nizam

Orada əsirdir gəlinlər, qızlar.
Düşməndən intiqam almazsa padşah,
Imdada yetişsin o böyük allah.
Çox keçməz ki, ruslar girər hər yana,
Dağ çəkər Rum ilə Ermənistana.
Elə ki, keçirər ələ xəzinə,
Durmayıb tələsik qaçarlar yenə.
Şəhərlər alaraq, talar hər yanı,
Bəlkə də tutarlar bütün dünyanı.
Onlarda aslanla qurd ürəyi var,
Qana mərd, süfrəyə aciz olurlar.
Mərhəmət umulmaz düşməndən bir an,
Yalnız surətindən görünər insan!
Eşşəyin cəvahir olsa da yükü,
Yenə də eşşəkdir, parıldar tükü.
Madam ki, yol tapmış bunlar xəznəyə,
Ziyanlıq verəcək bir çox ölkəyə.
Zülümlə açacaq yeni qol-qanad,
Karvanlar soyacaq, sönəcək həyat.
Ölkəyə dərindən ziyan vuracaq,
Ruma, Xorasana əl uzadacaq."
Acıqlandı padşah bunu dinlərkən,
Onun övladına olan sitəmdən.
Nüşabə üçün də qəmləndi hədsiz.
Çünki o ölkəni tuturdu əziz.
Acıqlı başını dikdi köksünə,
Başını kədərlə qaldırdı yenə.
Dedi: "Ey Dəvalı, verirəm fərman,
Qəlbimdə çırpındı canında olan.
Vəğəni anlatdın, sən dur bir yana,
Bu işi büsbütün gəl tapşır mana.
Görərsən nə səhman verrəm işlərə,
Kəməndim nə qədər baş tökər yerə.
Alaram ağılı, huşu başlardan.
Aslanlar qanına sallam həyəcan.
Aslanla oynamaq deyildir asan,
Itləri salaram kinli qürurdan.
Qoymaram Bərtasdan, ruslardan nişan.
311