pjesë nga bashkëbisedimi interesant ndërmjet Jezusit dhe Nikodemit. Ndoshta duke e dëgjuar keni pyetur vetveten: “Çfarë lidhje ka ky Ungjill me rastin e sotëm” Nikodemi, i pakënaqur me situatën e vetvetes dhe të shoqërisë, shkoi tek Jezusi me shpresë të gjente një zgjidhje për ankesat e tija. Jezusi i tha: “Kush nuk lind përsëri prej së larti, nuk mund ta shohë Mbretërinë e Hyjit”. Nikodemi mbeti shtang kur dëgjoi këto fjalë, e prandaj e pyeti Jezusin: “Si është e mundur të lindë njeriu kur është i vjetër A thua mund të hyjë përsëri në barkun e nënës së vet e të lindë” Deri atëherë sigurisht që Nikodemi nuk e dinte se ka një lindje trupore për jetën natyrore dhe një rilindje shpirtërore për jetën mbinatyrore, nëpërmjet pagëzimit. Por ndoshta Nikodemi as nuk e dinte se besimtarët e Zotit nuk vjetërohen kurrë. Vetë Zoti nuk vjetërohet: është gjithmonë i ri, sepse gjithmonë punon dhe ndërton dhe rindërton botën me dashurinë e vetë. Më kujtohet një këngë angleze shumë popullore në fëmijërinë time, që thoshte: “You will never grow old while there’s love in your heart”. Që do të thotë: “Ti nuk do të vjetërohesh kurrë përderisa ke dashuri në zemrën tende”. Fjala që përdorin anglezët për të treguar moshën ështe: “I am 70 years old” – që, e përkthyer fjalë për fjalë, do të thotë: “Jam 70 vjet i vjetër”. Një prift që kam njohur shumë nga afër në rininë time, kur mbushi 70 vjet, thoshte, me buzëqeshje: “Now I am 70 years young” – “Tani jam 70 vjet i ri”. Ashtu mund të thotë sot edhe Imzot Rrok Mirdita. Mosha 70 vjeçare nuk është një moshë e re, sigurisht. Por sa shumë të rinj në moshë janë pothuaj të vdekur në shpirt! Dhe sa shumë njerëz që kemi takuar në jetën tonë ishin të shtyrë në moshë, por ende të rinj në shpirt! Ndër këta mund të numerojmë edhe Imzot Mirditën: i shtyrë në moshë, po, por i ri në shpirt. Karakteri i tij, gëzimplotë, e afron më shumë njerëzve. Dhe ka gjithmonë një fjalë ngushëllimi dhe një këshillë të mirë për të gjithë ata që e afrojnë në problemet e tyre. Kushedi sa here sot Imzot Rroku ka dëgjuar atë urim: “U bëfsh njëqind vjeç”. Ky është edhe urimi im. Por mbi të gjitha i uroj që, derisa të ketë jetë, të vazhdojë ta ndjejë dhe ta përcjellë atë dashuri që nuk na lejon te vjetërohemi kurrë!
Page 1 and 2: Shkoni, pra, dhe bëni dishepuj nga
Page 3: shtator 2009 Kisha dhe jeta 3 Urime
Page 7 and 8: shtator 2009 Kisha dhe jeta 7 dësh
Page 9 and 10: shtator 2009 Kisha dhe jeta 9 Një
Page 11 and 12: shtator 2009 Kisha dhe jeta 11 vën

imzot rrok mirdita në 70 vjetorin e lindjes së tij - kishadhejeta.com

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?