Γλωσσική ετερότητα στην Ελλάδα

. ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ∆ΑΣτη δεκαετία του 1980 αναπτύχθηκε ένα κίνηµα υπέρµιας θετικής διατύπωσης της αρβανίτικης ταυτότητας καιεν µέρει διάσωσης της γλώσσας, αλλά κάτω από το βάροςτης εχθρικής στάσης των κρατικών µηχανισµών καιτην αρνητική συγκυρία των αρχών της δεκαετίας του1990 (Μακεδονικό, αλβανοί µετανάστες και επιθυµίααποφυγής οποιασδήποτε ταύτισης) επήλθε η παρακµήτου.Τα αρβανίτικα: Η αλβανική αυτή ποικιλία που οι γλωσσολόγοιονοµάζουν αρβανίτικα προέρχεται από µεσαιωνικάνοτιοδυτικά τοσκικά ιδιώµατα και, ως εκ τούτου,διατηρεί σηµαντικά γνωρίσµατα από τη µεσαιωνική αλβανική,αν και έχει επηρεαστεί σηµαντικά από τα ελληνικά,αφού άλλωστε εξελίχθηκε για (το λιγότερο) πέντεαιώνες χωρίς επαφή µε την υπόλοιπη αλβανική γλώσσα.Στην Ήπειρο, στην περιοχή που ονοµαζόταν Τσαµουριάαλλά και σε µια ευρύτερη περιοχή µιλιόταν η αλβανικήγλώσσα. Καταλάµβανε τη δυτική πλευρά της επαρχίαςΦιλιατών, όλη την επαρχία Θυάµιδος, το δυτικό µέροςτης επαρχίας Σουλίου (ας µην ξεχνάµε ότι το Σούλι είχεαποψιλωθεί από τον αλβανόφωνο πληθυσµό του), όλητην επαρχία Μαργαριτίου, την περιοχή της Πάργας, τοΦανάρι της Πρέβεζας και µερικά χωριά του Θεσπρωτι-23