Przewodnik geoturystyczny - Instytut Nauk Geologicznych PAN

Metamorfik k³odzki – jednostka bardzka 3wo-epidotowe s¹ metamorficznym odpowiednikiem ska³ wulkanicznych typu bazaltów.Ca³y obserwowany tu kompleks skalny wykazuje siln¹ deformacjê tektoniczn¹,przy czym widoczna jest wyraŸna ró¿nica w reagowaniu na deformacjê ³upków, któreodkszta³caj¹ siê plastycznie i metaryolitów, które s¹ znacznie bardziej sztywne i tworz¹tzw. budiny, otaczane i rozdzielane przez ³upki. W ³upkach widoczna jest lineacja w postacidrobnych zmarszczek, jest ona u³o¿ona w kierunku NW–SE, d³u¿sze osie budin s¹do niej równoleg³e. Dla geologów jest to dowód, i¿ ca³y kompleks uleg³ równoczesnejdeformacji. Deformacja ta odbywa³a siê w warunkach tzw. facji zieleñcowej metamorfizmuregionalnego. Oznacza to, ¿e wyjœciowy zespó³ ska³ uleg³ deformacji w warunkachtemperatur rzêdu 350–400 o .Podobne ska³y i deformacje dysharmonijne mo¿na te¿obserwowaæ pod murami twierdzy w jej czêœci pó³nocnej.Inne ska³y metamorficzne pochodzenia wulkanicznego obserwowaæ mo¿na napó³noc od K³odzka, w pobli¿u Œcinawicy. Aby dotrzeæ do punktu PD 9 wyje¿d¿amyz K³odzka szos¹ w kierunku M³ynowa (ulicami £ukasiñskiego i Pó³wiejsk¹) przekraczaj¹cmost na Œcinawce. Na wzgórzu ponad drog¹ ze Œcinawicy do Go³og³owów, oko-³o 250 m na pó³noc od szosy, w starym kamienio³omie wystêpuj¹ szare i ró¿owo-szaremetaryolity masywne. W bardzo drobnokrystalicznym tle ska³y widoczne s¹ drobneprakryszta³y (fenokryszta³y) skaleni i kwarcu, czasem u³o¿one kierunkowo. Takie u³o-¿enie podkreœla fluidaln¹ teksturê ska³y powsta³¹ w wyniku p³yniêcia mas magmy ryolitowej.Ska³y s¹ intensywnie spêkane, na powierzchniach niektórych spêkañ znaleŸæmo¿na krzaczasto rozga³êzione czarne naloty tlenków manganu tzw. dendryty.Bez wzglêdu na wiek ska³ pierwotnych tworz¹cych dziœ metamorfik k³odzki, procesymetamorfizmu i deformacji zakoñczone tu zosta³y przed póŸnym dewonem. Wrejonie bowiem Go³og³owów przy trasie z K³odzka do Nowej Rudy stwierdzono wystêpowaniebardzo wa¿nej niezgodnoœci erozyjnej. Na œciêtej erozyjnie powierzchnipod³o¿a ska³ metamorfiku k³odzkiego zalegaj¹ niezgodnie ska³y osadowe póŸnegodewonu, reprezentowane przez zlepieñce i brekcje, tzw. podstawowe oraz wapienie.S¹ one zachowane dziœ jedynie lokalnie. W ska³ach tych pojawiaj¹ siê okruchy ska³metamorficznych. Taka sytuacja geologiczna dowodzi, ¿e g³ówna deformacja i metamorfizmska³ jednostki k³odzkiej zasz³y miêdzy œrodkowym, a najwy¿szym dewonemw stosunkowo krótkim okresie czasu. Ska³y pod³o¿a metamorficznego reprezentowaneprzez gnejsy mylonityczne i amfibolity oraz zalegaj¹ce na nich górnodewoñskiezlepieñce wapniste i ciemne wapienie s¹ widoczne w starym kamienio³omie napó³noc od Go³og³owów (PD 10). Ska³y osadowe przebiegaj¹ po³udnikowo, a ich ³awices¹ doœæ stromo nachylone ku wschodowi (55–65 o ). Takie ustawienie warstw jestwynikiem nasuniêcia na metamorfik k³odzki i jego platformow¹ pokrywê wêglanow¹ska³ jednostki bardzkiej.41