Rządowy projekt ustawy o równym traktowaniu. Analiza.RekomendacjeWiceprzewodniczący Polskiego Towarzystwa PrawaAntydyskryminacyjnegoKrzystof ŚmiszekProjekty ustaw równościowych mają w Polscejuż kilkunastoletnią historię. Pierwsze dotyczyłyprzede wszystkim równego statusu kobiet i mężczyzni były przygotowywane przez zaangażowanew ideę równouprawnienia płci posłanki na Sejmskupione w Parlamentarnej Grupie Kobiet. Niestety,żaden z nich nie uzyskał akceptacji polskiego parlamentui do dzisiaj w polskim systemie prawnymnie ma ustawy precyzującej konstytucyjną zasadęrównego traktowania kobiet i mężczyzn. W latach2001-2005 Sejm debatował także nad projektemustawy „O równym statusie kobiet i mężczyzn orazo przeciwdziałaniu dyskryminacji”, która miaławprowadzić zakaz dyskryminacji nie tylko z powodupłci, ale również z takich przyczyn jak pochodzenieetniczne i rasowe, religia i przekonania, wieki orientacja seksualna. Projekt ten, odrzucony przezSejm w dniu 17 czerwca 2005 r. był pierwszą próbąwprowadzenia horyzontalnych przepisów antydyskryminacyjnychna poziomie ustawowym. Jednąz niewielu udanych prób wprowadzenia przepisówrównościowych było znowelizowanie Kodeksupracy i kilku pomniejszych ustaw z obszaru rynkupracy. W latach 2002-2004 weszły w życie przepisyKodeksu pracy regulujące zakaz dyskryminacji bezpośrednieji pośredniej, w szczególności z takichpowodów jak płeć, wiek, niepełnosprawność, rasa,religia, narodowość, przekonania polityczne, przynależnośćzwiązkowa, pochodzenie etniczne, wyznanie,orientacja seksualna, a także zatrudnieniena czas określony lub nieokreślony, w pełnym lubw niepełnym wymiarze czasu pracy. Zakaz dotyczyłtakże molestowania i molestowania seksualnego.Należy podkreślić, że głównym motorem wprowadzeniaantydyskryminacyjnych regulacji do legislacjipolskiej było dążenie naszego kraju do członkostwaw Unii Europejskiej, gdzie kwestia równego traktowaniama charakter priorytetowy. Zarówno przepisyustanawiające Wspólnotę (prawo pierwotne), jak i dyrektywyrównościowe (prawo wtórne) wprowadziływysoki poziom ochrony przed dyskryminacją.Co ważne, nie tylko członkostwo w UE wymagaod Polski wdrożenia horyzontalnego prawa równościowego.W ostatnich rekomendacjach Rady PrawCzłowieka ONZ (maj <strong>2008</strong> r.), wydanych w ramachprocedury Powszechnego Przeglądu Okresowego(Universal Periodic Review), zalecono wdrożenieprawa równościowego, które chroniłoby przed dyskryminacjąwszystkie grupy społeczne. W odpowiedzina te rekomendacje rząd polski poinformował(w sierpniu <strong>2008</strong>), że ustawa o równym traktowaniupowinna być przyjęta do końca <strong>2008</strong> r.Ostatnią odpowiedzią rządu wobec ciążącegona Polsce zobowiązania wdrożenia do krajowej legislacjiprzepisów antydyskryminacyjnych jest projektustawy o równym traktowaniu przygotowany przezMinistra Pracy i Polityki Społecznej. W niniejszej publikacjizostaną omówione założenia projektu w wersjiz dnia 3 lipca <strong>2008</strong> r., zamieszczonego na stronieBiuletynu Informacji Publicznej ministerstwa.Głównym celem projektowanej ustawy jest określeniesposobu realizacji zasady równego traktowaniaosób fizycznych, prawnych i jednostek organizacyjnychnie posiadających osobowości prawnej,a także określenie właściwych organów publicznychwłaściwych w sprawach realizacji tej zasady. Jednymz głównych celów projektu jest także wprowadzeniezasady równego