Akoma janë të paqarta pikëpamjet e para për shoqërinë ... - Gazetaria

Ligjërata nga lënda e Sociologjisëmendojnë se forca e armatosur mund të zëvendësohet me ligje. Forca duhet të shoqërohet memençuri e dhelpëri. Ideologjitë fashiste e naziste gjetën mbështetje në teoritë e Paretos. SipasGeatano Moskës jetën shoqërore e përcaktojnë nga një anë pasionet, instiktet dhe paragjykimet epavetëdijshme e të pafrenueshme dhe nga ana tjetër interesat e në fund edhe rastësia. Njeriu ështëegoist e pushtetdashës, kurse marrëdhëniet shoqërore janë luftë e secilit kundër secilit. Njerëzitpër nga natyra priren dhe anojnë kah lufta. Uniteti shoqëror rrjedh nga përcaktimi dhe vendosja enjë hierarkie. Nuk ka shoqëri njerëzore pa një sistem rangimi, ndërsa çdo sistem rangimit kërkonqë disa të urdhërojnë e të tjerët të dëgjojnë, prandaj në çdo shoqëri domosdo do të jenë dy klasa:njëra që sundon dhe tjetra që sundohet. Kjo klasë sunduese përbën gjithmonë pakicën dheshquhet për nga organizimi. Kjo klasë ka zakonisht cilësi reale e fiktive, që vlerësohen lart dheqë kanë ndikim të madh në shoqërinë ku jetojnë. Kurrë nuk ka ndodhur dhe s’mund të ndodh qëshumica para së gjithash të varfrit e të pashkolluarit të sundojnë pakicën e pasur e të shkolluar.Formula politike nënkupton ideologjinë, të arsyetuarit moral të sundimit, për të cilën ka nevojëçdo klasë sunduese. Kjo përbëhet prej bindjeve, besimeve, doktrinave e iluzioneve që përhapklasa sunduese për veten dhe funksionin e saj. Mbrojtja ideologjike e sundimit është detyrë dhefunksion kryesor i çdo doctrine politike. Kur klasa sunduese s’mund ta kryej funksionin e saj,atëherë ndërrohet me një klasë tjetër. Tërë historia njerëzore është histori e konflikteve rrethsundimit. Sundimi dhe qarkullimi i elitës e përcaktojnë jetën shoqërore. Edhe pse klasatsunduese mund të ndërrojnë, prapëseprapë i përhershëm mbetet diferencimi shoqëror dhesundimi i një klase sunduese.~ Zhozef Shumpeter njihet për idenë e elitizmit demokratik. Sipas tij demokracia është sundim ipolitikanit e jo i popullit. Ajo ofron vetëm mundësinë e zëvendësimit të një udhëheqjeje osepartie politike me një tjetër.~ Robert Mihelsi është preokupuar me natyrën, karakterin e organizatës dhe mërrëdhëniet qëkrijohen në të. Masave u nevojitet organizata për realizimin e qëllimeve të tyre, qofshinekonomike ose politike. Organizata është armë që më së tepërmi u nevojitet të dobtëve.Punëtorët e paorganizuar janë të dobët. Në çdo organizatë, qoftë ajo parti politike ose bashkimprofesional ose çdo asociacion i ngjashëm i manifeston tendencat aristokratike. Në përpjestimme zgjerimin e organizatës, zgjerohet aparati drejtues, pasurohet arka e organizatës dhe rritetpushteti i udhëheqësve, kurse bie ndikimi i anëtarëve. Organet ekzekutive duhet të jenërealizatore të vullnetit të përgjithshëm. Por realisht nuk ndodh kështu. Udhëheqësit shndërrohennë komandues, jashtë kontrollit të anëtarëve. Konstituohet burokracia hierarkike. Dominimi iudhëheqësisë është karakteristikë e çdo sistemi social kompleks. Për emancipimin e tyre, masatkanë nevojë për një instrument siç është organizata, e cila bart me vete doemos bërthamën eoligarkisë. Kush ka thënë organizatë ka thënë oligarki. Oligarkizmi është i pashmangshëm, sepsekëtë e shkakton vetë natyra e organizatës. Argument tjetër është ndarja e punës dheinkompetenca e masës. Masa ka nevojë të udhëhiqet. Ajo është e pavetëdijshme për interesat esaj. Masën e karakterizon dezorganizimi dhe dezorientimi. Organizimi dhe orientimi vjen ngapakica udhëheqëse. Së këtejmi të domosdoshëm janë jo vetëm aparati burokratik, por edhe14