Necip Fazıl Kısakürek - Aynadaki Yalan

kaya çevirmiş, kimi başaçık, kimi takkeli... Kimi de yamalı ve yırtık pırtık çoraplı... Bunlar Allah
Sevgilisinin «Size koca-karılann imanı gerek* buyurduğu teslimiyet örnekleri... Ama teslim olmak
için bu halde mi bulunmak lâzım?..
— Hayır, diyor kendi kendisine Naci; teslim olmak için akıl dağının en yüksek tepesinde, yahut
eteklerinde olmak lâzım... Veyahut doğrudan doğruya Đlâhi hidayet... Ancak, iki kutup arası, ne
teslim olmaya yanaşır, ne fikrin zirve noktasına ulaşır, kravatlı ve ilk veya son okul diplomalı
sınıftır ki, inkarcılar kampı halinde... Mesele işte bu gizli gerçeği yüreklere nakşedebilmektedir ve
camilerde, imamın arkasında, bir hamalla mareşali, bir potin boyasıcıy-le atom âlimini yanyana
görebilmekte...
Naci düşünüyor ki, bunların, şimdiki cemaat örneklerinin jüri karşısında tahlilini yaptığı ham yobaz
ve kaba softa tipiyle ilgileri yoktur. Bunlar sadece ham ve kabalara kolayca inanabilecekler,
kapılabilecekler...
Ham softanın estetik düşüklüğü bunlara da aksediyor ve meydana gönül burkucu bir levha çıkıyor.
Zahir ehlinin, bâtın marifetine de ermiş olarak-başka türlü olamaz- en büyüklerinden Đmâm-ı Âzam
Hazretleri, niçin güzel ve gösterişli elbiseler giyindiğini soran ve böylece koca içtihat sahibini
ayıplamak ister gibi davranan birine, bir âyetle cevap vermişti:
«Rabbinin sana verdiği nimetleri dile getir!» Estetik, güzellik ölçüsü... Buna belli başlı ölçüler
çerçevesinde riâyet etmeyen, îslâmı bozandır. Hristiyanlık — gerçek isevîlik değil— bâtılı
güzelleştirmeye bakarken, bizim hakkı çirkinleştirmeye davranmamız müslümanlık mıdır? Bir gün
Peygamber Mescidinde ağır bir hava hissettikleri için mübarek Sahabilerine «Bugün yıkanabilirdiniz!»
buyuran Allah'ın Sevgilisi böyle mi anlaşılacaktır?
110
O, Allah'ın Sevgilisi ki, bir gün, bir sokaktan geçerken, önlerine çıkan kirli bir manzara karşısında
oldukları yerde kala kalmışlar ve ancak Sahabîler koşuşup kirlilikleri kaldırdıktan sonradır ki
geçebilmişlerdir.
— «Dünyanızdan bana üç şey sevdirildi: Kadın, güzel kokular ve gözümün nuru namaz...»
Buyruğundan tüten estetik ve zarafet tâ Arşa kadar uzayan bir sütun... Hele namazın ne olduğuna,
nasıl k'. lınması gerektiğine ait hikmet bu hadiste bir anahtar...
Mukaddes hadisin kadına ait noktasında, içine müthiş bir yangın hissi ve muamma bulanımı
düştüğünü sezdi. Allah'a erdirme yolunda kadının rolünü ve ona hem uzak ve hem yakın
kalmaktaki hikmeti, sırların sahibine havale etti. Fakat namaz üzerinde, bir eşya dersi karşısındayrriışcasına
müşahedeli bir kıyas yapmaktan kendini alamadı. Bu muydu, Resuller Resulünün
«gözümün nuru» buyurduğu namaz?.. Peygamber Evinin baş temsilcisi Haz-ret-i Ali'nin, vücuduna
saplanan oku «Namaza durayım da öyle çıkarın!» diye işaretlediği namaz bu muydu?..
Bu değildi; ama onu ancak bu kadariyle yapabilen masumlar, onbaşı kültürlü sözde aydınlara
nisbetle öylesine sâf, berrak mazur kişilerdi ki, onlardan tiksinmenin öbür tarafa verilmiş bir avans
ve nefsinin bir oyunu olabileceği korkusiyle dudakları kıpırdadı:
— Allah'ım, her şeye rağmen beni bunlarla hasret! Dostu, sevimli imam sordu:
— Dua mı ediyordunuz?
— Evet, Allah'ın beni, kır çiçeği kokulu bu mahcup adamlarla hasretmesi ve kötü kokulu
mağrurlardan uzak tutması için dua ediyordum.
Ve hadîsten devşirdiği hisleri anlattı. Đş güzel koku maddesine gelince:
— Kokuda, dedi; ne çarpıcı bir şahsiyet yatıyor! Seslerin, çizgilerin, renklerin, hacim nisbetlerinin
güzel sanatları var da kokuların neden yok?.. Onlar da belki iyileri ve kötüleriyle (orkestral) bir
tertip içinde sahneye çı-kartılabilirdi. Ve mücerret sanatların belki en tesirlisi olabilirdi. Kardan
beyaz ve imbik suyundan temiz eski müs-lüman evinin, annede namaz tülbendinden haber verici
ruh kokusu... Ve yanında, betonarme küfür gökdelenlerinin her pisliği isyan ettirecek kadar ağır
mâna kokusu... Misk gibi toprak kokusu, mestedici deniz kokusu, türlü nebat-larlyle kır kokusu,
çitilenmiş çamaşır kokusu ve isimleri bile insanı vuran ve kaçıran nice pis koku... Koku, koku,
müthiş tecelli!..