1982_Glos_nadpopradzia_5-6_2009.pdf
1982_Glos_nadpopradzia_5-6_2009.pdf
1982_Glos_nadpopradzia_5-6_2009.pdf
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Str. 18<br />
Edukacja<br />
Maj - Czerwiec 2009<br />
Ziemski kryzys<br />
Scenariusz widowiska szkolnego<br />
Postacie: - Ziemia<br />
- Słońce<br />
- Chmury<br />
- Drzewa<br />
- Kominy-Wiatraki<br />
- Wiatr<br />
- Grom<br />
- Fale<br />
- Ptaki<br />
Rekwizyty: śmieci, worki na<br />
śmieci, świece dymne, przebrania<br />
dla postaci, fale, miska<br />
z wodą, kaseta z piosenką<br />
„Śmieciu precz”, nagranie odgłosów<br />
burzy, lasu i morza.<br />
[Na środku sceny stos<br />
śmieci, wokół którego krążą<br />
Chmury. W śmieciach ukryta<br />
jest Ziemia, która śpi. Za<br />
stosem śmieci stoją dwa fabryczne<br />
kominy, z których<br />
unosi się dym.]<br />
Wkracza Słońce i rozglądając<br />
się dokoła woła:<br />
Słońce: – Ziemio! Córko moja<br />
ukochana! Zbudź się! Już ranek!<br />
[Brak odpowiedzi.]<br />
Słońce: – Ziemio! Odezwij<br />
się! Chcę z tobą porozmawiać.<br />
[Stos śmieci się porusza i wolno,<br />
ospale wychodzi z niego Ziemia.<br />
Jest brudna, rozczochrana,<br />
półprzytomna.]<br />
Ziemia: – Tak, matko… Już<br />
nie śpię, ale źle się czuję. Kręci<br />
mi się w głowie… Brak mi sił…<br />
To chyba koniec…<br />
Słońce: – Dziecko, co ty opowiadasz!<br />
[podchodzi bliżej]<br />
Rzeczywiście, fatalnie wyglądasz.<br />
Ogarnij się nieco. Masz<br />
przecież Chmury. Gdy je poprosisz,<br />
orzeźwią cię porannym<br />
deszczem.<br />
Ziemia: – Właśnie przed<br />
chwilą je o to poprosiłam i<br />
zobacz, jak mnie urządziły!<br />
Do tego Wiatr nawiał mi na<br />
posłanie pełno śmieci!<br />
[Chmury „tańczą” do odgłosów<br />
burzy (z płytoteki „Z Ekoludkiem<br />
w Szkole”). W trakcie<br />
tego kilka razy „przelatuje”<br />
Wiatr. Chmury zbliżają się do<br />
Słońca i Ziemi – część staje<br />
za Słońcem, część za Ziemią i<br />
śpiewają ponurą piosenkę.]<br />
Chmury:<br />
Płynie chmura za chmurą,<br />
Pioruny, błyskawice<br />
Dokoła jest ponuro,<br />
wichury, nawałnice,<br />
A gorzej będzie jeszcze,<br />
powodzie i tsunami,<br />
Gdy luną kwaśne deszcze!<br />
Zawładną Ziemianami!<br />
Przyprawią was o dreszcze!<br />
Bo są niszczycielami!<br />
- Gdzie są zielone lasy?<br />
- Zatrute ! Całe masy!<br />
- Gdzie kryształowa woda?<br />
- Zanieczyszczona! Szkoda!<br />
- Gdzie urodzajna ziemia?<br />
- Zniszczyli ludzie! Nie ma, nie<br />
ma!<br />
- Gdzie wonne jest powietrze?<br />
- Chyba gdzieś we Wszechświecie…<br />
Ziemia: – Sama widzisz matko.<br />
Moi lokatorzy – ludzie nie<br />
dbają o swój dom. A ja cierpię!<br />
Słońce: – Czy nie ma na Ziemi<br />
nikogo, kto znalazłby sposób<br />
na to, aby żyć w zgodzie z<br />
naturą?<br />
Ziemia: – Ja już nie mam nadziei.<br />
Zginę!<br />
Słońce: – Nie pozwolę na to! –<br />
zwraca się w stronę widowni<br />
– Halo, ludzie! Czy znajdzie<br />
się ktoś, kto pomoże usunąć<br />
ten bałagan? Czy Ziemia ma<br />
ulec zagładzie?<br />
Dzieci: – My chcemy! My pomożemy!<br />
– biegną w stronę<br />
sceny, ustawiają się w półkole.<br />
Dziecko 1: – Na początek zrobimy<br />
ze śmieciami porządek.<br />
[Dzieci do akompaniamentu<br />
piosenki „Śmieciu, precz”<br />
zbierają śmieci do worków.]<br />
Kiedy rano słońce świeci,<br />
wybiegają na dwór dzieci<br />
Lecz zabawa się nie kleci,<br />
bo dokoła sterty śmieci.<br />
ref.:<br />
Śmieciu, precz, brudzie,precz,<br />
ład, porządek, dobra rzecz.<br />
śmieciu, precz, brudzie precz,<br />
Ład, porządek, dobra rzecz.<br />
Tu papierek od cukierka,<br />
Tam po soku jest butelka.<br />
Ówdzie puszka po napoju<br />
i pudełko – może twoje?<br />
ref.: Śmieciu, precz…<br />
Żyć nie można w bałaganie,<br />
Więc się bierzmy za sprzątanie.<br />
Zmykaj śmieciu do śmietnika,<br />
Bałaganie, brudzie znikaj.<br />
ref. Śmieciu, precz…<br />
Dziecko 2: – Spaliny i dymy<br />
niszczą lasy, zanieczyszczają<br />
powietrze. [Zwraca się do kominów]:<br />
Czy wam nie wstyd<br />
tak kopcić?<br />
Kominy: – Bardzo wstyd!<br />
Wielki wstyd! Już ten dym i<br />
nam zbrzydł! My przepraszamy,<br />
już się zmieniamy!<br />
[Zmieniają się w wiatraki.]<br />
[Wychodzą drzewa. Słychać<br />
odgłosy lasu (z płytoteki „Z<br />
Ekoludkiem w Szkole”) ]<br />
Ziemia: – Ach! Jak lekko oddychać.<br />
Zawroty głowy ustąpiły!<br />
Słońce: – No, a teraz zadbaj o<br />
swój wygląd.<br />
Ziemia: – Myślisz, że woda<br />
jest już czysta?<br />
Dziecko 3: – Nasze górskie<br />
strumienie pozwolą ci Ziemio<br />
zmyć kurz i pył. Sprawdź to!<br />
[Podchodzą Fale z wacikami<br />
i miską z wodą i czyszczą<br />
twarz Ziemi. W trakcie<br />
słychać odgłosy wody. Fale<br />
„oczyszczają” Ziemię.]<br />
Ziemia: – Ach, jak dobrze się<br />
czuję! Dziękuję! Dziękuję!<br />
[Chmury ustawiają się w<br />
pierwszym rzędzie w/g kolejności<br />
hasła, wypisanego „na<br />
odwrocie” wykonanych z kartonu<br />
chmur. Po ustawieniu się<br />
dzieci biorące udział w przedstawieniu<br />
głośno wypowiadają<br />
to hasło:]<br />
Ziemia to Twój dom, zadbaj<br />
w nim o porządek!<br />
Danuta Kulig