mgr_p_biernatowski.pdf (590 Kb) - VaGla.pl Prawo i Internet

sprzedaży biletu imiennego na samolot). Podmioty posługujące się elektronicznymi
formularzami powinny również pamiętać o umożliwieniu użytkownikowi powrotu do
poprzedniego etapu procedury, tj. poprzedniego postanowienia umownego. Bardzo
ważnym elementem konstrukcyjnym elektronicznych formularzy kontraktowych jest
również przedstawienie użytkownikowi kompilacji wszystkich wprowadzonych danych
celem ukazania mu całościowego brzmienia umowy tuż przed jej zawarciem. Ponad
wszystkimi kwestiami problematycznymi jest kwestia uświadomienia uczestnikowi
obrotu faktu, iż poprzez swoje zachowanie dokonuje prawnie wiążącej czynności
prawnej.
W nawiązaniu do przywołanego już twierdzenia, że „ z uwagi na częstotliwość i
łatwość z jaką pomyłki te (przypis autora: input errors) są popełniane, być może
należałoby rozważyć celowość ich jednolitej regulacji, jako wyodrębnionej wady
oświadczenia woli w obrocie elektronicznym”, stwierdzam, iż celem regulacji nie
powinno być stworzenie wyodrębnionej wady oświadczenia woli dla pomyłek typu
input errors, lecz stworzenie imperatywnych norm prawnych wykluczających ich
powstawanie. Z technologicznego punktu widzenia możliwe jest wykluczenie istnienia
prawnie doniosłych pomyłek typu input errors. O czym już była mowa kształt
elektronicznych wzorców umownych w całości zależy od strony, która go udostępnia.
Racjonalnym wydaje się obarczenie uczestników obrotu elektronicznego posługujących
się wzorcami kontraktowymi w formie elektronicznej obowiązkiem takiego jego
ukształtowania, aby wykluczyć możliwość powstania sporu co do wywołania błędu
przez adresata oświadczenia. W tym kierunku idą powstające regulacje prawne , art. 11
ust. 2 dyrektywy o handlu elektronicznym, art. 66¹ §2 kc. Nowatorskie podejście do
ochrony błądzącego w transakcjach elektronicznych zostało zaprezentowane w
amerykańskim prawie stanowym. „Główny ciężar odpowiedzialności przerzucono tam
bowiem na kontrahenta, który błędu nie wywołał, ani go nie popełnił, ale który działał
w zaufaniu do zachowania strony błądzącej, korzystając z zautomatyzowanych środków
komunikacji 89 ”. Przerzucenie odpowiedzialności wymusza na podmiotach
posługujących się automatycznymi systemami takie kształtowanie witryn, służących
zawieraniu umów, aby wykluczyć możliwość popełnienia błędu, pomyłki przez
oświadczającego. Moim zdaniem jest to rozwiązanie słuszne. Prawo powinno obarczać
89 W. Kocot, Wpływ…, s. 143; Zob. także: A.J. Dunn, Survey of Legislation: Uniform
Electronic Transactions Act. “University of Arkansas Little Rock Law Review”, zima 2002, nr
24, s. 606-607.
50