Czesław Miłosz - Polonia.sk

przeżywałam stres, dlatego zaskoczyłomnie, kiedy jeszcze podczas castingupan Jerzy powiedział, że chyba muszęrozjaśnić włosy. Wtedy pomyślałam sobie:„Boże kochany! O czym on mówi?To się naprawdę dzieje!”.W Polsce to Pani pierwszy film,ale przecież ma Pani na koncieprzygodę z Bollywood?Zaproszono mnie do projektu „Poland…why not?“, którego celem jestpromowanie polskich artystów naZachodzie. To właśnie w jego ramachrozpoczęłam współpracę z jednymz ważniejszych producentów muzycznychw Ameryce Jimem Beanzem,a potem przyszła kolejna propozycja –wyjazd do Indii. W Bombaju nagrałamkolejną piosenkę w ramach wspomnianegoprojektu, a towarzyszyli mi SonuNiigaam, Brain Allan i Osmo Ikonen,czyli tamtejsze największe gwiazdy.Była to też fantastyczna wycieczka,o której od lat marzyliśmyz Januszem. Poznaliśmyteż producentówkinematografiiindyjskiej.„Cieszę się, że nieprzychodzę do teatru jakdo pracy, ale po to, bywłaśnie tego dnia daćten najlepszy występ”.Czy to znaczy, że Bollywood stoiprzed Panią otworem?Wszystko wskazuje na to, że tak.Cieszy mnie to, bo tam kręci się najwięcejfilmów muzycznych na świecie.Gratuluję!Jeszcze trochę poczekajmy.Ładnym kobietom jest łatwiej czy trudniej?Muszą udowadniać, że mają talent?W tym zawodzie trzeba udowodnić,że ma się talent, żeby móc coś robić. Nascenie wszystko widać, czy umie się śpiewać,poruszać. Czy pięknym kobietomjest łatwiej czy trudniej? Każda musi sobiesama odpowiedzieć na to pytanie.Została Pani uhonorowana nagrodą„Viva! Najpiękniejsi”. Czym jest dlaPani taka nagroda?To nagroda, przyznawanaprzez czytelników, którzyw ten sposób wyrażają swójstosunek do mnie jakoczłowieka. Z urodą niema nic wspólnego. Toraczej ocena mojegopodejścia, kim jestem,a nie jak wyglądam.Zaśpiewała Pani kilka coverów.Czy od nich do własnej płytydaleka droga?Daleka. Projekt „Poland... why not?“miał mi ułatwić start. Strasznie towszystko długo trwa, ale nie narzekamna brak pracy, bo wciąż dostaję nowepropozycje. Teraz najświeższym wyzwaniemjest specjalnie napisany dlamnie musical pt. „Pola Negri“ w reżyseriiJanusza Józefowicza, z muzykąJanusza Stokłosy. Jego premiera odbędziesię za parę miesięcy.Wystąpiła Pani w programie „Taniecz gwiazdami“, w którym zajęła Panidrugie miejsce. Polska prasa spororozpisywała się na temat Paniwspółzawodnictwa z Anną Muchą,która ten konkurs wygrała...Wiedziałam, że będzie o tym mowa!(śmiech)... ale w Pani chyba jest coś takiego,że się Pani nie poddaje?Czasami te drugie miejsca więcejznaczą niż wygrane. Na pewno mobilizują,żeby jeszcze zawalczyć. Najgorsze,co może się zdarzyć w moim przypadku,to pochwały. Nie wiem, jak mam nanie reagować. Oczywiście są miłe, alekiedy pozostaje jakiś niedosyt, to właśnieon mobilizuje mnie do pracy.MAŁGORZATA WOJCIESZYŃSKAAutorka dziękuje pani Marii Buczakze Stowarzyszenia „Takt“ w Wiedniuza umówienie wywiadu z artystką.W dzieciństwie trenowała gimnastykę artystyczną, zdobywającwielokrotnie mistrzostwo Warszawy. W 1991 roku wzięła udział wcastinug do musicalu „Metro“ – jej występ zachwycił,ale z powodu wieku (13 lat) nie została przyjęta. Powiodłosię za drugim podejściem. Z czasem zaczęła również śpiewaći otrzymywać coraz większe role w teatrze. Obecnie jest aktorkąStudia „Buffo”. Od 2007 roku występuje w telewizyjnychprogramach taneczno-muzycznych. W 2009 roku wydałapierwszą płytę Hity Buffo vol. 1 - Natasza Urbańska, naktórej prezentuje covery przebojów polskich i zagranicznych.W grudniu 2009 roku rozpoczęła współpracę z producentem muzycznymJimem Beanzem. Bierze udział w wielkim międzynarodowymprojekcie muzycznym Poland... why not? W roku 2007zyskała nominację do nagrody Wiktora Publiczności i tytułuArtysty Roku. W tym samym roku zwyciężyła w organizowanymprzez magazyn „Viva” konkursie „Viva! Najpiękniejsi”, a w2008 roku uznano ją za jedną z 50 najbardziej wpływowychkobiet polskiego show-biznesu.CZERWIEC 20117