تله تئاتر| آموزگاران

More documents

Recommendations

Info

اقتباس شبریبررین مبریبررزانژاد ‏بمنبممایشنامه <strong>آموزگاران</strong> از اثر ‏مجممجحسن یلفابىنبىی مصطفی:‏ از سال دیگه ریاست بوعلی با اونه.‏ ابلاغشو هم نوشته ان.‏ عمید:‏ نا کس خوب راهشو یاد گرفته.‏ جلیل:‏ گور پدرش هم کرده.‏ به ما چه ؟ تو خودت چی کار می کبىنبىی ملک؟ درسو به کجا رسوندی؟ مصطفی:‏ ای بابا کار و زندگی حوصله ی درس برای آدم ‏بمنبممی ذاره.‏ عمید:‏ یادمه قسم خورده بودی به هر کلکی شده وارد دانشگاه بشی و روی ‏همھهممه ی لیسانسه ها رو کم کبىنبىی.‏ مصطفی:‏ راستش از وقبىتبىی ایرج رفت دیگه دلمللمم از درس زده شد.‏ بیچاره چه جور سر هیچ و پوچ کنفتش کردن و فراریش دادن…‏ جلیل ‏(دیکشبرنبرری انگلیسی را ورق می زند):‏ به نظرم ‏بهببههبرتبرره منم شروع کنم انگلیسی ‏بجببجخوبمنبمم.‏ دو سه سال پیش یه مقدار خوندم ولىللىی بعد ولش کردم.‏ مصطفی:‏ فرانسه زبون خوبیه،‏ خیلی کامله.‏ عمید:‏ تو از کجا می دوبىنبىی؟ بزغاله هات باهات فرانسه حرف می زدن؟ مصطفی:‏ تو هنوز دست از سر کچل ما بر نداشبىتبىی ابطحی؟ جلیل:‏ می گم بزنیم ببریبررون؟ بیتا:‏ ‏همھهممبنیبنن جا نشستیم دیگه دور هم.‏ عمید:‏ مگه تو نباید بری خونه؟ جلیل:‏ نه،‏ مادرزبمنبمم اومده چند شبه پیش ما،‏ می توبمنبمم دیر برم…‏ راستش حوصله ی خونه رفتنو هم ندارم.‏ چطوره بر ‏بمیبمم سینما؟ فیلمش چیه؟ بیتا:‏ حتماً‏ یکی از ‏همھهممون مزخرفات ‏همھهممیشکی.‏ مصطفی:‏ من می گم بزنیم ببریبررون ببینیم چی می شه.‏ جلیل:‏ صد در صد موافقم.‏ ‏(به بیتا)‏ ‏سمشسمما هم باید بیابىیبىی ها!‏ بیتا:‏ نه بابا من کجا بیام با ‏سمشسمما دسته ی خلافکارا!‏ من یه کم کار دارم.‏ مصطفی:‏ دست بردار بابا بیا بر ‏بمیبمم یه هوابىیبىی به کله ات ‏بجببجخوره.‏ جلیل:‏ سخت نگبریبرر بیتاخانوم زندگی ارزش این حرفا رو نداره.‏ ٥٦
اقتباس شبریبررین مبریبررزانژاد ‏بمنبممایشنامه <strong>آموزگاران</strong> از اثر ‏مجممجحسن یلفابىنبىی عمید:‏ چرا اصرار می کنبنیبنن؟ بذارین راحت باشه.‏ مصطفی:‏ خلاصه ما وظیفه مونه که ‏بهببههت بگیم.‏ حالا ا گه موندی و پشیمون شدی تقصبریبرر خودته.‏ بیتا ‏(استکان ها را ‏جمججممع می کند و داخل سیبىنبىی می گذارد):‏ من یه کم خرده کاری دارم که باید ابجنبججام بدم.‏ مصطفی:‏ بابا این کارا رو بعداً‏ هم می شه ابجنبججام داد.‏ دم غروب می موبىنبىی تو خونه دلت می گبریبرره ها…‏ بیتا:‏ ‏سمشسمما خیال تون راحت باشه.‏ ما اینقدر گرفتاری دار ‏بمیبمم که ‏بمنبممی فهمیم غروب کی می آد کی می ره.‏ ‏(بلند می شوند که بروند.)‏ جلیل ‏(به عمید):‏ چرا معطلی؟ بر ‏بمیبمم دیگه.‏ عمید:‏ منم ‏بمنبممی آم.‏ جلیل:‏ ‏بمنبممی آی؟ مگه نشنیدی چی می گفت:‏ دم غروب می موبىنبىی خونه دلت می گبریبرره ها!‏ عمید:‏ با ‏سمشسمما بیام هم دلمللمم باز ‏بمنبممی شه.‏ چقدر یاس و بدبجببجخبىتبىی و درموندگی مونو با این کارا لاپوشوبىنبىی کنیم؟ جلیل:‏ خیلی خب،‏ نیا.‏ هر جور دوست داری.‏ ولىللىی خواهش می کنم با من اینجوری حرف نزن.‏ من اونقدر سرم می شه که به این طغیان های احساسی چندان اعتمادی نداشته باشم.‏ عمید:‏ تو به هیچ چبریبرز اعتماد نداری جلیل.‏ تو خیلی وقته اعتمادتو از دست دادی و شاید خودبمتبمم خبرببرر نداری،‏ ولىللىی هر جا می ری ‏همھهممبنیبنن ‏بىببىی اعتمادی رو با خودت می بری و به ‏همھهممه سرایت می دی.‏ جلیل ‏(کمی سا کت می ماند و تامل می کند):‏ خب که این طور!‏ معلومه دم گرم اون جوون احساسابىتبىی بالاخره به آهن سرد تو هم اثر کرده.‏ خوبه ، اینجوری حداقل در مقابل زهر ‏بىببىی اعتمادی من مصونیت پیدا می کبىنبىی.‏ ٥٧
Page 1 and 2:
Copyright © 2019 Khameneh Multimed
Page 3 and 4:
اقتباس شبریبررین م
Page 5 and 6: اقتباس شبریبررین م
Page 55: اقتباس شبریبررین م
show all

تله تئاتر| آموزگاران

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?