traktowania w zakresie świadczeniai dostępu do usług oraz dostawy i dostępu dotowarów, bez względu na płeć, rasę i pochodzenieetniczne.Projekt zawiera szereg definicji poszczególnychform dyskryminacji. Za dyskryminację bezpośrednią,w myśl przepisów ustawy, uważa się sytuację,w której z jednej lub z kilku przyczyn (tzw. podstawdyskryminacji) dana osoba jest traktowana mniejkorzystnie niż jest, była lub byłaby traktowana innaosoba w porównywalnej sytuacji. Dyskryminacjapośrednia określona została jako sytuacja, w którejna skutek pozornie neutralnego postanowienia,zastosowanego kryterium lub podjętego działaniawystępują lub mogłyby wystąpić niekorzystne dysproporcjealbo szczególnie niekorzystna sytuacjaosoby wyróżnionej ze względu na jedną lub kilkaprzesłanek (podstaw dyskryminacji). Dyskryminacjapośrednia może zostać usprawiedliwiona jedyniew przypadku, gdy postanowienie, kryterium lubdziałanie jest obiektywnie uzasadnione ze względuna zgodny z prawem cel, który ma być osiągnięty,a środki służące osiągnięciu tego celu są właściwei konieczne. Projekt przewiduje także wyjątek odzakazu dyskryminacji pośredniej odnośnie nadmiernychobciążeń, które miałyby być poniesione w celuzlikwidowania niedogodności dotykających osobyniepełnosprawne. Projekt definiuje również zjawiskomolestowania jako każde niepożądane zachowaniezwiązane z jedną z przesłanek dyskryminacyjnych,którego celem lub skutkiem jest naruszenie godnościosoby fizycznej i stworzenie wobec niej zastraszającej,wrogiej, poniżającej upokarzającej lub uwłaczającejatmosfery. Molestowanie seksualne określonojako każde niepożądane zachowanie o charakterzeseksualnym wobec osoby fizycznej, którego celemlub skutkiem jest naruszenie godności tej osoby,w szczególności stwarzanie wobec niej zastraszającej,wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającejatmosfery. Na zachowanie to mogą się składaćfizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy.Projekt ustawy zakazuje dyskryminacji w szczególnościze względu na płeć, rasę, pochodzenie etniczne,narodowość, wyznanie lub światopogląd,poglądy polityczne, niepełnosprawność, wiek luborientację seksualną, stan cywilny oraz rodzinnygłównie w zakresie szeroko pojętego kształceniazawodowego, prowadzenia działalności gospodarczej,wykonywania pracy na podstawie umowycywilnoprawnej, a także przystępowania i działaniaw związkach zawodowych, organizacjach pracodawców,samorządach zawodowych oraz organizacjachpozarządowych. Natomiast zakaz nierównego traktowaniaz powodu płci, rasy i pochodzenia etnicznegozostał zagwarantowany takich sferach jak dostęp dodóbr i usług, zabezpieczenie społeczne, opieka zdrowotna.Z powodu rasy i pochodzenia etnicznego niedozwolona będzie również dyskryminacja w sferzeoświaty i szkolnictwa wyższego.Projekt ustawy zawiera zastrzeżenie, że przepisyustawy nie będą mieć zastosowania do sfery życiaprywatnego i rodzinnego, a w odniesieniu do kryteriumpłci – do treści reklam i ogłoszeń, a także w sferzeoświaty, wychowania i szkolnictwa wyższego. Coważne, zakaz różnicowania sytuacji osób z powodupłci nie będzie dotyczył także sfery usług ubezpieczeniowych,co argumentowane jest czynnikamiaktuarialnymi oraz zagrożeniem konkurencyjnościsektora ubezpieczeń w państwach członkowskich UEwobec ofert ubezpieczycieli z innych państw.Za naruszenie zasady równego traktowania,oprócz dyskryminacji bezpośredniej, pośredniej,molestowania