View PDF Version - RePub - Erasmus Universiteit Rotterdam

DANKWOORD
Het schrijven van een dankwoord is als het natafelen na een lange dag werken,
lekker een beetje weg mijrneren en de dingen even in perspectief zetten. En dan
wordt het duidelijk dat onderzoek gekarakteriseerd kan worden door het eindeloos
vullen van epjes, maar voora! ook door mensen, mensen en mensen. Aan het einde
van een lange peri ode, resulterend in dit proefschrift wil ik de gelegenheid nemen
de mensen te bedanken die van essentieel belang waren, zender wie ik dit niet had
kunnen klaar spelen. En die periode begint niet op juni 1994. De zin, de 101 om te
begiImen aan promotieonderzoek stamt uit een verder verleden. Het moet begonnen
zijn met lange wandelingen over de Hoge Maasdijk en samen met mijn vader
planten detennineren aan de hand van "Waf bloeit daar?". Of samen met Jan Paul
braakballen en vleugels verzamelen in de polders rand Zoetermeer.
Later op het Hubrecht lab met Michiel, Bernard, Herb en Carlie was het de
menge1moes van 101 in e1kaars werk en 101 met elkaar, die het zo vanzelfsprekend
maakten dat ik als aio aan de bak zou gaan. En gelukkig vond ik diezelfde sfeer
terug in de heksenketel die "de zevende" heet.
Jeroen en WOllter, even een blikkie doen en dan eindeloos bornen Over
lassosubstraten, recornbinatie en kale rnuizen, de zin en onzin van het leven, de
wetenschap, relaties, de NS, de toekomst en ga zo door, was vom rnij een cursus
"Levensbeschouwen voor gevorderden" en heeft me door een aantal vrij diepe dalen
geholpen. Ret is rnij dan ook een plezier jullie als paranirnf te hebben. In een adem
geldt dat natuurlijk ook voor de andere 'koningen": Wirn, Fokke, Marella, Tolly.
Tersehelling, aio-retraites, Bier-Ie-Due, natuurlijk de zeilweekenden in Goingarijp,
vrijdagmiddagen in WP, ze rnaakten het lab meer dan een wetenschappelijk
instituut.
Niet te vergeten natuurlijk al de mensen van de repair club en met name de mensen
van mijn oude lab 730, het nieuwe muizenbolwerk 555, Bas, mijn biochemische
tegenpool, Jan de Wit, mijn kweekgoeroe en Bert, de muizenboer, jullie allemaal
bedankt voor de enOlme hulp, wetenschappelijke reflecties en gezelligheid.
Ook wil ik de begeleidende troika, Geert, Jan en Dick bedanken voor de in-put van
elk van hen tijdens de vier jaar en vom de vrijheid waannee ik rnijn onderzoek kon
doen.
Het pleiotrope fenotype van de TTD muis komt tot uiting in het aantal mensen en
instituten waannee ik in de loop van de jaren met enorm veel plezier heb
samengewerkt, en van wie ook zoveel geleerd heb. Muchos gracias daarom voor
Rob, Heggert en Frank (UV-carcinogenese), Backy (huid), Wiebeke (botten), Hans
(algehele pathologie), Jan en Robin (bloed), Andre (irnmunologie), Sue Gibbs en de
meiden (huid), Pim (haar), Axel en Piet (ovaria), Ludo (coupe-koning) en nog vele,
vele anderen.
Oh Harry, mag ik wa vraoge? De vanzelfsprekendheid waarmee jij en aIle andere
RlVMers (Dolph, Conny, Coen, Johan, Henk) enthousiast zijn als er weer zo'n
134