FAQJA E POEZISËAdem ZapluzhaKOHA ËSHTËTash është kohaT’i ndezim llambatTë ecim vertikalishtMiqtë e miKoha është të mendojmëPakëz më ndryshePër klonimin e gomarëvePo po koha ështëTë mos vonohemiMos ta presimBiletën e funditPër trenin e natësTë mos ndalemiNë këtë bërllokT’i lexojmë për së mbrapshtiKronikat e zezaBahtir LatifiMJAFT MË!!!Si në robëri si në liriSi në diktatur, si demokraciArrestohem dhe maltretohemPa mëshir dhe pa shpirtNga zemr e plasurNga shpirti që dhembende shohim dhe përjetojmDiqka që nuk meritojmMos fleni në gjumë vllezër motraSe lirin nuk po e gëzojmKemi vujt nga armikuMos të vuajm edhe nga mikuQonu vllezer qonu motraMos rrim në gjum, koha po na ikmiqët tan spo na lan me pa dritAta po han e po pinPër asnjë nuk jan ka ndieDeri dje na e ka ba armikuE sot mos të na e bëj vllau mikuNëse në trup pak zemer kemiTi hapim syt për atëdheNuk shkon jeta tuj u mashtruDuhet rrugen vetit me ja tfilluPër të ardhmen me punuSe kështu nuk e meritojmAndaj ,zgjohuni të ndertojm shtetin tonShaban CakolliFjala juajNë kujtesë do mbetetajo fjalëqë vjen maleveme flakën e kushtrimitheukush është trimse ora ka ardhëujkun e çalëta heqim zvarrënëpër baltëBilall MaliqiSTENDIM ZEMRASHNë d(r)itare malliTroket mëngjesiErrësirën e lodhurThithë d(r)itësimiNë kokën timeRrokulliset kujtimiUnë thërras ëndrrënSkenë dashurieT’i pjesëtojShprushjet e shpirtitFrymëmarrjet e laguraT’ia ngjes vertikalesT’i stendoj zemratNë murin e qëndresës…Shpresa BesaNDJEHEM SE S’JAMGJALLE.Edhe pse ngrohtësinë e trupittënd se ndjej....edhe pse frymemarrjen më nuk e ke,në zemër të ngrohtë të mbaj....dhe zjarri mallit të qetë s’më le.ndjehem se s’jam gjalle...Edhe pse nuk të kam pranë....doren e zgjas, mendoj se të prek...hap syt e turbulluar nga zjarri...gjithnjë më bëhet se po të ndjek...oh sa kam mallëndjehem se s’jam gjallë.Të thërras e bërtas, e qirrem e tëranë ënderra....të kërkoj, të lemoj e të ledhatoj,nga gjumi e zgjuar.... sa u zhgenjevase si më duron zemra, nuk e kuptoj!....nuk e di si rroj, e as si frymojnë zemrë, sa shumë kam zjarr...si kripa që hudhet ne plagë.Fort me duar ndjenjen shtrengoj,druaj se do eksplodoj...zemer e mjera ka shum mallë,ndjehem se s’jam gjallë. 8Drit SyriUjevare PerjetesieMe fal, me fal!O Diell mëngjesi..Mëngjes DriteMë fal që hyra,Thellësish në rrëzatimin tend.Me fal, me fal o Diell,Po ishe ,Që leëhove dritën tënde të artë,Më mbulove më ngrohtësinë tënde,Ku mbi të mbulonin copa akulli të ngrira,Që s`do shkriheshin kurrë.Më ngrite të vallzojaPa kthyer koken pasKërkove të kendonim në një tingull.Tingullin që s`do kishte mbarim më emrin,Ku mbarte gjithë ngjyrat e meloditë,Këndohet vetëm e Ti,Askush, askush nuk e mori këtë Dritë,O Diell,Tek Ti,Duke u shkrirë në rrezatimin tend.
FAQJA E POEZISËLili BimiSokol DemakuKadrije MeniqiTI RREZJA IMEMë the yllPengu jot jamDashuriUjvar mbi mua ti te jeshfreski trupit te mi beshSe zjarr ndjenjash gurgullinky shpirt e trup ne gjirin tendE kur zjarri ska mbaruarrreke mbi mua leshon tiShuaj mallin, etjen shuajJam peng i times DashuriDo e mbroj, do e ushqejsi filizin ne agimdo jetoj e nuk do shuhemper ty thesar i shpirtit timTi je drita që flakron,Ti je rreze që rrezon.Drita e diellit,Që më jep shkelqim.Ti je fanar i pa shuar,Tingull i këngës sime,Je zjarr i shpirtit,Puthjes së pa shijuar.Je rreze hëne,Që natën hjeshon,Atë puthje të ëmbël,Kur ma dhuron.Ti rrezja ime,Ti zjarr i shpirtit tim,Të adhuroj pa masë,Të mbaj në përqafim.Më the ylldhe unë jam dritë hënemë the dielldhe unë jam rreze dritemë the trëndafildhe unë jam aromë shege...Të thash je ylberdhe ti je ngjyrë koloriketë thash je kaltërsidhe ti je shpirt magjietë thash je poezidhe ti je varg krenarie...Jemi si ëndrradhe duam realitetjemi në kujtimedhe dëshirojmë realizimejemi shpresë e kohësdhe s`duam trillime.....Skender haskoDikur dhe… sotNjë shoku im, kur ish i ri,Kur pa një xhaxho me dora,“Shiko, - më tha me qesëndi, -Si tundet - shkundet ai plak!”Ç’më pati thënë e ka harruar,Se u bë vetë si ai plaku,Ndaj thotë serbes e i menduar:“Nuk ka për pleqtë si doraku“...Delvina KërlukuNdjenjë në ikjeUnë arratisemNdjej vetmidhe të kërkoj Ty!Tani vuajPor e dipranë në shpirttë kam Ty.(Kur) S`të shoh e ndjejtë madhen dashurie them : -Zot, ti je një...9Agim GASHI- DRENICAATA QENDROJNË...(Popullit tim - popullit tëKosovës)Nata i err -mëngjesi s’dihet a i çel.I vdekuri dhe i gjallinë një vendpër një qellim...Njerëzit shendërrohennë sy e veshë ,përqafohen me barotAta shendërrohen në gurëe gurët në mur- QENDRESË...Fëmijët atjelodër të parë kanë vdekjen- ka kohë që e luajnë ketë lojë!Ata jetojnë për te ardhmën- nata i errëmëngjesi s’dihet a i çel.Ata qëndrojnë për të nesërmene atyre që vijnëpër të shtrenjtën LIRI...