i molestowania seksualnego, projektuważa również działania polegające na zachęcaniulub nakazywaniu innej osobie naruszania zasadyrównego traktowania, mniej korzystne traktowaniez uwagi na ciążę lub urlop macierzyński, mniej korzystnetraktowanie z uwagi na odrzucenie lub podporządkowaniesię molestowaniu lub molestowaniuseksualnemu, nie dokonanie przez pracodawcętzw. racjonalnego usprawnienia miejsca pracy dlaosoby niepełnosprawnej.Projekt ustawy zdefiniował również wyjątki odzasady równego traktowania – tzw. działania wyrównawcze,określone wymogi zawodowe oraz przewidzianedla kościołów i związków wyznaniowychmożliwości ograniczania dostępu do działalnościzawodowej i jej wykonywania, w przypadku, gdyreligia lub światopogląd są rzeczywistym i decydującymwymaganiem zawodowym. Kolejnym wyjątkiemprzewidzianym w proponowanej ustawie jest bardzoograniczona możliwość różnicowania ze względu nawiek: jeżeli służy to polityce zatrudnienia, jak równieżodnośnie możliwości ustalania różnych zasadprzyznawania lub nabywania świadczeń z zakresuzabezpieczenia społecznego. Ostatnim wyjątkiemprzewidzianym przez projekt jest możliwość różni-<strong>Social</strong> <strong>Watch</strong> / 39
cowania sytuacji kontrahenta, jeżeli dostarczanietowarów i świadczenie usług wyłącznie lub głównieprzedstawicielom jednej płci, rasy i pochodzenia etnicznegojest obiektywnie i racjonalnie uzasadnionecelem zgodnym z prawem.Co ważne, projekt ustawy przewiduje powierzeniewykonywania zadań z zakresu równego traktowaniaministrowi ds. rodziny i równego traktowania.Do kompetencji ministra należeć będzie m.in. inicjowaniei realizacja działań zmierzających doograniczenia skutków naruszenia zasady równegotraktowania, monitorowanie przestrzegania zasadyrównego traktowania, szeroko pojęta działalnośćpromocyjna i edukacyjna z zakresu przeciwdziałaniadyskryminacji, zlecanie badań w zakresie równegotraktowania oraz udzielanie pomocy merytorycznej,w tym prawnej, w zakresie równego traktowaniaosobom prawnym i jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej. Minister zostałzobowiązany do corocznego sprawozdawania sięze swojej działalności oraz opracowania KrajowegoProgramu <strong>Przeciw</strong>działania Dyskryminacji zatwierdzanegonastępnie przez Radę Ministrów.Projekt ustawy o równym traktowaniu zawierarównież propozycje przepisów dotyczących dochodzeniaroszczeń z powodu doznanej dyskryminacji,przerzucenia ciężaru dowodu na podmiot, któremuzarzucono działania o charakterze dyskryminacji.Wprowadzono także możliwość żądania przez ofiarędyskryminacji zaniechania działań dyskryminacyjnych,usunięcia ich skutków oraz zadośćuczynieniaza doznaną krzywdę. Termin przedawnienia roszczeńz tytułu naruszenia zasady równego traktowaniaustalono na 3 lata od powzięcia wiadomościo dyskryminacji, nie dłużej jednak niż 5 lat od zajściazdarzenia stanowiącego naruszenie zasady niedyskryminacji.Przewidziane są także przepisy karneza naruszenia zasady równego traktowania (karagrzywny nie niższa niż 3000 zł).Projekt ustawy przewiduje także nowelizacjęustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku PrawObywatelskich w zakresie przyznania mu kompetencjido badania, czy wskutek działania lub zaniechaniaorganów publicznych nie doszło do naruszenia zasadyrównego traktowania. Na mocy projektu ustawyRzecznik miałby również uprawnienie do udzielaniapomocy, w