2016-JunGrk

ΙΟΥNΙΟΣ, 2016 7
*Κατά την μεγάλη οικονομική
κρίσι του 1930, στα γραφεία
μιας ασφαλιστικής εταιρίας, παρουσιάστηκε
μια ηλικιωμένη κυρία
και δήλωνε συντριμμένη
στον υπάλληλο, πως δεν μπορούσε
να συνεχίσει να πληρώνει
την ασφάλεια, που ήτανε στο
όνομα του συζύγου της.
Ο υπάλληλος την ανέφερε
την ζημιά που θα πάθαινε από
την διακοπή της ασφάλειας,
μα εκείνη δήλωνε την αδυναμία
της να πληρώσει. Τότε ο
υπάλληλος τη ρώτησε, μήπως
θα μπορούσε ο σύζυγός της
να βοηθήσει. Μα αυτή, με
έκδηλη απορία, του φανέρωσε,
πως ο σύζυγός της είχε
πεθάνει πριν από τρία χρόνια.
--Έ, τότε, κυρία μου, της
είπε, εσείς δεν έχετε να πληρώσετε
τίποτε, αλλά έχετε να
εισπράξετε μια μεγάλη περιουσία,
και θα μπορούσατε να το
είχατε κάνει αυτό, πριν από τρία
χρόνια.
Στην ίδια κατηγορία είναι
πολλοί άνθρωποι. Θέλουν και
αγωνίζονται να πληρώσουν και
να εξασφαλίσουν την σωτηρία
τους, ενώ ο Ιησούς Χριστός, διά
του θανάτου Του στον Γολγοθά,
ρύθμισε το θέμα αυτό μια για
πάντα. Εμείς δεν έχουμε παρά να
απολαύσουμε και να δεχθούμε
τους καρπούς αυτής της θυσίας.-
*Διηγούνται μια παλιά ιστορία.
Κάποτε ένα βιβλιοπώλης
των Αγίων Γραφών, έπεσε στα
χέρια, σ’ ένα άγριο ερημικά μέρος,
ενός ληστή, που επέμενε να
κάψει όλα του τα βιβλία που είχε
μαζί του. Άναψε τη φωτιά. Τότε
ο άνθρωπος του Θεού του λέγει:
«Επιτρέψτε μου να διαβάσω κάτι
από το καθένα από αυτά τα
βιβλία». Η άδεια του εδόθη και
από την πρώτη Βίβλο διάβασε
τον 23ον Ψαλμό. Ο ληστής, μόλις
το άκουσε, λέγει: *Αυτό είναι
καλό να μην το κάψουμε*. Από
την άλλη Βίβλο, διάβασε την επί
του όρους ομιλία. *Και αυτό είναι
καλό. Άφησέ το. Να μην το
κάψουμε*. Το ίδιο έγινε συνέχεια,
με όλα τα βιβλία, διαβάζοντας
την παραβολή του καλού
Σαμαρείτη, το 13ον της Κορινθί-