WiT 12_2018 (40)_promo
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Technika morska<br />
Łódź przechwytująca Hurricane ZH-1300. Uwagę zwracają dwa zadaszone stanowiska załogi z fotelami amortyzowanymi i wyrzutnia ppk MBDA MMP na rufie.<br />
Tomasz Grotnik<br />
Uzbrojenie i wyposażenie okrętowe<br />
to kolejny – po samych jednostkach<br />
pływających, przybliżonych<br />
w poprzednim numerze „Wojska<br />
i Techniki” – segment morskiej produkcji<br />
obronnej szeroko <strong>promo</strong>wany w trakcie<br />
każdej wystawy Euronaval. W tym<br />
roku w Paryżu zaprezentowano szereg<br />
propozycji z tego obszaru rynku, wśród<br />
których najwięcej było systemów<br />
artyleryjskich i stanowisk ogniowych<br />
broni strzeleckiej oraz pasywnej<br />
i aktywnej obrony okrętów, jak też<br />
bezzałogowców różnych klas.<br />
Fotografie w artykule: Tomasz Grotnik,<br />
Andrzej Nitka, Saab.<br />
W<br />
dziedzinach wspomnianych na wstępie<br />
ogłoszono też kolejne – po producentach<br />
okrętów – mariaże, wzmacniające<br />
w zamyśle ich uczestników siłę oddziaływania<br />
prezentowanych ofert. W trakcie salonu zainaugurowało<br />
działalność joint venture Belgium Naval<br />
& Robotics utworzone przez spółki ECA Group i Naval<br />
Group. Pierwsza specjalizuje się w morskich robotach<br />
przeciwminowych, druga zaś to jeden<br />
z głównych światowych producentów okrętów<br />
wszystkich klas. Belgium Naval & Robotics powstało<br />
w celu wspólnego <strong>promo</strong>wania francuskich<br />
rozwiązań w trakcie dialogu technicznego<br />
(tak, nie tylko Inspektorat Uzbrojenia MON je organizuje!),<br />
mającego znaleźć odpowiedź na pytanie,<br />
jak mają wyglądać siły obony przeciwminowej<br />
XXI wieku flot Belgii i Holandii. Niemal na<br />
pewno chodzi o systemy zautomatyzowane,<br />
bezzałogowe i ich bazowce – niebędące konstrukcjami<br />
specjalizowanymi w rodzaju niszczycieli<br />
min, a jednocześnie od nich większe. Nowy<br />
Systemy uzbrojenia i obrony<br />
okrętów na Euronaval<br />
podmiot utworzył już zaczyn swojej obecności<br />
w Beneluksie, powołując biuro projektu w Belgii,<br />
które rozpoczęło rozmowy z potencjalnymi, lokalnymi<br />
partnerami przemysłowymi.<br />
Połączone siły duńskiej Termy i brytyjskiego<br />
Chemring Countermeasures to z kolei zespół mający<br />
za zadanie oprzeć się konkurencji w zakresie systemów<br />
obrony biernej (soft kill) okrętów. Duńczycy<br />
chcą włączyć do swojego systemu C-Guard, wykorzystującego<br />
nieruchome wyrzutnie amunicji<br />
zakłócającej kal. 130 mm, nową, naprowadzaną<br />
w dwóch płaszczyznach <strong>12</strong>-lufową wyrzutnię Centurion<br />
brytyjskiego producenta. Duet ma na celowniku<br />
program fregat typu 26 dla Royal Navy i jego<br />
zagraniczne pochodne.<br />
Także w zakresie systemów artyleryjskich dużego<br />
kalibru pojawiło się partnerstwo. BAE Systems,<br />
jako wytwórca <strong>12</strong>7 i 155 mm armat morskich<br />
Mk 45 i Mk 51 Advanced Gun System oraz 155 mm<br />
haubicoarmat holowanych M777 i samobieżnych<br />
M109, postawił na współpracę z koncernem Leonardo<br />
w celu <strong>promo</strong>cji amunicji korygowanej<br />
w locie o zwiększonym zasięgu Vulcano. Występująca<br />
m.in. w wersjach <strong>12</strong>7 i 155 mm, jest idealnym<br />
kandydatem do użycia we wspomnianych systemach,<br />
stąd obecność <strong>12</strong>7 mm pocisku Vulcano na<br />
stoisku brytyjskiego producenta nie powinna dziwić.<br />
Jednocześnie firma poinformowała o wdrożeniu<br />
przeprojektowanego, całkowicie automatycznego,<br />
systemu dosyłania amunicji do armat Mk 45<br />
Mod 4, które wybrano m.in. do fregat typu 26.<br />
Jednak najszerzej omawianym mariażem<br />
w zakresie uzbrojenia lufowego była współpraca<br />
Thalesa i Nextera.<br />
Systemy artyleryjskie<br />
W trakcie Euronaval 2016 Thales ujawnił rozpoczęcie<br />
prac nad okrętową wersją <strong>40</strong> mm systemu artyleryjskiego<br />
RAPIDFire, jednak informacje podane<br />
wówczas były jedynie szczątkowe. Nazwano go<br />
wtedy RAPIDSeaGuardian, ale obecnie tej nazwy<br />
nie przytaczano. W tym roku zaprezentowano z kolei<br />
po raz pierwszy pełnowymiarową makietę<br />
T<strong>40</strong>AA RAPIDFire’a Naval. Wykorzystuje on armatę<br />
<strong>40</strong>CTAS (<strong>40</strong> mm Cased Telescoped Ammunition<br />
System) firmy CTA International (joint venture<br />
Nextera i BAE Systems), strzelającą amunicją teleskopową<br />
<strong>40</strong>×255 mm. Konstrukcja nabojów z pociskiem<br />
zagłębionym w łusce i otoczonym częściowo<br />
ładunkiem miotającym pozwoliła na<br />
zachowanie ich kompaktowych wymiarów. System<br />
jest optymalizowany do zwalczania celów powietrznych,<br />
w tym: bezzałogowców, śmigłowców,<br />
pocisków manewrujących, przeciwokrętowych,<br />
a także szybkich obiektów nawodnych. Do jego<br />
zasadniczych zalet należy podobna masa i niezbędna<br />
powierzchnia do instalacji na okręcie, co<br />
systemów mniejszego kalibru, przy zwiększonym<br />
zasięgu oraz sile ognia cechującej <strong>40</strong> mm armatę.<br />
Do zwalczania szybkich i nisko lecących pocisków<br />
przeciwokrętowych będzie używana amunicja<br />
programowalna A3B (Anti-Aerial Air Burst) z wymuszoną<br />
fragmentacją, zawierająca subamunicję<br />
w postaci wolframowych walców. Jest ich mniej<br />
niż w podobnych pociskach konkurencji, ale mają<br />
znacznie większą masę, a przewidywalny i powtarzalny<br />
schemat ich stożkowego rozprzestrzeniania<br />
się pozwala tak zaprogramować zapalnik czasowy<br />
bądź zbliżeniowy, aby uzyskać optymalne<br />
94 Wojsko i Technika • Grudzień <strong>2018</strong><br />
www.zbiam.pl
Change language