SUWERENNY NARÓD W XXI WIEKU

SUWERENNY NARÓD W XXI WIEKU
program ruchu narodowego
POLACY NA KRESACH I POLONIA
Państwo polskie nie istnieje samo dla siebie – ma służyć
wspólnocie narodowej. Służyć Polakom – także tym zamieszkałym
poza granicami RP. Dlatego obowiązki polskie, o których w swoim
fundamentalnym dziele pisał Roman Dmowski, to także obowiązki
wobec Kresowian i wobec Polonii. Ruch Narodowy wychodzi
z założenia, że bez polskiej emigracji i przede wszystkim
bez uwzględnienia Polaków zamieszkujących Kresy Wschodnie,
wspólnota narodowa jest niepełna. Taka wspólnota bowiem,
która zakładałaby wykluczenie poza nawias części narodu,
nie służyłaby ostatecznie także tym, którzy by mieli w niej pozostać. W kształtowaniu postaw
narodowych każdy Polak musi mieć horyzont szerszy niż tylko granice państwowe Polski. Obliguje
to każdy poważny podmiot na polskiej scenie politycznej do przedstawienia koncepcji aktywnej
i przemyślanej polityki polonijnej i kresowej. Ruch Narodowy czyni to jako pierwszy, wychodząc
naprzeciw wieloletnim zaniechaniom wszystkich partii obozu Okrągłego Stołu. Doktryna, jaką Ruch
Narodowy przyjmuje jako punkt wyjścia do wszelkich rozważań na ten temat i formułowania rozwiązań
jest oparta o hasło "Jeden naród ponad granicami".
Podstawowym interesem Polski na Wschodzie jest co najmniej utrzymanie dotychczasowego stanu
posiadania. Należy przez to rozumieć polskie dziedzictwo kulturowe, w tym nekropolie, świątynie,
pałace i kamienice, ale przede wszystkim ludzi przyznających się do polskiej tożsamości narodowej
i utrzymujących więzi duchowe z Macierzą. Polityka wschodnia musi więc być ściśle sprzężona
z polityką kresową, tj. każde posunięcie i decyzja polityczna musi zakładać, iż służą one bezpośrednio
lub pośrednio ponadpaństwowej wspólnocie narodowej Polaków. Dotyczy to również takich zagadnień
jak stosunki gospodarcze czy polityka energetyczna. Żadne posunięcie nie może być wyabstrahowane
od obowiązków polskich, jakie skupiają zaangażowanie państwa na Wschodzie.
Jednocześnie oparta na trwałym fundamencie polityka kresowa ma służyć odbudowaniu narodowej
dumy Polaków. Kresy Wschodnie to dorobek unikalnej cywilizacji polskiej. Cywilizacji, która nie przez
podbój, a przez składanie oferty kulturowej, niosła swoje wartości, w tym język, na Wschód. Trendom
płynącym z pozycji lewicowo-liberalnych, oskarżającym Polaków o wszelkie niegodziwości, trzeba
przeciwstawiać się w aktywny sposób. Uświadomienie współczesnym Polakom, że są kontynuatorami
projektu kulturowego, uosabianego przez dawną Rzeczpospolitą, jest jednym z tych sposobów.
Dodatkowo pozwoli to tym Polakom, którzy mieszkają na Ziemiach Odzyskanych, odszukać korzenie
i wrosnąć w miejsce, gdzie przyszło ich wypędzonym stamtąd przodkom i im samym żyć obecnie.
Jednocześnie Ruch Narodowy również dziedzictwo Polski piastowskiej uznaje za klamrę spinającą
dzieje Narodu Polskiego i wypromowanie oraz włączenie do zbiorowej pamięci dorobku tego okresu
wyznacza sobie za cel, który należy osiągnąć przede wszystkim na Ziemiach Odzyskanych.
Niedopuszczalne jest, by jedynym dotychczasowym śladem polskości na tych terenach był jej wariant
zniekształcony przez komunistyczną propagandę. Wspólnota narodowa, również na Ziemiach
Zachodnich, ma być wspólnotą opartą o solidne fundamenty.
Nie mniej istotne jest zachowanie kulturowej łączności z Polakami rozsianymi na emigracji w państwach
Zachodu. Polska emigracja zawsze była silnie sprzężona z politycznymi i gospodarczymi dziejami
naszego narodu. Kolejne jej fale wrastały w społeczeństwa innych państw, stając się żywym śladem
trudnej polskiej historii. Najważniejsze skupiska polskiej emigracji w okresach braku wolności
politycznej były ważnymi centrami życia narodowego – bez zapoznania historii „polskiego Paryża”
czy „polskiego Londynu” trudno je w pełni opisać i zrozumieć. Emigracja ta była i jest także udziałem
kolejnych pokoleń działaczy ruchu narodowego, a także polem walki polskich organizacji narodowych
o zachowanie języka, kultury i tożsamości. Państwo polskie wobec środowisk emigracyjnych w okresie
34