rozprawa doktorska - Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki ...

Warto zauważyć, że stosowanie sprzęgacza wyjściowego 90/10 dla drugiejz testowanych konfiguracji wnęki wydaje się być całkowicie nieuzasadnione.Maksymalna moc wyjściowa lasera pracującego w tej konfiguracji jest mniejsza, niż dlasprzęgacza o współczynniku podziału 80/20. Ponadto dla tej konfiguracji obserwuje sięzwiększony poziom tła wzmocnionej emisji spontanicznej ASE.Obserwacja pracy lasera strojonego z synchronizacja modów wnęki za pomocąoptycznego analizatora widma ma pewne ograniczenia. Ze względu na długi czasintegracji analizatora (znacznie dłuższy niż okres funkcji sterującej filtremFabry-Perota), niemożliwe staje się obserwowanie z jego pomocą dynamiki pracylasera. Aby monitorować emisję lasera w czasie, w szczególności dwukierunkowośćjego pracy, należy podłączyć do jego wyjścia fotodiodę. Filtr Fabry-Perota sterowanyjest sygnałem sinusoidalnym (Rys. 3. 13 krzywa niebieska). W każdym okresie pracylasera emituje on promieniowanie zmieniające się od fal dłuższych do fal krótszych(malejące napięcie) i następnie od fal krótszych do fal dłuższych (rosnące napięcie).Obserwowana jest asymetria pomiędzy emisją lasera strojonego dla kolejnychpółokresów funkcji sterującej, szczególnie widoczna w wysokości rejestrowanych zapomocą fotodiody sygnałów (Rys. 3. 13 krzywa czerwona). Z punktu widzenia pracylasera strojonego w OCT wspomniana asymetria skutkuje nieznacznymi różnicamiw uzyskiwanej czułości oraz jej spadku w raz ze wzrostem różnicy dróg optycznych.Analiza sygnałów prążków pokazuję natomiast, że w zależności od kierunku zmianydługości fali emitowanego przez laser promieniowania, obserwuje się nieznaczneróżnice w zakresie dynamicznym (2-3dB) na korzyść półokresu, w którym długość faliemisji lasera zmienia się od fal dłuższych do fal krótszych. Efekt tłumaczy sięróżnicami w dynamice relaksacji w półprzewodnikowym wzmacniaczu optycznym(w zależności od tego, czy w czasie pracy lasera najpierw opróżniane są niższe, czywyższe stany elektronowe ośrodka czynnego) lub też nieliniowościami ośrodkaczynnego [27, 129].73