kunst - raum - erinnerung sztuka - Bildungsverbund für die IJBS ...

stworzyć. Na przykład należałoby zapytać, czy zdawanie się na nauczenie się nieznanej czy
też nieopanowanej formy sztuki nie absorbuje zbyt wiele czasu i uwagi, które powinny być
poświęcone zajmowaniu się historią. Konsekwencją metodyczną mogłoby być wykorzystywanie
tylko takich mediów czy też technik artystycznych, których wszyscy uczestnicy mogliby się
szybko nauczyć i które ułatwiłyby komunikację i refleksję.
Mogę tu jedynie mieć pewne przypuszczenia, dlatego też poczekam na Waszą odpowiedź,
której jestem bardzo ciekawa.
Życzę Wam owocnej debaty i przesyłam wszystkim serdeczne pozdrowienia,
Dolores
Temat: RE: Posiedzenie rady i rozmowa ekspercka »sztuka-pamięć-przestrzeń« 08.10.09
Od: wetzel@bildungsverbund.net
Data: 09.10.2009
Do: dolores.smith@arcor.de
Droga Dolores,
bardzo dziękuję za Twoje słowa. Z pewnością wzbogaciłyby one naszą dyskusję wczoraj
popołudniu, lecz niestety Twój mail dotarł do nas zbyt późno.
Dlatego też tą drogą z perspektywy projektu modelowego chciałbym spróbować sformułować
krótką odpowiedź na Twoje pytanie odnośnie celów pedagogiki miejsc pamięci. Chodzi nam o
stworzenie możliwości dla indywidualnego, a tym samym pluralistycznego dostępu do historii
narodowego socjalizmu. W uzasadnieniu, dlaczego jest to dla nas ważne, powołujemy się na
dydaktyków »międzykulturowej edukacji historycznej«.
Koncepcja ta wychodzi z założenia, że w społeczeństwie wielokulturowym, które historii narodowego
socjalizmu przypisuje centralną rolę co do własnego kolektywnego i narodowego
rozumienia siebie, różnorodne odniesienia do tej historii muszą być w równym stopniu
uprawnione. Przy czym z mojego punktu widzenia wielokulturowość za bardzo kojarzy się z
ograniczeniem do ludzi ze środowisk migrantów i sądzę, że w naszej złożonej rzeczywistości
społecznej, także w nie-emigracyjnych i rzekomo homogenicznych grupach, projekty życiowe
i odniesienia do historii są bardziej różnorodne niż często się przypuszcza. W odniesieniu
do pracy edukacyjnej wynika z tego konieczność pomocy ludziom w uświadomieniu sobie
własnych odniesień do historii, rozpoznania i zaakceptowania pluralizmu odniesień historycznych
i możliwości podjęcia dialogu na ten temat.
38