Dat Letzt - Quickborn. Vereinigung für niederdeutsche Sprache und ...

Dien Öllern sind klasse! – BARTELS [†]
„Hallo“, seggt een helle Stimm.
„He hett ‘n Wicht mitbrocht“, denkt se un seggt nu: „N’abend, of beter
Moin, geiht ja al tegen morgen to.“ „Kumm“, seggt de Jung, „wi gaht na
boven.“ „Ik hebb d’ Tee klaar, wenn ji willen ...?“ „Doch nich midden in
d’ Nacht“, seggt he. „Un worum is in d’ Stall noch Lücht?“
„Vader is dor. Uns Schaap kriggt Lammer, Osterlammer. He meent, dat
kunnen wall dree worden.“ „Dat mutt ik sehn“, seggt dat Wicht, „dor
much ik geern bi wesen – un ik mag ok wall ‘n Koppke Tee – na all dat
koll Water.“
Se treckt de Sturzhelm van d’ Kopp of un een Schwall blonde Haar krullt
sük over dat swarte Leer. „Ik will slapen“, knurrt de Jung un geiht na
boven ...
As de Klocken lüden, waakt he up. Verfehrt springt he ut’t Bedd. Is al
negen Ühr. He flüggt de Trappen nadaal, störmt in d’ Köken. „Moin“,
seggt dat Wicht, „hest utslapen?“ He rifft sük de Ogen.
Se steiht dor an d’ Tafel, hett ‘n Kinnerbuddel in d‘ Hand. „Musst futt
eben kieken, wo dat lüttje Schaaplamm al sugen kann“, seggt se. „Wat
kann dien Vader dor noch moi mit umgahn!“
„Man wi wullen doch na Holland! De annern hebben seggt, um söben
gung’t los!“
„De annern“, seggt dat Wicht, „du bruukst doch nich alltiet doon, wat de
annern seggen! De laat man fahren!“
„Wi fahren hör na!“
„Büst du dor so grell up?“
„Weet ik nich, man – dat was doch so ofproot’t!“
Se strickt hum dat wilde Haar ut d’ Ogen. „Ik kann mi d’ Ostermörgen
völ mojer vorstellen“, seggt se, „as dor up de olle Landstraat to liggen. Ik
bleev vandaag völ leever hier, dat heet, wenn dien Ollen dat hebben willen
...“
„Mien Ollen“, wenkt he minnachtig of.
„Dien Ollen sünd klasse!“, seggt se un hollt sük de lüttje Buddel mit de
warme Melk an hör Wang ...
20433-Quickborn1-09 neu 7
12.03.2009, 10:47 Uhr
7