Willi Husmann · Van't Höltken op't Stöcksken

238
Et is graa so, äs wann de Düwel drin regeert. (4 Rek 2003),
S. 55
De Düwel schitt ümmer op ’n grooten Hoop. (1 Lip 1998),
S. 55
Wann m’ van ’n Düwel küërt, is he nich wiet. (1 Lip 1998),
S. 56
Wao de Düwel nich met feddig wüörd, dao schickt he ’n aolt
Wiew hen. (6 Wul 1998), S. 56
Dat is ’n richtigen Düwelstauhiëger. (25 Lip 2000), S. 56
De Düwel kömp äs ’n Engel. (53 Lip 2007), S. 57
Wann ’t dunnert in ’t kahle Holt, dat beduërt Jung un Olt. (2
Lip 2001), S. 57
He/Se schreit äs ’ne Eekkatt. (3 Lip 1998), S. 57
Dat is een Ei un een Küken./Dat is een Ei un een Gatt. (4
Rek 1999), S. 58
Et is alle een Pott natt. (30 Lem 2004), S. 58
Dat is ’n eenböhmig Iëtten. (3 Lip 2000), S. 58
Dat maak ick, wann Ostern un Pingsten op eenen Dagg fallt.
(1 Lip 1999), S. 58
Een Mann geiht eenen Wegg. (4 Rek 2002), S. 59
Et is ’ne Masse Eër op Gott’s Eërdboden . . . (wann se losskömp).
(2 Lip 2006), S. 59
Twölf Eier – derteihn Küken. (8 Rek 1999), S. 59
De hät de Emalge d’r aff. (3 Lip 2004), S. 60
He/Se krigg d’r kenn End dran odder he/se kann de Nas
nich vull kriegen. (1 Lip 1998), S. 61
Dat is denn ersten Mann an ’n Pott. (4 Rek 2004), S. 61
He/Se süht uut äs ’t ewige Liëwen. (3 Lip 1999), S. 61
Ick will äs’n Ülk uut de Falle laoten. (24 Rha 2000), S. 62
Dat steht so fast äs Borken. (26 Lip 2004), S. 62
Feine Lüü – feine Saaken; wat se nich häwwt, dat laot’t se sick
maaken. (39 Hal 2004), S. 63
He/Se sitt nich in ’n godd Fell. (8 Rek 2000), S. 64
Et räängt fief-Mark-Stücke. (8 Rek 1999), S. 64
We will sien fien, de mott lieden Pien. (2 Lip 1998), S. 65
Wi sind d’r fien met. (2 Lip 2000), S. 65