nizam

Etmiş Rum şahını özünə kölə 221 .
Bir şəkərxəndə, bir dümdüz neyşəkər,
Sevimli, ən incə qönçə bir dilbər.
Olduqca gözəl, həm nazlı bir pəri.
Həm sudur, həm oddur parlaq gövhəri.
Onundu bu gəlin, bu dilbər qönçə
Qarşıya çıxdı şah onu görüncə.
Ishaqın rəsmində böyük hökmüran
Ki, ağlın gözünə ondadır dərman,
Əqd etdi, başladı qızın toyuna,
Sonra qolun saldı onun boynuna.
Töhfələr sazladı hindu şahına,
Bir büsat başladı başlıq adına.
Verdi top-top ipək, xalvarla gövhər,
Qumaşdan bir çadır, qızıl taxt-zivər,
Zümrüd cam, əqiqdən gözəl bir sini,
Yaquta qərq etmiş hər birisini.
Yaqutdan, ləldən düzülmüş bir tac,
Polad nallı atlar - görməmiş qırmanc.
Qulağı halqalı qullar və dilbər,
Zərxara geyinmiş rumlu kənizlər.
Insanın ağlına gələndən artıq
Göndərdi Keyd üçün qatarla sandıq.
Cahandar İskəndər kamına yetdi,
Ayüzlü gəlinin toyunu etdi.
Incəlik o qızda olmuşdur tamam,
Əndamı bir parça soyulmuş badam.
Lətif paludəyə barmaq vurunca
Barmağı bulaşdı ona boyunca.
Yonulmamış bir dürr, açmamış bir gül,
Humay da o gülə vurğun bir bülbül.
Yontuldu bu inci, açıldı qönçə,
Pərdəli sözə bax, nə qədər incə.
İskəndər istəklə olunca dəmsaz
Dövlət işlərindən dincəldi bir az.
Istəxrə sınanmış qasid göndərdi,
266