WiT 12_2018 (40)_promo

More documents

Recommendations

Info

Przemysł obronny Dotychczasowa historia OBRUM to przede wszystkim pojazdy pancerne i sprzęt inżynieryjny, ale w ostatnich latach coraz większe znaczenie w pracach Ośrodka zajmują symulatory i trenażery. Na zdjęciu mosty towarzyszące MS-20 Daglezja. Świeże pomysły pięćdziesięciolatka – OBRUM dziś i jutro Bartłomiej Kucharski W tym roku Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych „OBRUM” Sp. z o.o. obchodził półwiecze swojej działalności. Upływa ono pod znakiem bagażu doświadczeń, ale i spojrzenia w przyszłość, zarówno związanej z samą placówką badawczo-rozwojową, jak i Siłami Zbrojnymi Rzeczypospolitej Polskiej. Ilustracje w artykule OBRUM. Od swego zarania statutowa działalność Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Urządzeń Mechanicznych „OBRUM” Sp. z o.o. z Gliwic (choć nazwa ta nie od początku towarzyszyła obecnemu zakładowi) związana była z pojazdami pancernymi: ich projektowaniem, rozwojem, adaptacją dokumentacji licencyjnej, wdrażaniem do produkcji, modernizacjami, wykonywaniem dokumentacji różnych szczebli oraz produkcją urządzeń pomocniczych, jak trenażery, symulatory itp. Na przestrzeni tych lat pojawił się szereg udanych rozwiązań OBRUM, na czele z rodzinami pojazdów wywodzących się z czołgów produkowanych w blisko powiązanych Zakładach Mechanicznych „Bumar-Łabędy” S.A. na sowieckiej licencji, jak: wóz zabezpieczenia technicznego WZT-2 (na bazie T-55), wozy zabezpieczenia technicznego WZT-3 (na bazie T-72) i -4 (na bazie PT-91M) czy maszyna inżynieryjno-drogowa MID (na bazie T-72). Nie można zapominać także o czołgu PT-91. Opracowano również kilka projektów modernizacji czołgu T-72, z których wybrane trafiły do produkcji w ramach rodziny PT-91. Również dziś projekty związane z ciężkimi pojazdami odgrywają w życiu zakładu istotną rolę, co znajduje odzwierciedlenie w jego portfolio – wskazać można chociażby wdrożone w Siłach Zbrojnych RP mosty towarzyszące na podwoziu kołowym MS-20 Daglezja (które obecnie są wytwarzane nie tylko dla Wojska Polskiego, ale także w ramach niewielkiego zamówienia eksportowego) czy nadal opracowywane, większe, MS-40. OBRUM to nie tylko część pancerna, ale też prężny projektant i producent systemów szkolno- -treningowych. Prace nad nimi trwają od 1992 r., czego owocem jest m.in. rodzina symulatorów, trenażerów i pojazdów szkolnych do czołgów T-72 i PT-91, tj. od SJ-01 do SJ-09. Rola tej gałęzi działalności OBRUM stale rośnie, a ważną cezurą było powołanie Biura Symulatorów w 2013 r., które stanowi wyspecjalizowaną jednostkę, mogącą realizować prace w ramach programów prowadzonych przez wszystkie przedsiębiorstwa Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A. i przygotowywać rozwiązania do np.: Rosomaka, Borsuka, Kraba itd. Do kołowego bojowego wozu piechoty Rosomak powstał zresztą system szkoleniowy SK-1 Pluton, złożony z kilku zestawów szkoleniowych odpowiadających pojedynczym wozom bojowym (złożonych ze stanowisk szkolnych odpowiadających przedziałowi kierowania SKMK i bojowemu SKMB; ponadto uzupełnia je stanowisko instruktora SKMI), które mogą być spięte razem w ramach pododdziału i szkolić wspólnie jako pluton. Pomimo zgłoszenia zapotrzebowania ze strony wojska już w 2010 r., symulatory te wciąż nie zostały jednak zakupione. Mimo to Biuro Symulatorów jest jednym z ważniejszych działów współczesnego OBRUM – świadectwem tego jest ponad 300 dostarczonych urządzeń treningowych różnego rodzaju. Trenażery Szkolenie czołgistów jest czynnością kosztowną, a przy tym wymagającą mnóstwa miejsca i wysiłku organizacyjnego – o ile realizuje się je z wykorzystaniem prawdziwych pojazdów. Dlatego też, poza wspomnianą wyżej rodziną SJ, w OBRUM powstały trenażery z rodziny Beskid, przeznaczone do szkolenia załóg wozów rodziny T-72 i PT-91 (Beskid-2 M/K – we współpracy z WCBKT S.A.; Beskid-3 – we współpracy z ETC-PZL Aerospace Industries Sp. z o.o., przeznaczony do szkolenia załóg czołgów Twardy). Oba trenażery są urządzeniami 36 Wojsko i Technika • Grudzień 2018 www.zbiam.pl
