Kriza u Evropi - Books by Global Voices Online

Portugal: Generacija protesta, uz ludosti i sastavljanje kraja s krajem
Na blogu Epígrafe (Epigraf), Ricardo Salabert iz FERVE Pokreta(BOIL, skraćenica za Muka nam je od Recibos
Verdes), objašnjava ovakav odnos prema tržištima rada:
Os recibos verdes são um modelo de facturação aplicável aos trabalhadores independentes, i.e.,
às pessoas que prestam serviços ocasionais para entidades várias (empresas ou particulares). São
exemplo disso os médicos, os arquitectos (entre outros) que podem passar recibos verdes aos seus
clientes, não tendo de se estabelecer como empresa.
Recibos verdes je model za fakturisanje koji se odnosi na samozaposlene, odnosno na ljude koji
pružaju povremene usluge za nekoliko subjekata (kompanija ili pojedinaca). Jedan primer su
doktori, arhitekte (među ostalima) koji ih mogu koristiti na račun svojih klijenata, bez potrebe da se
uspostave kao firma.
I tako raste broj radnika koji nemaju nikakve socijalne zaštite (u bolesti, trudnoći, smrti rođaka), bez odmora
ili neke druge vrste podrške. Poslodavac može otpustiti ove radnike u bilo kojem trenutku, jer, po zakonu,
oni nemaju veze s preduzećem. Postoji desetne hiljada Portugalaca, iz svih generacija, sa statusom lažnih
recibos verdesa koji pružaju usluge firmama pod istim uslovima koje sadrži i Ugovor o radu, kako je navedeno
u Zakonu o Radu (član 12), koji ih stalno drži u neizvesnosti.
Muzika podstiče akciju
Neko bi ih mogao nazvati Ni-tamo-Ni-ovamo generacijom, kako Rui Rocha objašnjava, na blogu Delito de
Opinião (Delikt mišljenja):
Nem estudam, nem trabalham. (…) Tipicamente, esta é uma geração potencialmente melhor
preparada do que as que a precederam e, aparentemente, muito segura de si. São, todavia, presa
fácil da degradação do mercado laboral e não conseguem encontrar uma saída airosa, nem combater
este estado de coisas. Os sociólogos identificam uma característica muito comum neste grupo:
a inexistência de qualquer projecto de vida. As manifestações mais evidentes são a apatia e a
indolência.
Oni niti studiraju niti rade. (…) Po pravilu, ova generacija je potencijalno bolje pripremljena od svojih
prethodnika, i očigledno je vrlo samouverena. Međutim, oni su lak plen za razgradnju na tržištu
rada, i ne mogu pronaći elegantan izlaz iz svega toga, niti se boriti protiv ovog stanja.
Sociolozi su identifikovali zajedničku osobinu ove grupe: odsustvo bilo kakvog životnog plana.
Apatija i lenost je ono što prvo pada u oči.
Krajem januara, muzička grupa Deolinda predstavila je na svojoj turneji neobjavljeni komad koji je izazvao
jake emocije, dajući ime i glas onome što je postalo, nakon toga, poznato kao Generacija ludosti.
13