ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΠΥΡ. ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ (1903-1984) ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
142<br />
Τά παιδιά, ἀγόρια καί κορίτσια πού ἔρχονται κάθε μέρα γιά μάθημα στήν πλατεία<br />
σ’ ἕ να σχολεῖο ἀνάμεσα σέ βιτρίνες , στιλβωτήρια, καφενεία, χαζεύουν στίς ἀφίσες<br />
τοῦ Κινηματογράφου, εἰσπνέουν τόν ἀρωματισμένο μέ τήν τσίκνα πού ἀναδιδεται<br />
ἀπό τίς γύρω ταβέρνες ἀέρα καί ὅταν χτυπήσει τὀ κουδούνι, μπαίνουν σέ τάξεις<br />
στενόχωρες ἀνήλιες καί κακῶς ἀεριζόμενες. Καί τά διαλείμματα στά πεζοδρόμια<br />
τῆς πλατείας Δούρου.<br />
Ὁ νέος Γυμνασιάρχης καταλαβαίνει ὅτι κάτω ἀπό τέτοιες συνθῆκες μόνο<br />
ἐκπαίδευση δέν μπορεῖ νά γίνει. Πιστεύει ὅτι τό σχολικό περιβάλλον ἐπιρρεάζει<br />
σημαντικά τήν διαμόρφωση τοῦ χαρακτήρα τῶν παιδιῶν. Πρέπει νά εἶναι μακριά<br />
ἀπό τό κέντρο τῆς πόλεως, ἄνετο, γεμάτο φῶς καί ἀέρα.<br />
Αὐτός λοιπόν ὁ Γυμνασιάρχης, ὁ καινούργιος, ὁ ἄγνωστος στήν κοινωνία τοῦ<br />
Χαλανδρίου θέτει σκοπό τῆς ζωῆς του, ἐκτός ἀπό τὀ ἐκπαιδευτικό του ἔργο , τήν<br />
ἀνέγερση ἑνός τέλειου σχολείου. Καί ἀρχίζει τόν ἀγῶνα.Τά παραπήγματα τῆς<br />
πλατείας γίνονται σπίτι του, βρίσκεται ἐκεῖ ἀπό τό πρωϊ μέχρι τό βράδυ. Ἀσκεῖ<br />
ὑποδειγματικά τήν διεύθυνση, ἀντιμετωπίζει ὅλα τά προβλήματα, διδάσκει 14<br />
ὥρες τήν ἑβδομάδα καί παράλληλα ψάχνει, ψάχνει ἀπεγνωσμένα νά βρεῖ πόρους,<br />
χρήματα γιά τήν ἀγορά οἰκοπέδου.<br />
Ὁ Δῆμος Χαλανδρίου δέν διαθέτει πουθενά οἰκόπεδο. Εἶναι εὐτυχής συγκυρία τὀ<br />
γεγονός ὅτι οἱ προσπάθειες του βρίσκουν συμπαραστάτη τήν ἀείμνηστη Σεβαστή<br />
Καλλισπέρη, τήν πρώτη γυναίκα φιλόλογο τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Σορβόνης, πού<br />
ἔχει ἀρκετά κτήματα στό Χαλάνδρι. Ἐρχεται σέ ἐπαφή μαζί της, τῆς κοινοποιεῖ τά<br />
προβλήματα καί ἡ μεγάλη αὐτή Ελληνίδα δωρίζει στή Σχολική Ἐφορία τοῦ<br />
Γυμνασίου ἕνα πολύ ἀξιόλογο οἰκόπεδο. Ἕνα ὁλόκληρο σχεδόν τετράγωνο.<br />
Τότε ἀρχίζουν τά προβλήματα. Τό οἰκόπεδο βέβαια ὑπάρχει, γιά νά ἀρχίσει ὅμως<br />
καί νά προχωρήσει τό ἔργο χρειάζονται χρήματα, πολλά χρήματα. Πρώτα πρέπει<br />
ν’ ἀπαλλοτριωθοῦν διπλανά οἰκόπεδα. Γιά τήν συγκέντρωση τοῦ ποσοῦ ὁ<br />
Παπαδᾶτος δημιουργεῖ ἐρανική ἐπιτροπή, διοργανώνει λαχειοφόρους ἀγορές,<br />
κληρώσεις ἔργων ζωγραφικῆς, προαιρετικούς ἐράνους καί ἕνα ρεσιτάλ πιάνου εἰς<br />
τό Θέατρα Ἠρώδη τοῦ Ἀττικοῦ τῆς διάσημης ἑλληνίδας πιανίστριας Τζίνας<br />
Μπαχάουερ ( καί αὐτήν κατάφερε νά προεγγίσει νά ἐπιρρεάσει καί νά ξεσηκώσει ὁ<br />
δραστήριος Γυμνασιάρχης). Τό ρεσιτάλ ἐτίμησαν μέ την πάρουσία τους ὁ τότε<br />
ὑπουργός Παιδείας Γεροκωστόπουλος καί ἄλλα μέλη τῆς Κυβερνήσεως. Ἡ<br />
κοινωνία τοῦ Χαλανδρίου ἔχει ἐντυπωσιασθεῖ, συμμετέχουν ὅλοι ὁλόψυχα στίς<br />
προσπάθειες τοῦ Γυμνασιάρχη.<br />
Ὕστερα ἀπό τέτοια κινητοποίηση καί ἐνεργητικότητα ἐλέησε νά περιληφθεῖ τό<br />
ἐργο στόν προϋπολογισό τῶν δημοσίων ἐπενδύσεων καί νά χρηματοδοτηθεῖ. Ἔτσι<br />
στίς 3 Ἰουλίου τοῦ 1956 ὁ τότε Ὑπουργός Παιδείας Λεβαντῆς καταθέτει τό θεμέλιο<br />
λίθο. Ποιός τόν πιάνει τόν Παπαδᾶτο. Ἀεικίνητος. Τρέχει στά Ὑπουργεία, στίς<br />
δημόσιες ὑπηρεσίες, στίς δημοτικές ἀρχές, στούς μηχανικούς, στούς ἐργολάβους,