Wozy bojowe Gąsienice z wymiennymi nakładkami gumowymi Korzyści dla Wojska Polskiego i przemysłu obronnego Marek Wachowski Najnowszej generacji gąsienice, niczym opony w samochodzie, dostosowują pojazd do warunków trakcyjnych i podłoża. Ich zmiana – zamiast godzin, zajmuje dziś minuty. Co istotne, nadają się do zastosowania nie tylko w najnowocześniejszych pojazdach gąsienicowych, ale także w sprzęcie posowieckim, stając się istotnym ogniwem w procesie jego modernizacji. Fotografie w artykule: DST, Griffin Group Defence, Ministerstwo Obrony Republiki Czeskiej. Zastosowanie nakładek z gruntozaczepami zapewnia zachowanie mobilności nawet w najtrudniejszym terenie (jedna nakładka co 7‒8 ogniw). Firma – DST Defence Service Tracks GmbH od wielu lat konstruuje i wytwarza gąsienice z wymiennymi nakładkami gumowymi, które są używane w pojazdach bojowych i pomocniczych wielu armii na całym świecie. Na zdjęciu gąsienice iDLT 464D bojowego wozu piechoty Spz Puma. Pojawienie się czołgów na polu walki zmieniło charakter działań bojowych na froncie zachodnim podczas I wojny światowej. Ten wówczas nowy środek walki zadomowił się w wojskach lądowych państw całego świata i jest skutecznie używany do dzisiaj. Na bazie czołgów powstały też inne typy wozów bojowych i pojazdów zabezpieczenia działań, które mają istotny wpływ na potencjał każdej armii. Czołgi podlegały stałemu rozwojowi technicznemu, który pozwolił m.in. zachować, a nawet zwiększyć ich mobilność, mimo wzrostu masy. Jednym z podstawowych elementów wpływających na zdolność pokonywania terenu jest układ jezdny, a w nim gąsienice, które bezpośrednio stykają się z podłożem. Równocześnie zadania stawiane przed pojazdami wojskowym wykraczają znacząco poza wymagania, którym mają sprostać maszyny budowlane i inne pojazdy o trakcji gąsienicowej stosowane w tzw. sektorze cywilnym. Pojazdy wojskowe wymagają często zastosowania specyficznych rozwiązań technicznych, które zapewnią wyższą efektywność dowiezienia żołnierzy na pole walki, czy też ich bezpośredniego wsparcia ogniowego w trakcie boju. Specyfika użycia sprzętu wojskowego wymaga pojazdów przygotowanych lub możliwych do szybkiego dostosowania do działania w warunkach zarówno piaszczystych bądź kamienistych pustyń, jak i na śnieżnych połaciach polarnej północy. W przypadku zarówno samochodu, jak i czołgu występuje jeden wspólny bardzo ważny element. To parametry miejsca styku pojazdu z podłożem, które wpływają na możliwość przeniesienia napędu i jazdy pojazdu bez groźby tzw. ugrzęźnięcia. Przy tym w przypadku pojazdów gąsienicowych mówimy o większej powierzchni styku niż w kołowych, bowiem to taśma gąsienicy jest elementem pośredniczącym w przeniesieniu nacisku koła nośnego pojazdu na podłoże (niekiedy mówi się, że pojazd gąsienicowy układa przed sobą własną drogę). Dzięki zmniejszeniu nacisku jednostkowego wojskowe pojazdy gąsienicowe mogą poruszać się na podłożu o małej spoistości (oczywiście do pewnej granicznej wartości), co pozwala zwiększyć możliwości manewru sprzętem wojskowym i elastyczniej planować operacje wojskowe. Wymagania dotyczące zachowania wysokiej manewrowości, prędkości pojazdu i trwałości elementów jego układu przeniesienia napędu wymagają stosowania wyspecjalizowanej technologii wykonania gąsienic, która jest trudna do opanowania przez małe przedsiębiorstwa. Pamiętajmy, że gąsienice muszą zapewnić poruszanie się pojazdu nie tylko po różnych podłożach (teren, nawierzchnia betonowa), ale także w różnych warunkach klimatycznych. Z tego powodu na świecie jest niewielu wytwórców gąsienic do pojazdów bojowych, o których możemy powiedzieć, że ich produkty spełniają wysokie wymagania wojskowych użytkowników. Nakładki na każdy teren, każdą temperaturę i do każdego pojazdu Taśmy gąsienicowe w Siłach Zbrojnych RP, np. w sprzęcie gąsienicowym sowieckiego pochodzenia, odbiegają od wymagań współczesnego pola walki. Chodzi zarówno o możliwości trakcyjne, jakie zapewniają starej generacji gąsienice, jak i ich serwis – wymianę i naprawę. Uszkodzona gąsienica eliminowała pojazd z walki często na wiele godzin, a jej samodzielna naprawa siłami wyłącznie załogi pojazdu była trudna w warunkach polowych. W przypadku dołączanych elementów poprawiających mobilność na drogach publicznych pojawiało się dodatkowe utrudnienie obsługowe – stosowane połączenia śrubowe korodowały i utrudniały prace mechaników. Nie było także gąsienic, które pozwalałyby na dostosowanie ich elementów styku do różnego podłoża i różnych warunków klimatycznych. Swoistą rewolucję w tej materii przeprowadziła niemiecka firma DST Defence Service Tracks GmbH (dawniej Diehl Remscheid). Od 40 Wojsko i Technika • Grudzień 2018 www.zbiam.pl
Page 1 and 2: KARABINEK GROT - GENEZA ❙ SALON L
Page 3 and 4: Wystawa 2018 Annual Meeting and Exp
Page 5 and 6: Obrona przeciwlotnicza Adam M. Maci
Page 7: Pojazdy wojskowe Nie tylko do Wisł
Page 11 and 12: Wiropłaty wojskowe Śmigłowce rod
Page 13 and 14: Przemysł lotniczy China Internatio
Page 15 and 16: Okręty wojenne Program KSS - dług

WiT 12_2018 (40)_promo

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?