tym prawnej, osobom fizycznym w zakresierównego traktowania.Przechodząc do analizy poszczególnych przepisówprojektu ustawy, należy poczynić już na wstępiegeneralną uwagę, iż zaproponowany tekst ustawyo równym traktowaniu prezentuje jedynie minimalistycznąwizję horyzontalnej polityki antydyskryminacyjnej.Jeżeli porówna się tekst projektu z jużobowiązującymi przepisami w innych krajach członkowskichUnii Europejskiej (w tym między innymiBułgarii, Rumunii, Węgier, Litwy czy Holandii), tomożna odnieść wrażenie, że celem ustawy jest jedyniespełnienie minimalnym wymagań płynących zewspólnotowych dyrektyw antydyskryminacyjnych.Odnosząc się do zakresu podmiotowego projektuustawy, należy zauważyć, że obejmuje ondość szeroki katalog przesłanek (tzw. cech prawniechronionych), na podstawie których zabronione jestnierówne traktowanie. Co więcej, niewątpliwą zaletątej regulacji jest fakt, iż katalog ten jest otwarty (zwrot„w szczególności”), a to daje możliwość interpretowaniago na korzyść niewymienionych w nim grupspołecznych. Z punktu widzenia konieczności podniesieniaświadomości społecznej wydaje się, że powinnaznaleźć się w nim także przesłanka tożsamościpłciowej jako podstawy, na mocy której zabronionajest dyskryminacja. Osoby transseksualne i transgenderowe,to jedna z tych grup społecznych, któresą szczególnie narażone na wykluczenie i marginalizację,a regulacje zakazujące nierównego traktowaniaz pewnością byłyby pomocnym instrumentemprzyczyniającym się do zmniejszenia dyskryminacji,jakiej doświadcza ta społeczność. Przykładem kraju,który chroni prawa osób transseksualnych są Węgry,gdzie w ustawie o równym traktowaniu, tożsamośćpłciowa jest jedną z cech prawnie chronionych nagruncie przepisów antydyskryminacyjnych. <strong>Raport</strong>Agencji Praw Podstawowych „Homofobia i dyskryminacjaz powodu orientacji seksualnej w KrajachCzłonkowskich UE. Część I”, wydany w czerwcu<strong>2008</strong> r., zawiera także rekomendacje wzywającą douregulowania kwestii zakazu dyskryminacji osób„trans” w bardziej szczegółowy sposób. Należy jednakpodkreślić, że tak szeroki zakres podmiotowynie koresponduje, niestety, z zakresem przedmiotowymprojektu, ograniczonym jedynie do sfery pracy,kształcenia zawodowego czy też podejmowania działalnościna własny rachunek. Co ciekawe, pierwotnawersja projektu ustawy przygotowana jeszcze przezrząd Jarosława Kaczyńskiego (2006-2007) nie zawierałatakich ograniczeń i była wręcz wzorcową propozycjąodnośnie zarówno zakresu podmiotowego,jak i przedmiotowego.W projekcie ustawy zakaz dyskryminacji w takichsferach jak dostęp do dóbr i usług, zabezpieczeniespołeczne, opieka zdrowotna czy oświata i szkolnictwoograniczono jedynie do przesłanek z powodupłci, rasy i pochodzenia etnicznego. Takie sformułowaniezakazu dyskryminacji wypełnia minimalnewymagania unijne, ale wydaje się być niesprawiedliwew stosunku do innych grup społecznych, któresą szczególnie narażone na nierówne traktowaniew powyższych sferach.Co ważne, sam Rzecznik Praw Obywatelskichwskazuje także na potencjalną niekonstytucyjnośćzapisu przyznającego jednym grupom społecznymochronę w większej liczbie sfer życia niż innym. Art.32 ust. 2 ustawy zasadniczej w brzmieniu „Nikt niemoże być dyskryminowany w życiu politycznym,społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny”ustanawia wysoki poziom ochrony przeddyskryminacją dla wszystkich, niezależnie