CamSep 2 S

WŁAŚCIWOŚCI ANTYOSYDACYJNE PRODUKTÓW PSZCZELICH
Paweł WANTUSIAK 1 , Magdalena BYTNIEWSKA 1 , Paweł PISZCZ 1 , Mariusz S.
KUBIAK 2 , Bronisław K. GŁÓD 1
1 Zakład Chemii Analitycznej, Instytut Chemii, Akademia Podlaska, ul. 3 Maja 54, 08-110 Siedlce
2 Katedra Procesów i Urządzeń Przemysłu Spożywczego, Wydział Mechaniczny, Politechnika
Koszalińska, ul. Racławicka 15-17, 75-620 Koszalin
Antyoksydanty występujące w spożywanych produktach, według wielu badań, mają duży
wpływ na zapobieganie zmianom patologicznym organizmu, takim jak nowotwory, choroby układu
krwionośnego czy zmiany neurologiczne. Ponadto uwikłane są w procesy starzenia się organizmu,
co w ostatnich latach było przedmiotem ogromnego zainteresowania, nawet z punktu widzenia
przeciętnego konsumenta.
Miód składa się z około 200 substancji, i są to głównie związki cukrów, aczkolwiek w skład
miodu wchodzą małe, ale już znaczące dla procesów biologicznych komórki, ilości innych
składników, takich jak minerały, proteiny, witaminy, kwasy organiczne, flawonoidy etc. Miód od
zawsze był znany ze swoich właściwości leczniczych. Ostatnio można zauważyć ponowny wzrost
zastosowania miodu w leczeniu oparzeń, zaburzeń gastrologicznych, astmy czy zaburzeń wzroku.
Związane jest to przede wszystkim z jego antybakteryjnym działaniem. Niektóre z tych chorób są
następstwem działania wolnych rodników i wydaje się, że przynajmniej w części, terapeutyczne
właściwości miodu są wynikiem aktywności antyoksydantów. Wosk pszczeli jest natomiast
mieszaniną kwasu palmitynowego, melisowego, hydrokwasów, alkoholu cerylowego,
mirycynowego, estrów kwasu octowego, masłowego, walerianowego etc.
W pracy oszacowano wartości Całkowitego Potencjału Antyoksydacyjnego (CPA) różnych
próbek miodów. Wykorzystano w tym celu wysokosprawną chromatografię cieczową z detekcją
UV-Vis (DAD). Pomiary wykorzystywały generację rodników hydroksylowych w reakcji
analogicznej do Fentona oraz ich następcze reakcje z kwasem p-hydroksybenzoesowym i badaną
próbką miodu.
Aktywność przeciwutleniająca wosków została zbadana metodą fotometryczną wykorzystując
słaby rodnik DPPH. Zbadano wpływ temperatury rozpuszczenia wosku na jego zdolność
antyoksydacyjną. Ciemny wosk nie wykazywał zależności od zawartości antyoksydantów, a
temperaturą, w jakiej próbka była rozpuszczona. Spowodowane jest to tym, iż ciemny wosk
uzyskuje się w inny sposób. Podjęto próby zbadania właściwości antyoksydacyjnych różnych
próbek wosków techniką HPLC, analogiczną do oznaczania CPA miodów. Słaba ich
rozpuszczalność w wodzie i większości rozpuszczalników organicznych, w temperaturze pokojowej
spowodowała pewne utrudnienia w pomiarach, przez to metoda ta wymaga dalszego dopracowania.
49