Historia parafii - Parafia pw. św. Mikołaja w Bydgoszczy

Z przeszłości Fordonu i parafii św. Mikołajakrament w niedawnym okresie, w realizację którego ingerowały władze okupacyjne, doczekał się wolnegowyboru sumienia. Statystyki przyjmowania Komunii św. wskazują lata 1946-1959 jako okres stałegowzrostu liczb. Sakramentu bierzmowania w parafii fordońskiej, w latach 1945-1956, udzielono trzykrotnie:22.06.1947 r. – ks. bp K. J. Kowalski, 25.05.1951 r. – także ordynariusz oraz 1956 – ks. bp B. Czapliński.Do sakramentu przystąpiło 441 osób. Przygotowania do bierzmowania odbywały się podczaszajęć z religii. Sakrament ten obejmował kilka roczników młodzieży oraz osoby dorosłe. Ważnym sakramentemw kościele katolickim było małżeństwo, uświęcone długoletnią tradycją katolickiego narodu. W1945 r. w tradycję tę uderzono zapowiedzią wprowadzenia, przez KRN, dekretu o unifikacji prawa małżeńskiego.Wprowadzone cywilne prawo małżeńskie z rozwodami powoływało urzędy stanu cywilnego,które przejmowały księgi stanu cywilnego z parafii. Była to zapowiedź długiego procesu laicyzacji kraju,zapoczątkowanego bez udziału narodu i jego woli. Nowe prawo nie uwzględniło uprawnień i prawodawstwai nie liczyło się tez z obyczajami i poglądami oraz etyką małżeńską. Małżeństwa sakramentalne byływ dalszym ciągu zawierane, ale w świetle prawa musiały być poprzedzone ślubem w USC. Władze dążyłydo szybkiej laicyzacji, która oznaczała całkowite wyeliminowanie Kościoła z życia publicznego. Strategiata powoli się rozwiała. W pierwszych latach po wojnie częstym zjawiskiem był udział ks. proboszczaw życiu politycznym i społecznym państwa. Wyrażało się to we wspólnym obchodzeniu świąt państwowych.Do 1951 r. kwestia świąt państwowych i kościelnych nie była uregulowana. Jednak od 1945 r.władze państwowe wprowadzały nowe święta do życia publicznego, podkreślające charakter nowej władzy,np. 9 maja – Narodowe Święto Zwycięstwa, 22 lipca – Święto Odrodzenia Narodowego, czy 1 maja– Święto Ludzi Pracy. Dopiero ustawa z dnia 18.01.1951 r. uregulowała kwestię obowiązujących świąt wPolsce i związanych z nimi dni wolnych od pracy. Były to święta: Nowy Rok, Trzech Króli, pierwszy idrugi dzień Wielkiej Nocy, Święto Pracy, pierwszy dzień Zielonych Świątek, Boże Ciało, Święto OdrodzeniaPolski, Wniebowzięcia NMP, Wszystkich Świętych oraz pierwszy i drugi dzień Bożego Narodzenia.Zniesiono święto 3 Maja oraz kilka świąt kościelnych. Naturalnie były one nadal obchodzone w kościele.Po wojnie władze lokalne dbały o to, aby święta państwowe były właściwie czczone, dlatego duszpasterzei Kościół lokalny był w nie włączony. Obchody 1 maja czy 22 lipca rozpoczynały się Mszą św. Poniej odbywały się przemówienia, a następnie ruszał pochód. W Mszach św. niedzielnych uczestniczyły,ze sztandarem, drużyny ZHP i pododdziały Wojska Polskiego stacjonujące w Fordonie. Sztandar ZHP 27Drużyny im. Jana Kilińskiego, podobnie jak Brygady Eucharystycznej, został wyhaftowany w miejscowymZakładzie Karnym. Przypomnę o uroczystości lokalnej, wprowadzonej uchwałą KRN w Fordonie,w 1945 r., która ustanawiała dzień 2 października świętem lokalnym, poświęconym tragicznej pamięciobywateli rozstrzelanych przed kościołem i w Dolinie Śmierci. Stosunki Kościoła z władzami lokalnymibyły poprawne, mimo że władze państwowe starały się nie dopuszczać do wzrostu roli Kościoła w społeczeństwie.Wzmianki o udziale przedstawicieli Kościoła fordońskiego w życiu publicznym ustały po1948 r. Zarówno w naszym kościele, jak również w świątyniach dekanatu, nie odprawiano Mszy z okazjiświąt państwowych. Nie zauważano także udziału przedstawicieli władz lokalnych w nabożeństwachświąt kościelnych. Narastało dążenie państwa do zniechęcenia ludności do praktyk religijnych. Była to –wprowadzona przez władze państwowe – polityka laicyzacji społeczeństwa zmierzająca do ograniczeniawpływu Kościoła. Skierowana była w osłabienie ważnego elementu pracy duszpasterskiej, jakim byłatroska o rozwój religijny i duchowy społeczności parafialnej, a najbardziej młodzieży. Odpowiedzią zestrony społeczności parafialnej była bardzo silna więź wspólnoty z Kościołem. Uwidoczniła się ona wokresach przedświątecznych rekolekcji, prowadzonych przez poproszonych księży czy zakonników. Wyjątkowymzespoleniem wspólnoty parafialnej były misje święte. W parafii fordońskiej przeprowadzono jedwukrotnie: w marcu 1947 r. i w maju 1952 r. przez oo. jezuitów. Dzieci i młodzież w parafii otoczonabyła szczególna troską i objęta naukami rekolekcyjnymi i katechizacją. Od 1945 r. lekcje religii traktowanebyły jako zajęcia dobrowolne, wymagające deklaracji rodziców i realizowane w wymiarze 2 godzin.Po raz pierwszy w szkole podstawowej, w 1949 r., odmówiono katechecie, ks. Guzowskiemu, zgodyna prowadzenie zajęć. Po interwencji ks. proboszcza F. Aszyka w kurii biskupiej, od roku 1952 odbywałysię zajęcia religii dla młodzieży prowadzone w grupach wiekowych w kościele lub salach przykościelnych.Ważnym elementem katechizacji były przygotowania do przyjęcia I Komunii św. Po zniesie-Parafia pw. św. Mikołaja w Bydgoszczy-Fordonie 43