od ichprzynależności do jakiejkolwiek grupy społecznej.Wejście w życie tak zaprojektowanych przepisówmoże ustanowić tzw. hierarchię ochrony praw człowiekaw Polsce, co może być podstawą do podważeniazgodności ustawy z Konstytucją.Projekt ustawy nie zawiera również żadnychprzepisów dotyczących konieczności zwalczaniatzw. dyskryminacji zwielokrotnionej (ang. multiplediscrimination), czyli dyskryminacji z więcej niżjednego powodu. Jak wykazują najnowsze badaniai raporty (także te sporządzone na zlecenie KomisjiEuropejskiej), wielokrotnie zdarza się, że przyczynądyskryminacji może być więcej niż jedna cecha ofiarynierównego traktowania. W warunkach polskich,osobami doświadczającymi dyskryminacji zwielokrotnionejsą najczęściej starsze kobiety (wiek i płeć),Romki (płeć i pochodzenie etniczne) czy też lesbijki(płeć i orientacja seksualna). Warto podkreślić, żeskuteczne rozwiązania prawne dotyczące zwalczaniatakiej dyskryminacji funkcjonują już na przykładw kanadyjskim i rumuńskim systemie prawnym,gdzie uznano, że ofiarą dyskryminacji można paśćz powodu więcej niż jednej cechy.Niezrozumiałym wydaje się poczynienie wyjątkui wyłączenie spod działania ustawy w odniesieniu dokryterium płci sfery reklamy i ogłoszeń emitowanychw prasie. Niestety, projektodawca nie poparł tej propozycjiżadnym metrycznym argumentem w uzasadnieniudo ustawy.Wyliczenie zachowań, uważanych w myśl projektowanychprzepisów za dyskryminację, wydaje sięnie wyczerpywać wszystkich potencjalnie dyskryminującychdziałań. Projekt nie uwzględnia na przykładzidentyfikowanej ostatnio przez Europejski TrybunałSprawiedliwości tzw. dyskryminacji przez asocjację.W wyroku z dnia 17 lipca <strong>2008</strong> r. w sprawie S. Colemanprzeciwko Attridge Law, Steve Law (SprawaC-303/06) Trybunał stwierdził, że ochrona przed dyskryminacjąprzysługuje także osobom, które choćbezpośrednio nie noszą cechy prawnie chronionej, tow jakiś sposób są powiązane z osobami, które takimicechami się charakteryzują (w tym konkretnym przypadkuTrybunał zajął się przesłanką niepełnosprawności).Zakaz takiej formy nierównego traktowania,winien znaleźć się również w projekcie ustawy.Projekt ustawy o równym traktowaniu zawieratakże niewystarczające regulacje dotyczące organudo spraw równego traktowania. Jak wynika z tekstuprojektu, podmiotem odpowiedzialnym za wykonywaniezadań w zakresie równego traktowania będzieminister do spraw rodziny i równego traktowania.W tym celu znowelizowana zostanie ustawa z dnia4 września 1997 r. o działach administracji rządoweji wprowadzone zostaną przepisy rozszerzające działrodzina o zakres wynikający z zasady równego traktowania.Należy pamiętać, że dyrektywy wspólnotowewymagają od Państw Członkowskich utworzeniaorganu bądź organów, których głównymi zadaniamibędzie: udzielanie niezależnej pomocy ofiarom dyskryminacji,prowadzenie niezależnych badań dotyczącychdyskryminacji oraz publikowanie raportówi wydawanie zaleceń dotyczących przeciwdziałaniadyskryminacji. Przedstawiony przez MinisterstwoPracy i Polityki Społecznej projekt nie spełnia jednakw pełni tych wymagań. Nie można bowiem ministrauznać za organ niezależny, gdyż będąc członkiemrządu, będzie w pełni podporządkowany aktualnejpolityce Rady Ministrów. Z ostatnich, nieoficjalnychinformacji płynących z kręgów rządowych wynika,że pojawił się projekt powołania tzw. GeneralnegoInspektora ds. Równego Traktowania (pomysłutworzenia stanowiska Inspektora był konsultowanylatem <strong>2008</strong> r., z organizacjami pozarządowymi przezPełnomocnika Rządu ds. Równego Traktowania,<strong>Social</strong> <strong>Watch</strong> / 40
