1982_Glos_nadpopradzia_5-6_2009.pdf

Str. 18
Edukacja
Maj - Czerwiec 2009
Ziemski kryzys
Scenariusz widowiska szkolnego
Postacie: - Ziemia
- Słońce
- Chmury
- Drzewa
- Kominy-Wiatraki
- Wiatr
- Grom
- Fale
- Ptaki
Rekwizyty: śmieci, worki na
śmieci, świece dymne, przebrania
dla postaci, fale, miska
z wodą, kaseta z piosenką
„Śmieciu precz”, nagranie odgłosów
burzy, lasu i morza.
[Na środku sceny stos
śmieci, wokół którego krążą
Chmury. W śmieciach ukryta
jest Ziemia, która śpi. Za
stosem śmieci stoją dwa fabryczne
kominy, z których
unosi się dym.]
Wkracza Słońce i rozglądając
się dokoła woła:
Słońce: – Ziemio! Córko moja
ukochana! Zbudź się! Już ranek!
[Brak odpowiedzi.]
Słońce: – Ziemio! Odezwij
się! Chcę z tobą porozmawiać.
[Stos śmieci się porusza i wolno,
ospale wychodzi z niego Ziemia.
Jest brudna, rozczochrana,
półprzytomna.]
Ziemia: – Tak, matko… Już
nie śpię, ale źle się czuję. Kręci
mi się w głowie… Brak mi sił…
To chyba koniec…
Słońce: – Dziecko, co ty opowiadasz!
[podchodzi bliżej]
Rzeczywiście, fatalnie wyglądasz.
Ogarnij się nieco. Masz
przecież Chmury. Gdy je poprosisz,
orzeźwią cię porannym
deszczem.
Ziemia: – Właśnie przed
chwilą je o to poprosiłam i
zobacz, jak mnie urządziły!
Do tego Wiatr nawiał mi na
posłanie pełno śmieci!
[Chmury „tańczą” do odgłosów
burzy (z płytoteki „Z Ekoludkiem
w Szkole”). W trakcie
tego kilka razy „przelatuje”
Wiatr. Chmury zbliżają się do
Słońca i Ziemi – część staje
za Słońcem, część za Ziemią i
śpiewają ponurą piosenkę.]
Chmury:
Płynie chmura za chmurą,
Pioruny, błyskawice
Dokoła jest ponuro,
wichury, nawałnice,
A gorzej będzie jeszcze,
powodzie i tsunami,
Gdy luną kwaśne deszcze!
Zawładną Ziemianami!
Przyprawią was o dreszcze!
Bo są niszczycielami!
- Gdzie są zielone lasy?
- Zatrute ! Całe masy!
- Gdzie kryształowa woda?
- Zanieczyszczona! Szkoda!
- Gdzie urodzajna ziemia?
- Zniszczyli ludzie! Nie ma, nie
ma!
- Gdzie wonne jest powietrze?
- Chyba gdzieś we Wszechświecie…
Ziemia: – Sama widzisz matko.
Moi lokatorzy – ludzie nie
dbają o swój dom. A ja cierpię!
Słońce: – Czy nie ma na Ziemi
nikogo, kto znalazłby sposób
na to, aby żyć w zgodzie z
naturą?
Ziemia: – Ja już nie mam nadziei.
Zginę!
Słońce: – Nie pozwolę na to! –
zwraca się w stronę widowni
– Halo, ludzie! Czy znajdzie
się ktoś, kto pomoże usunąć
ten bałagan? Czy Ziemia ma
ulec zagładzie?
Dzieci: – My chcemy! My pomożemy!
– biegną w stronę
sceny, ustawiają się w półkole.
Dziecko 1: – Na początek zrobimy
ze śmieciami porządek.
[Dzieci do akompaniamentu
piosenki „Śmieciu, precz”
zbierają śmieci do worków.]
Kiedy rano słońce świeci,
wybiegają na dwór dzieci
Lecz zabawa się nie kleci,
bo dokoła sterty śmieci.
ref.:
Śmieciu, precz, brudzie,precz,
ład, porządek, dobra rzecz.
śmieciu, precz, brudzie precz,
Ład, porządek, dobra rzecz.
Tu papierek od cukierka,
Tam po soku jest butelka.
Ówdzie puszka po napoju
i pudełko – może twoje?
ref.: Śmieciu, precz…
Żyć nie można w bałaganie,
Więc się bierzmy za sprzątanie.
Zmykaj śmieciu do śmietnika,
Bałaganie, brudzie znikaj.
ref. Śmieciu, precz…
Dziecko 2: – Spaliny i dymy
niszczą lasy, zanieczyszczają
powietrze. [Zwraca się do kominów]:
Czy wam nie wstyd
tak kopcić?
Kominy: – Bardzo wstyd!
Wielki wstyd! Już ten dym i
nam zbrzydł! My przepraszamy,
już się zmieniamy!
[Zmieniają się w wiatraki.]
[Wychodzą drzewa. Słychać
odgłosy lasu (z płytoteki „Z
Ekoludkiem w Szkole”) ]
Ziemia: – Ach! Jak lekko oddychać.
Zawroty głowy ustąpiły!
Słońce: – No, a teraz zadbaj o
swój wygląd.
Ziemia: – Myślisz, że woda
jest już czysta?
Dziecko 3: – Nasze górskie
strumienie pozwolą ci Ziemio
zmyć kurz i pył. Sprawdź to!
[Podchodzą Fale z wacikami
i miską z wodą i czyszczą
twarz Ziemi. W trakcie
słychać odgłosy wody. Fale
„oczyszczają” Ziemię.]
Ziemia: – Ach, jak dobrze się
czuję! Dziękuję! Dziękuję!
[Chmury ustawiają się w
pierwszym rzędzie w/g kolejności
hasła, wypisanego „na
odwrocie” wykonanych z kartonu
chmur. Po ustawieniu się
dzieci biorące udział w przedstawieniu
głośno wypowiadają
to hasło:]
Ziemia to Twój dom, zadbaj
w nim o porządek!
Danuta Kulig