nizam

Hər işdə alardı ondan göstəriş.
Bu çarxın pərgarı döndü çox zaman.
Dünya çox seyr etdi dağdan, səhradan.
Feyləqus dünyanı tərk etdi daha,
Taxtını tapşırdı gənc padişaha.
Gəl, qorx bu dünyanın fitnə, felindən,
Qurtar öz canını onun əlindən.
Ağacdır, dörd kökü, altı böyrü var,
Çoxunu boğmuşdur bu qorxulu dar 92 .
Şiddətli küləklər qopduğu zaman
Düşər yarpağımız bir-bir ağacdan.
Bu bağda əbədi yaşamaz bir kəs,
Hər gələn burada çəkər bir nəfəs.
Yetişər bu bağda hər gün bir nobər,
Birisi gəlirkən o biri gedər.
Dünyadan gedərsən istər-istəməz,
Bu tədbir, bu təlaş bir şeyə dəyməz.
Bu dünya mülkündə yox belə bazar
Varını özilə alsın tamahkar.
Dünya salmış tora, çünki borclusan,
Borcunu tez ol ver, qurtul bu tordan.
Nalbəndlə palançı eşşəyə bir gün:
- Nal, palan pulunu ver,- dedi,- bütün,
Topal ayağından, yağır dalından
Nalını, palanı atdı o heyvan.
Eşşək öz borcundan olunca azad,
Olduqca dincəldi, qəlbi oldu şad.
Sən də, ey tozlara bulaşmış insan,
Borcunu ver, qurtul bu toz-torpaqdan.
İSKƏNDƏRİN TAXTA ÇIXMASI
Ey saqi, dur məni qurtar mənlikdən,
Işıqlı badəndən işıqlanım mən.
Bir mey ki, dağıdar qəmi, kədəri,
Sağaldar mumyatək bu xəstələri.
68