Rresolution

σουν την εικόνα σε τρεις περιοχές. Το κέντρο της θα έχει βάρος 50% στην παραγωγή
του SQF, 30% θα µετράει ένα σηµείο στο µέσον της εικόνας µεταξύ κέντρου και άκρου
και 20% του τελικού SQF θα προέρχεται από µια απόσταση κοντά στη γωνία
(80% της απόστασης κέντρου-άκρου). Για κάθε τµήµα οι ακτινικές και εφαπτοµενικές
µετρήσεις θα δίνουν ένα µέσο όρο (βλ. επόµενο σχήµα ).
Για παράδειγµα, υπολογίζουµε SQF 90 για το κέντρο, 80 για τη µισή απόσταση κέντρο–άκρο
εικόνας και 60 για 80% απόσταση κέντρο–άκρο εικόνας. Ο τελικός SQF θα
υπολογιζόταν ως εξής:
(90 x 0.5) + (80 x 0.3) + (60 x 0.2) = 81
και αυτόν τον αριθµό (81) είναι που βλέπουµε στα τεστ φακών που κυκλοφορούν. Το
θέµα που µπορεί να προκύψει είναι ότι ο συνιστάµενος SQF δεν δείχνει πώς διακυ-
µαίνεται η ποιότητα σε ολόκληρη την έκταση της εικόνας. Έτσι, τον ίδιο SQF θα δώσει
και µια εικόνα µε 100 στο κέντρο, 90 στα µισά και µόλις 15 στα άκρα:
(100 x 0.5) + (90 x 0.3) + (15 x 0.2) = 81
15 SQF στα άκρα σηµαίνει κακή ποιότητα εικόνας και κακός φακός, γιατί δεν µπορεί
να αποδώσει καλά αντικείµενα που υπάρχουν στα άκρα του καρέ. Όταν η εργασία απαιτεί
καλή ποιότητα εικόνας σε όλο το εύρος της (κάτι που γενικά ισχύει στη φωτογραµµετρία),
τότε δεν εξυπηρετεί ο συγκεκριµένος φακός. Αυτό είναι το πρόβληµα
µε την αξιολόγηση ποιότητας µε µία µοναδική τιµή. Παρ’ όλα αυτά, παραµένει το γεγονός
ότι ο SQF είναι ό,τι πιο κοντινό µέτρο στην ανθρώπινη παρατήρηση και αποτελεί
χαρακτηριστικό παράγοντα στην αξιολόγηση ενός φακού.
Όσο για το ποιο από τα µέτρα MTF ή SQF είναι πιο χρήσιµο ως µέτρηση της ποιότητας
ενός φακού, αυτό φαίνεται ότι έχει να κάνει µε το ποιος διαβάζει τα αποτελέσµατα.
Οι καµπύλες MTF είναι πιο σύνθετες και δύσκολες να ερµηνευτούν, αλλά πε-
81