DITURIA

Sokol DEMAKUBisedë me Kadrije Meniqin, menaxhere e shkollës fillore “Ali Kelmendi” në VushtriKAM SHPRESË QË ËNDRRA IME RINORE SË SHPEJTI DO BËHET REALITETTë punosh me fëmijë është sfidë dhe kënaqësi, t`i aftësosh ata për jetë, për të krijuar dhe gjurmuar ështëmrekulli, andaj puna e mësueses është punë që kërkon sacrifice.Ndryshimet e mëdha shkencore dhe teknologjike, e mbi të gjitha ngritja e cilësisë në arsimin shqip dhe hyrjanë garë me vendet në Evropë për arritje dhe sukses në sistemin arsimor, më shtynë që unë të vazhdoj studimetMaster për udhëheqje në arsim, sepse ndryshimet kanë filluar dhe ne jemi pjesë e këtyre ndryshimeve, dhe duhet të punojmë që gjeneratat qëvijnë të jenë të gatshëm të hyjnë në tregun e punës krahas moshatarve të tyre në Evropë.Më së shumti më mundon papërgjegjësia, lakmia dhe dalja nga etika, ne duhet të fokusohemi në një pike, trojet tona janë të ndara dhe aty kubukës i thuhet bukë e ujit ujë dhe Shqipëri dhe bashkimi etnik është ëndrra ime poashtu rinore dhe këtë e pres dhe e di që do të bëhet shumëshpejt realitet.E dua shumë detin, andaj me dëshirë kisha zgjedh një vend bregdetar, të them një ujdhesë, ku do t`më shoqëronin dallgët e detit dhe fluturimi ishpendeve, rëra dhe margaritarët, mbrëmjet me shumë yje, dhe panda ime për t`i thurrur vargjet për kaltërsinë që më qetëson shpirtin.Kush është Kadrije Meniqi?Jam nga qyteti i Vushtrrisë, punoj si menaxhere në sh.f.:Ali Kelmendi”.Quhem Kadrije Meniqi, jam lindur në Vushtrri. Shkollën fillore dhe tëmesme kam kryer në qytetin tim në Vushtrri. Gjatë shkollimit gjithnjëkam trguar sukses të shkëlqyeshëm dhe sjellje shembullore në shkollë.Si nxënëse e dalluar çdoherë jam shpërblyer me një libër nga drejtoria eshkollës. Më pas vazhdova studimet në Shkolla e Lartë Pedagogjike nëPrishtinë, drejtimi klasor. Studimet i përfundova shumë shpejt dhe u realizua ëndrra ime fëmijërore, u punësova në një shkollë fillore në qytetintim, ku ende vazhdoj të punoj.Shkollën fillore dhe të mesme i keni krye në vendlindje cka mundtëna thoni për këtë kohë kur ju ishit nxënëse e shkolles së mesme?-Ishte një kohë e cila tek unë thurri kujtimet dhe momentet më karakteristiketë jetës, kohë kur ne mësonim dhe lexonim shumë,edhepseishin vitet e 80 dhe çdo kund ndihej era e padrejtësive të mëdha që bëntepushteti serb ndaj nesh, edhepse zhvillohej një luftë psikologjike ndajnesh, ne kishim guximin dhe krenarinë të vazhdonim tutje,vlenë të theksojlibrin më të dashur që e ruanim me xheloxi dhe e përcillnim dorë pasdore:”Gjarprinjtë e gjakut”,vepër nga i madhi Adem Demaqi, dhe shumëvepra dhe aktivitete që kryenim si nxënës të vitit të pare në bashkëpunimme lëvizjen studentore. Ishin këto vite që ne na mobilizuan për të ngriturcilësi në mësimdhënje, të tregonim se Kosova ka një burim të pashtershëmarsimor, që ishte, është dhe do të jetë krenari e kombit.Keni ndjek studimet në Universitetin e Prishitnës, cila ishte dega qezgjodhët dhe cka ju shtyri të studjoni në këtë lami?Dashuria ndaj mësueses, librit e mbi të gjitha edukimit dhe arsimimit tëgjeneratave të reja më shtyri të zgjedh edukimin si profesion, sepse penae mësuesit është profesion dhe jo vetëm punë.Keni punuar nje kohë si mësuese, cfarë mund te na thoni për punëne mësueses në Kosovë?Po i kam aty 18 vitet më të dashura dhe më kreative të punës sime.Tëpunosh me fëmijë është sfidë dhe kënaqësi, t`i aftësosh ata për jetë, përtë krijuar dhe gjurmuar është mrekulli, andaj puna e mësueses është punëqë kërkon sacrifice, është vetëm një pjesë e vullnetit të hekurt, si duhettë jemi të përgjegjshëm para synimeve që ja kemi vënë vetes sonë, paraobjektivave që i përcaktojmë dhe marrim rezultatet e pritshme nga më tëdashurit tanë, nga nxënësit tanë.Nuk shkëputeni nga studimet, por edhe merreni me shkrime, cfarëju shtynë në këtë?Ndryshimet e mëdha shkencore dhe teknologjike, e mbi të gjitha ngritjae cilësisë në arsimin shqip dhe hyrja në garë me vendet në Evropë përarritje dhe sukses në sistemin arsimor, më shtynë që unë të vazhdoj studimetMaster për udhëheqje në arsim, sepse ndryshimet kanë filluar dhene jemi pjesë e këtyre ndryshimeve, dhe duhet të punojmë që gjeneratatqë vijnë të jenë të gatshëm të hyjnë në tregun e punës krahas moshatarvetë tyre në Evropë.Ndërsa shkrimet janë ushqim shpirtëror pa të cilën nuk mund të jetoj,çdovarg që unë shkruaj buron nga thellësia e zemrës dhe mua më jepfrymë,shkrimet i kam filluar nga klasa e pare e sh.f,dhe vjersha e pare kaqenë për mësuesen time të dashur të cilë e vizitoj edhe sot.10