ForthLogic inst prog H P.1.2 120113.pdf - F&F

Instrukcja programowania w języku ForthLogic wersja P.1.2
FLOG A ‐‐‐> logarytm dziesiętny A log10(A)
FLN A ‐‐‐> logarytm naturalny A ln(A)
FEXP A ‐‐‐> eksponent A
F** A,B ‐‐‐> potęgowanie A do B
FSQRT A ‐‐‐> pierwiastek kwadratowy z A
Wykorzystanie stosu do przechowania elementów przejściowych w sposób naturalny prowadzi do tak zwanej „odwrotnej
notacji polskiej” (Reverse Polish Notation [RPN]) – jednego ze sposobów beznawiasowych obliczeń wyrażeń
arytmetycznych, opracowanego przez polskiego logika Jana Łukasiewicza (1878‐1956). Pozwala to na przeprowadzanie
bieżącej operacji bezpośrednio na wyniku wcześniejszej operacji, który to wynik nie wymaga adresu i odwołania do niego,
ponieważ zostaje pozostawiony i jest od razu zdjęty (wykorzystany) przez następującą po nim operację (idea stosu).
Sposób ten wymaga ustawienie znaku operacji po operandach. Na przykład, wyraz (A/B+C)*(D*E‐F*(G‐H)) zapisuje się w
taki sposób: A B / C + D E * F G H ‐ * ‐ *. Tak, więc forth‐system można wykorzystać jako kalkulator. Aby obliczyć wartość
(25 + 18+32)*5, wystarczy wprowadzić taki tekst:
> 25 18 + 32 + 5 * .
375 (OK)
>
Wynikiem jest liczba 375.
Dla liczb zmiennoprzecinkowych podobnie. Aby obliczyć wartość 1.2e‐2*sin(25.23+0.18*3.1415), wprowadzamy tekst:
> 1.2e‐2 25.23 0.18 3.1415 F* F+ FSIN F* F.
0.007383 (OK)
>
Wynikiem jest liczba 0,007383.
4.3 DEFINIOWANIE NOWYCH SŁÓW
Podstawową właściwością języka FortLogic jest możliwość definiowania nowych słów, co umożliwia poszerzenie zestawu
poleceń w wymaganym przez użytkownika kierunku. Definiowanie słowa zaczyna się słowem „:” (dwukropek) i kończy się
słowem „;” (średnik). Po dwukropku umieszcza się nazwę nowego słowa, a za nim kolejne słowa, przez które jest ono
definiowane. Na przykład, tekst
> : S2 DUP * SWAP DUP * + ;
(OK)
>
definiuje słowo S2, które oblicza sumę kwadratów dwóch liczb:
S2 A,B ‐‐‐> A*A+B*B
Po wprowadzeniu tego opisu słowo S2 zostaje włączone do słownika forth‐systemu i można je wykonywać. Przy
definiowaniu nowych słów zaleca się uważnie prześledzić wszystkie zmiany na stosie.
Prześledźmy podane wyżej określenia słowa S2, podając w nawiasach stan wierzchołka stosu po wykonaniu każdego
wiersza:
> : S2 DUP * SWAP DUP * + ;
: S2 ( A,B ‐‐‐> A*A+B*B ‐ suma kwadratów )
DUP ( A,B,B )
* ( A,B*B )
SWAP ( B*B,A )
‐ 15 ‐