Terazniejsza Prawda nr 243-244/1969 - Epifania

Marzec - Czerwiec 1969 TERAŹNIEJSZA PRAWDA 39ze śmierci, nad tysiącletnim otoczeniem światasprzyjającym sprawiedliwości a niesprzyjającymniesprawiedliwości, nad korzystną próbą wśród kar,którą On przygotował dla nich, aby ją doznali, nadprzystosowaniem wszelkich pomocy do rozmaitychpotrzeb rodzaju ludzkiego, nad wymaganiemposłuszeństwa jedynie według zdolności, nad daniemwłaściwych nauk prawdy i sprawiedliwości światu,nad popędzaniem biczem upornych do naprawieniasię, nad zniszczeniem niepoprawnych po 100 latachzmarnowanych i nierozumnie zużytkowanychsposobności do naprawienia się i nagrodzeniemodpowiednio postępujących - wszystko to będącobliczone na tłumienie zła i na szerzenie prawdy isprawiedliwości - to wszystkie te rzeczy i każda zosobna wykazują, że wszystkie tysiącletniezarządzenia Boże są spowodowane Jego wiernościąprawdzie i sprawiedliwości.Tak samo potysiącletnie zarządzenia Boże i dziełabędą wypływać z Jego wierności prawdzie isprawiedliwości. To, że Bóg będzie wtedy wymagałkońcowej próby w zgodzie z prawdą isprawiedliwością, dowodzi Jego wierności tymże. To,że będzie wymagane, aby wszyscy postępowalidoskonale w zgodzie z doskonałą prawdą isprawiedliwością, jeśliby chcieli osiągnąć żywot,pokazuje Jego wierność tym zasadom. To, że ci, którzyomieszkają dotrzymać wierności tym zasadom, musząbyć wygładzeni tak, aby zapobiec wiecznemu trwaniugrzechu i błędu, dowodzi o wierności Bożej prawdzie isprawiedliwości. To, że tym, którzy dotrzymająwierności prawdzie i sprawiedliwości będzie danyżywot wieczny, aby był spędzony w harmonii z prawdą isprawiedliwością znów daje dowód, iż Bóg jest wiernytym zasadom. To, że Bóg na wieki otoczy wybranych inie wybranych warunkami prawdy i sprawiedliwości, zktórymi oni pozostaną w zgodzie, dowodzi o Jegowierności tym zasadom. I to, że od początku stworzeniaBóg miał te wyniki niezachwianie w umyśle i że Onwytrwale pracował przez te tysiące lat nad ichurzeczywistnieniem, pokazuje, iż od samego początkubył On wierny prawdzie i sprawiedliwości i takimpozostanie.Nie tylko wyżej zacytowane przykłady Pisma Św.dowodzą o wierności Boga względem prawdy isprawiedliwości, ale wiele przykładów Pisma Świętegopokazuje Jego wierność Swoim przymierzom iobietnicom. Po pierwsze wyrażają to jasno przymierza,w które Bóg wszedł, obowiązując się nie niszczyćwięcej społeczeństwa potopem (1 Moj. 9:8-11).Przymierze to było uczynione z każdym żywymstworzeniem na ziemi, a także z człowiekiem i jest onojednym z jednostronnych przymierzy — nie wynika onoz umowy, zobowiązując obydwie strony do pewnychwarunków, których wypełnienie daje każdej stronie tegoprzymierza pewne błogosławieństwa, ale przymierzem,które jest prostą obietnicą zobowiązującą tylko jednąstronę do uczynienia pewnych rzeczy drugim.Przymierze Abrahamowe jest również takimprzymierzem jednostron-nym. Takimi są również przymierza z Nasieniem inasze przymierze poświęcenia się Bogu. Przymierze zNoem zostało zachowane przez Boga. Od tego czasunie zezwolił On nigdy na potop, aby zniszczyćludzkie społeczeństwo, a to dowodzi o Jego wiernościtemu przymierzu. Podczas gdy PrzymierzeAbrahamowe, Przymierze Sary i reszta częściPrzymierza Związanego Przysięgą z różnymi klasami„Nasienia” (1 Moj. 12:2-14; 22:16-18) nie zostałyjeszcze wypełnione w ich całości, bo pewne zarysy znich należą jeszcze do przyszłości, to części z nich,które już były na czasie się spełniły, a jeszcze inne znich wypełniają się. Wobec Starożytnych Godnych teczęści Przymierza Związanego Przysięgą, które byłyna czasie, zostały spełnione za ich dni, tzn. Bógrozwinął ich w charakterze, aby nadawali się natysiącletni urząd książęcy i było im dane zwycięstwonad wszystkimi nieprzyjaciółmi do takiego rozwoju.Abrahamowi więc Bóg w przeszłości dał część, ateraz daje reszcie tego Nasienia błogosławieństwo.Podczas Wieku Ewangelii Bóg dokonał wyboru klasyChrystusowej, części Nasienia, a obecnie jest zajętynad dokonywaniem rozwoju Wielkiej Kompanii iMłodocianych Godnych, które są także częściamitego Nasienia. A to dowodzi o Jego wierności wwypełnieniu tych przymierzy, chociaż nie są onejeszcze zupełnie urzeczywistnione. Stałe i postępującenaprzód dzieło ich wypełnienia jest gwarancją ichzupełnego wypełnienia się w słusznym czasie, azatem jest to również dowodem Boskiej wierności.Są szczególnie dwa warunkowe przymierzaobjawione w Piśmie Św.: Stare Przymierze(Przymierze Zakonu) i Nowe Przymierze. Oba z nichsą między Bogiem a Izraelem, drugie z nich niezostało jeszcze zapieczętowane, a zatem jest jeszczenieczynne, ono należy do Tysiąclecia i Wiekówpotysiącletnich. Obydwa te przymierza sąwarunkowe, Bóg w każdym z nich obiecuje Izraelowiżywot wieczny pod warunkiem doskonałegoposłuszeństwa prawu tych przymierzy. Bóg stałgotowy do zachowania Swojej części StaregoPrzymierza każdemu Izraelicie, który byłby posłusznytemu przymierzu i dał taki żywot wieczny jedynemuIzraelicie, który je zachował — naszemu PanuJezusowi — i zarazem uczynił Go DziedzicemPrzymierza Sary, którego dziedzictwo otrzymał przezspełnienie Swojego Przymierza Ofiary. W ten sposóbjest okazana wierność Boża w daniu Jezusowi żywotawiecznego przez Jego posłuszeństwo Zakonowi i onanie jest wcale unieważniona przez oddanie przeznaszego Pana tego życia ofiarniczego, albowiemdzięki temu On nie tylko osiągnął władzę odkupieniawszystkich spod wyroku Adamowego, ale dodatkowomógł wybawić Izraela od dodatkowego potępieniaPrzymierza Zakonu. A nawet Izraelowi gwałcącemuZakon Bóg okazał tyle łaski i miłosierdzia w dodatkudo wierności zachęcaniem i pomaganiem im donajlepszych warunków wiodących ku naprawie dozachowania Zakonu i dającym się pogodzić z upadłąistotą ludzką pod przekleń-