7. Zastosowania fotogrametrii bliskiego zasięgu - AGH

∆Y
⋅ ck
∆X
⋅ ck
gdzie: a = b = d
2 2
⋅ cos γ
d 2 ⋅ cos γ
∆X = X P - X stanowiska , ∆Y = Y P - Y stanowiska , d - odległość.
W przypadku dwóch stanowisk (nr 1 i 2) zależność (7.5) przyjmie postać macierzową:
2 2
2 2
⎡∆X
⎤
2
⋅ d1
⋅ cos γ
1
− ∆X
1
⋅ d
2
⋅ cos γ
2
⎡dX
⎤ ⎢
⎥
⎢ ⎥ = ⎢ a
a ⎡∆x1
⎤
2
2
⎥ ⋅
2
2
⎣dY
⎢ ⎥
⎦ ⎢ ∆Y2
⋅ d1
⋅ cos γ
1
− ∆Y1
⋅ d
2
⋅ cos γ
2 ⎥ ⎣∆x2
⎦
⎢⎣
a
a ⎥⎦
gdzie: a = c k (∆X . 1 ∆Y 2 - ∆X . 2 ∆Y 1 ).
/7.6/
W przypadku pomiarów okresowych zmian wychyleń (np. słupów podsuwnicowych)
warto stosować metodę par czasowych, bo jeśli w jakimś momencie któryś słup zostanie
częściowo przesłonięty (np. przysypany), to niemożność przewidzenia tego faktu
dyskwalifikuje wykonany wcześniej pomiar geodezyjny; nie stwarza to natomiast problemu
przy zastosowaniu metody par czasowych. Wysoka dokładność określania zmian wychyleń,
której osiągnięcie umożliwia sposób par czasowych, pozwoliła stosować go z powodzeniem
w trakcie okresowych obserwacji kopalnianych wież wyciągowych.
7.1.4. Badanie odkształceń wież wiertniczych w trakcie próbnych obciążeń.
Wieża wiertnicza stanowi element urządzenia wiertniczego. Decyduje ona o udźwigu
przewodu wiertniczego, a zatem również o dopuszczalnej głębokości wiercenia. Prawidłowy
rozkład naprężeń w elementach wieży jest podstawowym warunkiem bezawaryjnej,
długotrwałej eksploatacji. Do podstawowych informacji, na których oparte są analizy
wytrzymałościowe, należą wielkości odkształceń wywołanych próbnym obciążeniem.
Najwłaściwszą metodą określania przemieszczeń węzłów konstrukcyjnych wieży okazała się
fotogrametria.
W trakcie badań wieża może być obciążana w sposób naturalny - przewodem
wiertniczym wpuszczonym głęboko w ziemię, albo sztucznie - za pomocą siłownika; są to
obciążenia rzędu 50 - 100 ton. Wieżę fotografuje się z dwóch stanowisk w 3 - 5 stanach (w
tym zawsze: przed obciążeniem, po obciążeniu i po odciążeniu), zachowując tę samą
orientację kamer. Przed kamerami ustawia się sygnały punktów kontrolnych, stanowiących
podstawę korekcji błędów niezachowania stałej orientacji kamer (rys. 7.6). Rejestracje z obu
stanowisk wykonuje się równocześnie.
Rys. 7.6. Fotografowanie wieży wiertniczej w trakcie obciążeń próbnych
81