ForthLogic inst prog H P.1.2 120113.pdf - F&F

Instrukcja programowania w języku ForthLogic wersja P.1.2
FOVER A, B, C ‐‐‐> A, B, C, B
FROT A, B, C ‐‐‐> B,C,A
FSWAP A, B, C ‐‐‐> A, C, B
Do pracy z dowolnym elementem stosu matematycznego służą słowa:
FPICK (wziąć) ‐ powiela n dany element stosu matematycznego (licząc od zera) i kładzie go na szczyt stosu (0 FPICK =
FDUP; 1 FPICK = FOVER).
FROLL (obrócić) ‐ przestawia n górny element stosu matematycznego (licząc od zera) na szczyt stosu zgodnie z ruchem
wskazówek zegara (2 FROLL = FROT; 1 FROLL = FSWAP; 0 FROLL jest „pustą” operacją).
FPICK An,An‐1,...Ao,n ‐‐‐> An,An‐1,...Ao,An
FROLL An,An‐1,...Ao,n ‐‐‐> An‐1,...Ao,An
Aby „zobaczyć” górny element w stosie matematycznym stosowane jest słowo „F.” (kropka) lub FE. (FLOAT ENGINEER ‐
kropka):
‐ F. (FLOAT kropka) ‐ zdejmuje górny element ze stosu matematycznego, wprowadza go do bufora wyjściowego i drukuje
na terminalu jako liczbę rzeczywistą w formacie z sześcioma znakami po przecinku (bez początkowych zer i ze znakiem
minus, jeśli jest to liczba ujemna).
‐ FE. (FLOAT ENGINEER ‐ kropka) ‐ zdejmuje górny element ze stosu matematycznego, wprowadza go do bufora
wyjściowego i drukuje na terminalu jako liczbę w postaci wykładniczej (w notacji naukowej), np. ‐1,234E‐02; 1,98E+12, z
sześcioma znakami po przecinku (bez początkowych zer i ze znakiem minus, jeśli jest to liczba ujemna).
Aby "zobaczyć" zawartość obu stosów nie zmieniając ich stanu, stosujemy słowa pomocnicze .S (dla stosu danych) i .FS (dla
stosu matematycznego), które odpowiednio drukują na terminalu zawartość stosu danych i stosu matematycznego (w
nawiasach kwadratowych []). Górne znaczenia na stosie znajdują się po prawej stronie. Znaczenia ze stosu
matematycznego drukowane są w postaci liczb wykładniczych z 6 znakami po przecinku.
Precyzję przedstawienia liczb przy wydruku (czyli ilość cyfr po przecinku) można ustalić za pomocą systemowej zmiennej
FPREC!, która domyślnie jest równa 6. Dla ustanowienia nowego znaczenia dla systemowej zmiennej FPREC istnieje słowo
FPREC!, które ze szczytu stosu danych zdejmuje liczbę, która stanowi liczbę drukowanych cyfr po przecinku (zakres 0÷6).
Przykład: 2 FPREC! ustanawia precyzję 2, co znaczy, że liczby ze stosu matematycznego będą drukowane z dokładnością
do 2 cyfr po przecinku. Jeżeli precyzja jest równa 0, to oznacza brak cyfr po przecinku w ogóle (przekształcenie do liczby
całkowitej). Uwaga! Po zaniku napięcia zasilania i ponownym starcie fort‐system kasuje ustawiona wartość precyzji i
powraca do domyślnej (6).
Aby „poznać” liczbę elementów na stosie danych i matematycznym, stosujemy słowa DEPTH i FDEPTH.
‐ DEPTA kładzie na szczyt stosu danych liczbę elementów na tym stosie;
‐ FDEPTH kładzie na szczyt stosu danych liczbę elementów na stosie matematycznym.
DEPTH An,An‐1,...,A1 ‐‐‐> An,An‐1,...,A1,n
FDEPTH F:An,An‐1,...,A1 ‐‐‐> F:An,An‐1,...,A1
‐‐‐> An,An‐1,...,A1,n
Wymienione słowa pracują z elementami, które już znajdują się na stosie. A jak dodać element na stos? Język ForthLogic
ma następującą zasadę domyślną: jeżeli forth‐system nie zna wprowadzonego słowa, to przed zawiadomieniem
użytkownika o błędzie rozpatrzy to słowo jako zapis liczby. Jeżeli słowo składa się z samych cyfr z ewentualnym
początkowym znakiem minus, to błędu nie ma – jako rozpoznane kładzie na szczyt stosu danych. Jeśli słowo składa się z
cyfr rozdzielonych przecinkiem (.) z ewentualnym początkowym znakiem minus lub liczby w postaci liczby wykładniczej (za
pomocą liter e albo E i możliwym znakiem minus eksponenta) to kładzie je na szczyt stosu matematycznego.
Dla bezpośredniego przenoszenia liczb z jednego stosu na drugi służą słowa D>F i F>D:
‐ Słowo D>F zdejmuje górne znaczenie ze szczytu stosu danych i przenosi na szczyt stosu matematycznego z odpowiednim
przekształceniem na liczbę zmiennoprzecinkową (5 ‐> 5.000000).
‐ Słowo F>D zdejmuje górne znaczenie ze szczytu stosu matematycznego i przenosi na szczyt stosu danych z
zaokrągleniem do liczby całkowitej.
‐ 13 ‐