WiT 5_2016 promo
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Okręty wojenne<br />
Wizja Shortfin Barracuda Block 1A, projektu okrętu, który zagwarantował DCNS udział w finałowych negocjacjach „podwodnego kontraktu stulecia”. W ostatnim czasie francuski<br />
koncern zaliczył też dwa inne sukcesy „podwodne” – rząd norweski wskazał go jako jednego z dwóch konkurentów (obok TKMS) na dostawcę okrętów dla tamtejszej floty, zaś pierwsza<br />
zbudowana w Indiach jednostka typu Scorpène wyszła w morze.<br />
Shortfin Barracuda dla Australii<br />
Tomasz Grotnik<br />
26 kwietnia br., premier<br />
Malcolm Turnbull, minister obrony<br />
Marise Payne, minister przemysłu,<br />
innowacji i nauki Christopher Pyne<br />
i dowódca Royal Australian<br />
Navy wadm. Tim Barrett, ogłosili<br />
wybór preferowanego partnera<br />
w programie SEA 1000 – nowego<br />
okrętu podwodnego RAN.<br />
Został nim francuski państwowy<br />
koncern stoczniowy DCNS. Tak silna<br />
reprezentacja rządu federalnego<br />
podczas tego wydarzenia<br />
nie powinna dziwić, ponieważ<br />
szacowana wartość programu,<br />
po przekuciu go w kontrakt,<br />
ma wynieść aż 50 miliardów<br />
AUD, co uczyni go największym<br />
przedsięwzięciem obronnym<br />
w historii Australii.<br />
Ilustracje w artykule: DCNS, JMSDF, TKMS.<br />
Kontrakt, negocjacje szczegółów którego<br />
wkrótce mają się rozpocząć, obejmować<br />
ma budowę w Australii 12 okrętów podwodnych<br />
i wsparcie ich eksploatacji w całym<br />
okresie służby. Jak wspomniano, jego wartość<br />
wynieść może około 50 mld AUD, zaś utrzymanie<br />
jednostek w trakcie ich 30-letniej służby szacunkowo<br />
dalsze… 150 mld. To największe zamówienie<br />
zbrojeniowe w dziejach Australii i najdroższy<br />
oraz największy pod względem liczby jednostek<br />
kontrakt na budowę konwencjonalnych okrętów<br />
podwodnych we współczesnym świecie.<br />
SEA 1000<br />
Podstawy do zainicjowania, najambitniejszego jak<br />
dotąd, programu rozwoju sił podwodnych Royal<br />
Australian Navy (RAN) – Future Submarine Program<br />
(SEA 1000) – zapisano w Białej Księdze Obronności<br />
z 2009 r. Dokument ten rekomendował także utworzenie<br />
Submarine Construction Authority (SCA),<br />
struktury mającej na celu objęcie nadzorem całego<br />
przedsięwzięcia.<br />
Zgodnie z doktryną obronną Australii, zapewnienie<br />
bezpieczeństwa transportu morskiego,<br />
stanowiącego podstawę gospodarki kraju, jak<br />
również członkostwo w ANZUS (Pakt Bezpieczeństwa<br />
Pacyfiku), wymaga użycia okrętów<br />
podwodnych pozwalających na prowadzenie<br />
dalekiego rozpoznania, obserwacji i nadzoru<br />
w skali taktycznej, a także na skuteczne odstraszanie<br />
poprzez zdolność do niszczenia potencjalnych<br />
agresorów. Determinację Canberry zwiększa<br />
też narastające napięcie w akwenach mórz<br />
Południowochińskiego i Wschodniochińskiego,<br />
wynikające ze zdecydowanej postawy Chińskiej<br />
Republiki Ludowej wobec tego rejonu Azji, przez<br />
które przepływa proporcjonalnie znaczna część<br />
ładunków istotnych z punktu widzenia australijskiej<br />
ekonomii. Pojawianie się w linii nowych<br />
okrętów podwodnych ma w założeniu utrzymać<br />
morską przewagę operacyjną RAN na obszarach<br />
jej zainteresowania w obrębie Pacyfiku i Oceanu<br />
Indyjskiego, aż poza lata 40. obecnego stulecia.<br />
Rząd w Canberrze uznał przy tym za istotny<br />
czynnik dalsze współdziałanie z US Navy, mające<br />
na celu zapewnienie dostępu do najnowszych<br />
wzorów uzbrojenia i systemów walki dla okrętów<br />
podwodnych (preferowane to: torpedy Lockheed<br />
Martin Mk 48 Mod 7 CBASS oraz system dowodzenia<br />
i kierowania walką General Dynamics<br />
AN/BYG-1) oraz kontynuację procesu poszerzania<br />
interoperacyjności obu flot w okresie pokoju<br />
i konfliktu.<br />
Jako punkt wyjścia do dalszego procesu wyboru<br />
nowych okrętów przyjęto założenie, że<br />
mają one cechować się: większą autonomicznością<br />
i zasięgiem od eksploatowanych obecnie<br />
jednostek typu Collins, nowym systemem walki,<br />
zaawansowanym uzbrojeniem i wysoką skrytością<br />
działania. Przy tym, podobnie jak poprzednie<br />
rządy, obecny odrzucił możliwość nabycia jednostek<br />
z napędem nuklearnym. Wstępna analiza<br />
96 Wojsko i Technika • Maj <strong>2016</strong> www.zbiam.pl
Change language