Necip Fazıl Kısakürek - Aynadaki Yalan

Kapalı perdeye döndü ve bağırdı.-— Gel bakalım Don Kişot cenapları!
53
Perdeden, sağ: elinde kırık kabza, sol elinde miğferi Don Kişot çıktı. O da Ressam Âbid:
— Ne yaptım da «Naci!» diye bağırılınca «efendim!» diye kendimi isimlendirdim!.. Böyledir
zaten, çürümüş cemiyetlerde isim vermedikçe, parmakla göstermedikçe ferdi bulamazsın! Bizim
idealimizdeyse, fert mevcut olmadığı için, Naci'nin dediği gibi, isim yerine sayı, numara geçse daha
uygun olur. (Birey) !er bir makinenin dişlileri, pistonları, kolları gibi, toplum bütünü içinde öz
hüviyetiyle yok olmalıdır. Đşte biz, şahsiyetçi Naci Beyin güya bize karşı fikirlerini şimdi ona
karşı.kullanmak istedik. «Eskinin cemiyete ters (1) sayılı erkeğiyle (1) sayılı kadınını
numaralamayı düşündük. Sayıya, numaraya kızılır mı hiç?. Bir karikatür çizelim dedik...
Karikatüre sinirlenilir mi?.
Baş taraftan bir çığlık koptu:
— Gemi su alıyor! Batıyoruz!
Ve sintine kapağını açmış, yukarıya çıkan Naci, gayet sakin, setin kenarına geldi, Mine ve Ressam
Âbid'e döndü:
-— Doğru! Şafağınız batıyor! Toplumunuz su alıyor! Bireylerinizi kurtarmaya bakın!
»Şafak» yana eğilmekte... Ambara dolan su sesleri... Naci, ne yapacağını şaşırmış kalabalığa
seslendi:
— Merak etmeyin, boğulmazsınız! Etrafınız seyirci sandallarıyla dolu...
Bir telâş, bir koşuşma, bir çırpınma... Don Kişot sahnenin önünde, tenekeden zırhını çıkarmaya
çalışıyor. Mine avaz avaz bağırıyor:
— Bir mayo yok mu, çocuklar, bir mayo!..
Naci, gayet vakarlı ve gülümsemeli, manzarayı seyrediyor.
Belmâ, arkasından Naci'ye yaklaştı ve elini omuzuna attı:
— Naci, sen gerçek bir fâtihsin! Her şeyi affediyorum!
54
Naci hızla geriye döndü:
Şu Mine, çelişkiler kumkuması bir kız... Halbuki kendisine sorarsanız, en düşmanı olduğu şey
insandaki tezatlar... Karakterini bu kızın, sabit bir vahide bağlamaya gelmez. Beyin uru gibi
kafasındaki sabit vâhid, komünizma, müstesna... Üst ve alt yapılar meselesi...
Zengin bir fabrikatörün dizginleri sonuna kadar boş bırakmış kızı... Amerikan Kolejlerinde
okumuş, peşinden tek başına Amerika'ya gitmiş, dilediği hayatı sürmüş, nihayet memleketine
dönmüş, Ressam Abid'in atölyesinde bir solculuk tekkesi kurmuş, kadın ve erkek, seçtiklerini bu
tekkede toplamış, teke tavırlı bir dişi keçi... Elinde veya dilinde bir kamçı, insanları, sirk
hayvanları gibi idare eder. Kumpanyasının masraflarını o çeker. Evlenmeye yanaşmaz:
— Kimse kimsenin nefesine bir geceden fazla dayatamaz! Der.
— Đçimden ne geliyorsa onu yapmalıyım! "Felsefesini güder.
Okumuştur da... Batı felsefesini (Sokrates)ten (Berg-son)a kadar kabataslak bilir. (Marks)a saygılı,
(Lenin)e âşıktır. Onun cavlak kafasını, Tatar suratını ve keçi sakalını son derece çekici bulur.
Evet, erkekte sakala karşı derin bir zaafı vardır. Çocukluğunu geçirdiği Heybeliada'nın papaz
mektebinde okuyan genç ve sakallı papazlara, daha o günlerden bayıldığını söyler.
65
Şu ölçü ağzından düşmez:
— Ben hiçbir şeyin «Ne?», -Neden?», «Niçin?» olduğunu düşünmem!.. Ben «Nasıl?»lara
bakarım, «Nasıllara...
Ve bu hikmetine bir hikmet daha eklemeye kalkar:
— Ben (metafizik) ten iğrenirim. Benim kafamda sadece (fizik) oluş vardır. Elektriğin ne
olduğundan bana ne?.. Ben onu ampul içinde zaptedip kullanıyorum ya, yeter!
Kendisine ters düşünenlerden, her şeyi madde üstü bir sâike bağlama mizacında Naci'dir ki, onun
boynuzlu teke ruhunu toslamakta ve her defa tartaklamakta mahirdir. Ressam Âbid vasıtasıyla