- Page 2 and 3: POLSKI RAPORT SOCIAL WATCH 2008Soci
- Page 4 and 5: POLSKI RAPORT SOCIAL WATCH 2008Soci
- Page 6 and 7: Spis treściSocial Watch: promowani
- Page 10 and 11: Social Watch in na the świecie wor
- Page 12 and 13: KOREA, REP.:Citizens' Coalition for
- Page 14 and 15: Bundibugyo Association of the Disab
- Page 16 and 17: Przedmowa do raportu polskiegoMamy
- Page 18 and 19: SOCIAL WATCH W POLSCECzłonkowie po
- Page 20 and 21: ARTYKUŁY TEMATYCZNESocial Watch /
- Page 22 and 23: Wprowadzenie: Prawa człowieka a sy
- Page 24 and 25: pracowniczych, ekonomicznych i spo
- Page 26 and 27: Prawa w czasach kryzysuMiędzynarod
- Page 28 and 29: Prawdziwa historia podatkówW listo
- Page 30 and 31: podatków w umacnianiu państwowoś
- Page 32 and 33: Struktura finansowa i prawna UE:imp
- Page 34 and 35: PRAWA CZŁOWIEKA W POLSCESocial Wat
- Page 36 and 37: Prawa człowieka w Polsce - refleks
- Page 38 and 39: jące (np. poręczenie osobiste, po
- Page 42 and 43: jednak taka propozycja legislacyjna
- Page 44 and 45: Prawa człowieka w procesie sądowy
- Page 46 and 47: ponowanie rozwiązań. Opinia publi
- Page 48 and 49: nego reżysera tego swoistego spekt
- Page 50 and 51: Sytuacja osób pozbawionych wolnoś
- Page 52 and 53: odwołują się od decyzji o wymier
- Page 54 and 55: Ochrona uchodźców w Polsce- międ
- Page 56 and 57: tele Rosji, głównie Czeczeni. W r
- Page 58 and 59: 1.8 Rozporządzenie Dublin IIRozpor
- Page 60 and 61: wszędzie - są szkoły, które tra
- Page 62 and 63: Szkoła etnocentryzmu?Towarzystwo D
- Page 64 and 65: storii dawniejszej narody sąsiedni
- Page 66 and 67: Kobiety w PolityceArt. 33Kobieta i
- Page 68 and 69: społecznego, równocześnie niech
- Page 70 and 71: Sytuacja kobiet i mężczyzn w nowy
- Page 72 and 73: w efekcie więc im niższy wiek eme
- Page 74 and 75: Prawa reprodukcyjne *Federacja na r
- Page 76 and 77: Opieka okołoporodowaWładze państ
- Page 78 and 79: Sytuacja osób LGBT w Polsce. Rapor
- Page 80 and 81: PRAWO DO EDUKACJIPodstawy programow
- Page 82 and 83: Podstawowe dane o osobach niepełno
- Page 84 and 85: szkolony i wyposażony tak, by móg
- Page 86 and 87: Prawa dzieci-ofiar przemocy w rodzi
- Page 88 and 89: wyjątkowych - gdy swym rażąco na
- Page 90 and 91:
PRAWA CZŁOWIEKA W BIZNESIE:CZYJ ZY
- Page 92 and 93:
nakładające szczegółowe obowią
- Page 94 and 95:
eklama odwołująca się do stereot
- Page 96 and 97:
Polska pomoc rozwojowa a Deklaracja
- Page 98 and 99:
O odpowiedzialnym podejściu do wsp
- Page 100 and 101:
RAPORTY KRAJOWESocial Watch / 99
- Page 102 and 103:
Te niepokojące statystyki odzwierc
- Page 104 and 105:
częściowo zostanie pokryta przez
- Page 106 and 107:
wych bonusów, na które zasługuj
- Page 108 and 109:
oraz współpraca krajów otrzymuj
- Page 110 and 111:
Ponadto, nie wprowadzono żadnego s
- Page 112 and 113:
zakłada nawet karę więzienia za
- Page 114 and 115:
Terapia antyretrowirusowa (ARV) oka
- Page 116 and 117:
że szkoły, szpitale, opieka medyc
- Page 118 and 119:
tantów politycznych. Ponad 200 kan
- Page 120 and 121:
egulującego tę sytuację. Osoby d
- Page 122 and 123:
Tanzania zobowiązała się do opra
- Page 124 and 125:
tykę wobec Romów na rzecz szeroko