WorldOfRubber2

จะเปลี่ยนมากเปลี ่ยนน้อยมหาวิทยาลัยต้องการให้อาจารย์เปลี่ยนและ
มหาวิทยาลัยก็รู้ตัวว่าจะต้องเปลี่ยน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับเวลาว่า
จะเปลี่ยนทันหรือไม่ ทำายังไงให้เปลี่ยนทัน แล้วก็ทำาให้อาจารย์ตระหนักถึง
เป้าหมายค่ะ ในภาคธุรกิจก็ไม่แน่ใจว่ามีวิธีการอย่างไร ภาคธุรกิจที่มีขนาดใหญ่
หลังๆ มานี้มีโอกาสที่จะไปนั่งฟังนักธุรกิจที่ประสบความสำาเร็จแล้วที่ถูกเชิญมา
บรรยายว่าเส้นทางแห่งความสำาเร็จในธุรกิจนั้นๆ เป็นอย่างไร เพราะฉะนั้นมันก็
จะเป็นสิ่งที่อาจารย์ยกขึ้นมาเมื่อสักครู่ก็คือตั้งเป้าหมายและทำายังไงให้มันไปถึง
เป้าหมาย ซึ่งมันอยู่ในภาคธุรกิจมาตั้งนานแล้วตัวเองก็พึ่งไปรับทราบว่ามันมีตั้ง
นานแล้วไม่ใช่เขาบอกว่าให้มหาวิทยาลัยทำาอย่างนี้สิ แล้วก็เหมือนกับภาพของ
สิ่งเหล่านี้มันก็ชัดในภาคธุรกิจ แต่ว่าพอพูดถึงตัวแผนกลยุทธ์ตามที่ได้ประชุม
กับอาจารย์ในเรื่องของการพัฒนาหลักสูตร มีอาจารย์กรรมการท่านหนึ่งพูดว่า
ไม่เห็นแผนกลยุทธ์เลย ไม่เห็นตัวที่มันชัดแบบนี้ ซึ่งอันนั้นก็ต้องยอมรับจริงๆ
เป็นส่วนของการร่างหลักสูตรและก็ในส่วนของการเรียนรู้ ซึ่งไปไม่เป็นจริงๆ
แต่ก็พยายามที่จะมองหาอยู่ว่าจริงๆมันควรจะเป็นยังไง เป็นในรูปแบบไหน เพราะ
ฉะนั้นถ้าเรายังอยู่ในมุมเดิมๆวิธีการเดิมๆ มันไม่สามารถที่จะขับเคลื่อนประเทศ
ไปได้ ก็จะต้องเปลี่ยนค่ะ ถ้าเป็นเด็กที่จบหลักสูตรวิศวกรรมศาสตร์ส่วนใหญ่
ก็จะเข้าสู่อุตสาหกรรมอย่างเดียวแต่ว่าทั้งนี้ทั้งนั้น ถ้าเป็น entrepreneurial
mindset เป็นความสำาเร็จขององค์กร อย่างน้อยที่สุดเขาก็จะต้องนึกถึงในเรื่อง
ของความยั่งยืนที่มีต่อชุมชน สังคม เช่นเดียวกันค่ะ ต้องดู impact ต่อสังคม
ไม่ใช่เป็นความสำาเร็จในเชิงธุรกิจอย่างเดียว แล้วก็มองถึงความสำาเร็จของ
ประเทศชาติเป็นหลักค่ะ ขอเสริมอีกนิดหน่อยค่ะเนื่องจากว่า มทส. เป็น
มหาวิทยาลัยที่อยู่ต่างจังหวัดก็จะเห็นปัญหาแบบหนึ่ง ทีนี้กลับมาตอบคำาถาม
ที่ว่าจะทำาอย่างไรให้ประเทศประสบความสำาเร็จไปสู่เป้าหมาย อีกอันหนึ่งที่
สำาคัญ แต่ว่ามันก็เป็นงานในระดับรัฐบาล ไม่ต้องถึงกับยกระดับการศึกษา
116